ကလီစာတွေပါ ပြောင်းပြန်ဖြစ်သွားရအောင် တော်လွန်းပါတယ်မမရယ်
အခန်း ထဲမှာ လူ တစ်ယောက် ရောက်နေ တယ်ဆိုတာ ဦးဘသော် သိ တယ် ။ သိမှာ ပေါ့ အသံ တွေ ထွက်နေ တာကိုး ။ ယာဉ်မောင်း မောင်စိုးသိုက် ရဲ့ […]
အခန်း ထဲမှာ လူ တစ်ယောက် ရောက်နေ တယ်ဆိုတာ ဦးဘသော် သိ တယ် ။ သိမှာ ပေါ့ အသံ တွေ ထွက်နေ တာကိုး ။ ယာဉ်မောင်း မောင်စိုးသိုက် ရဲ့ […]
သူ ဆိုတာ က မောင်မောင်ဦးပါ။ သူတို့ ဆိုတာက မောင်မောင်ဦးနဲ့ သိင်္ဂီမော်တို့လင်မယား။ ကျွန်မကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း။ နေရာကမြန်မာရိုးရာ သင်္ကြန်ပွဲကျင်းပနေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံပြင်ပက တစ်နေရာ။ ဒီကိုလာရင်း မောင်မောင်ဦးနဲ့ စုံမိတယ်။ သူတို့လင်မယားနဲ့ မတွေ့ဖြစ်တာ ခြောက်လလောက်ရှိပြီ။
ကိုတွတ်ကြီး သည် လက်မှ နာရီကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး ခပ်သုတ်သုတ် လမ်းကို ဆက်လျောက် နေသည် ။ အချိန် က ညနေ ငါးနာရီ ကျော်ကျော်သာ ရှိသေး သော်လည်း မိုးသား များအုံဆိုင်း
“….အေး… ဟုတ်တယ်….. ငါလည်း ကြားဖူးတယ်…..။ စောက်ခေါင်းနက်တဲ့ မိန်းမကို ခေါင်းအုံးခုပြီး လုပ်မှအားရဆိုဘဲ….။ ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်တော့ သားအိမ်ဝက မြင့်တက်လာပြီး လီးထိပ်နဲ့ ဆောင့်မိတော့ ပိုကောင်းဆိုဘဲကွ….” တူးတူးက သူကြားဖူးသမျှကို အားပါးတရ ပြောနေစဉ် အောင်ထွန်းက…
အ … ကျွတ် ကျွတ် ” ” ဟင် … ကိုရဲနိုင် … ရ လား … အိမ်သာသွားချင်တာလား ” ” အင်း … မမိုး ”