တကယ် တော့ ကျမ ဘဝ ဟာ တခုလပ် အပျို ဆိုရင် လက်ခံ မလား ရှာမှ ရှားပဲ သူများ တွေက လက်ရှိမှာ အပျို ဆိုပေမယ့် အိုနေတာ ဘယ်သူမှ မသိကြဘူး […]

ခပ် ချိူ ချို ဝိုင် တစ်ခွက် ကို တမြေ့မြေ့ သောက်ရင်း အတိတ် အကြောင်း ကို စဉ်းစား မိတိုင်း သေမတတ် နာကျင် ရတယ် ။  စုမာယာ ခပ်တိုးတိုး ခေါ်သံက

မမြစိမ်း ဆိုတာ တရပ်ကွက် လုံးက လက်ဖျား ခါရတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက် ။  စံပြဈေး နောက်ဘက် ရပ်ကွက် လေး ထဲကို ပြောင်းရွေ့ လာတဲ့ မမြစိမ်း တို့ မိသားစု ကို

ပေါင်တန် ကို ထမ်းတင်ထားသေါကြောင့် ခင်ထားငယ်၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခုသည် ပြော့ပြော့ အိအိ ပုံ့ပုံ့ ကြီးဖြစ်နေသည်။ မင်းဇော်သည် ခင်ထားငယ်၏ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုလက်ဝါး တစ်ခု စီဖြင့် အုပ်ကာ ခပ်တင်း တင်းကိုင်လိုက်သည်။ ထိုသို့ကိုင်ရာတွင် လက်ချောင်းများကို ဖင်သားနှစ်ခုအလယ်ရှိ အကွဲကြောင်းကို

သူ ဆိုတာ က မောင်မောင်ဦးပါ။ သူတို့ ဆိုတာက မောင်မောင်ဦးနဲ့ သိင်္ဂီမော်တို့လင်မယား။ ကျွန်မကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း။ နေရာကမြန်မာရိုးရာ သင်္ကြန်ပွဲကျင်းပနေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံပြင်ပက တစ်နေရာ။ ဒီကိုလာရင်း မောင်မောင်ဦးနဲ့ စုံမိတယ်။ သူတို့လင်မယားနဲ့ မတွေ့ဖြစ်တာ ခြောက်လလောက်ရှိပြီ။

ခံဝန်း ကျယ်ကြီး တစ်ခု ၊ နှစ် ဧကခန့် ကျယ်ဝန်း သည် ။ ထိုခြံဝန်း ကျယ်ကြီး အတွင်းရှိ တစ်ထပ် တိုက်လေးက စိမ်းပြာ ရောင် ဆေးသုတ် ထားသည် ။ တစ်ထပ်တိုက်