မင်ဒီ့ ရဲ့ လက် ကလေး တဖက် က သူ့ပေါင်ကြားက မာန်ဖီထကြွနေတဲ့ ဖွားဖက်တော်ကို လှမ်းဆုပ် ကိုင်ညှစ်လိုက်တာကို သိလိုက်တယ် ။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြတဲ့အချိန် မင်ဒီက “ မင်းကို စုတ်ချင်တယ်

ဘိုတောက် သည် ဘကြီး ဘုန်းကြီး ကြောင့် တောမှ မြို့ ရောက်ခဲ့ ရသလို ဘကြီးဘုန်းကြီး ရဲ့ . . ရပ်ဆွေ ရပ်မျိုး..ဦးလွန်းမောင်ဒေါ်တင်တင်မြင့်တို့ဆီမှာ . . နေခွင့် အ လုပ်လုပ်ခွင့်

အစ များ၏ အစ မှ စရမည် ဆိုလျင် တော့ ဟန်သာ ၏ ဒေါ်လေး ဖြစ်သူ အန်တီမိုး က စရ မည်ထင် သည် ။  အန်တီမိုး က တစ်ခုလပ်

ဝဏ္ဏ ဘဝ ၏ ဒီအချိန် မှာ ဓာတ် အပျက်ဆုံး ကာလနှင့်ရင်ဆိုင် ရခြင်း ဖြစ်သည် ။ စုစုအောင် သည် သူ နောက်ဆုံး နှစ် တက်နေ သည့် ကျောင်း မှာ

စိတ်ပျက် လိုက်တာအမေရယ်  ရှေ့ရေးကို မတွေးချင်တော့ဘူး သေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ် အဲ့လ်ုလည်း ဘယ်ဟုတ်ပမလဲ သမီးရယ်.. ဘယ်သူမှေ တာ့ကြုံချင်ပါ့မလဲ ဒါမယ့်လည်း ဖြစ်ချိန်တန်လို့ဖြစ်လာတော့ ရင်ဆိုင်ရမှာပေါ့” မိုးတဖွဲဖွဲကျနေသော ဇူလိုင်လညနေခင်းတစ်ခုတွင် အသက်၃၆နှစ်အရွယ်. အရပ်၅ပေ၄လောက်ရှိပြီး တင်ကားရင်စွံကာအ သားအရည်ညှိညှိညက်ရှိသော

ကျမ နာ မည် ချမ်းအေး မအေးချမ်း တဲ့ ဘဝကို ပြောပြ ချင်မိ တယ် ။  ကျမ ကို မွေးပြီးပြီး ချင်း အမေ က မီးတွင်း ထဲ ဆုံးသွား

ငါ သိပ် အထီးကျန် တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့် နေတယ်။ “နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။