အပြာစာအုပ်

စားကောင်းတော့လဲ တစ်ချက်ထဲပါလား

ဖြစ်ရပ်မှန် လေးပါ။ နာမည် လိပ်စာလွှဲထားပါတယ်။ လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်လောက်က မန္တလေးမြို့ ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာပေါ့ ငမျိုးဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရှိတယ်။ ငမျိုးက ကားဘော်ဒိ ပြင်တဲ့ အလုပ်လုပ်တယ်။ ရိုးသားတယ်။ ကြိုးစားတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ […]

Uncategorized

လွှတ်ပါ ခဲအိုရယ်

ထွေးအိ ထိုင်နေတာက ချောင်းစပ်ရှိ တရုတ်စကားပင်ကြီး၏ ခြေရင်းရေစပ်ရှိ သစ်မြစ်ဆုံကြီးပေါ်တွင် ဖြစ်သည်..။ စိမ်းမြကြည်လင်နေသော ချောင်းရေပြင်ကို ထွေးအိ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက် ကြွေကျလာသော စကားပွင့်ကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်လှုပ်ခါသွားပြီး ကြည်လင်သောရေ၌ ထင်ဟပ်နေသော ထွေးအိရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာမှာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍

အပြာစာအုပ်

ကြမ်းပစ်လိုက်စမ်းပါ ကျွန်မကကျွမ်းကျင်နေပါပြီရှင့်

ကျွန်မ နာမည် က ရတီဖူး ။ အသက် က တော့  (၃၈) နှစ် ထဲ ကို ရောက်နေ ပြီ ။ အဖေကဗမာ အမေက တရုတ်ဆိုတော့ အသားကတော့ဖြူဖွေးနေတာပဲ။ မျက်နှာလေးကတော့

အပြာစာအုပ်

သစ်တုံး

🏵️အခန်း ( ၁ )🏵️ “ဟဲ့ ဟဲ့ နင် တင်မောင်လတ် မို့လား” အလုပ်က မိတ်ဆွေတစ်ယောက် သူ့ အိမ်တက်မင်္ဂလာ ဖိတ်တာမို့ မသွားမဖြစ် သွားရင်း မမျှော်လင့်ဘဲ ကျောင်းတုန်းက နာမည်ကို ခေါ်ပြီး

အပြာစာအုပ်

အရှိန်ရလေ ပိုဝုန်းကောင်းလေပေါ့ရှင်

နိုင်ထူး တက္ကသိုလ် စတက် တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက်

အပြာစာအုပ်

ရင်တုန်ရင်ခုန်စရာတွေ အပြည့်နဲ့ အပျိုစင်လေးနဲ့ သူတို့

သမီး နံမည်က ငယ်ငယ်ပါ   ရန်ကင်း မှာ နေပါ တယ်   သမီး က တစ်ဦး တည်း သော သမီးပါ   ဒါကြောင့် မို့ သမီးက သူငယ်ချင်း တွေကို အင်မတန် ခင်ပြီး

အပြာစာအုပ်

ဒါလေးတော့ ချမ်းသာပေးပါမောင်

အသား ညိုညို မျက်နှာကအမြဲ ပြုံးချိုနေပြီး သဘော ကောင်းမှန်း မြင်ရုံနဲ့ သိသာ စေတယ် ။ လုပ်ငန်းရှင် ပေါက်စ အိမ်ထောင် မရှိ သမီးရှင်တွေ မျက်စိကျ တဲ့ အပြင် သူ့ အနား

Scroll to Top