အပြာစာအုပ်

အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့သာ ချစ်လိုက်စမ်းပါဦးရယ်

“  ပြွတ် …စွပ်….စွပ်….” “ အ….အား….” “ သိပ်နာနေလား….” “ အင်း….ဟင်း…” မနေ့ညကမှစပြီးခံဖူးသည့် စောက်ပတ်က အခု ဒုတိယညရောက်လာပေမယ့် လိုးပြီးရင်း လိုးရင်း လုပ်နေတာကြောင့် နာကျင်ကျိန်းစပ်နေသည်။ အပျိုဖော်ဝင်ဝင်ခြင်း ခိုးရာလိုက်ခဲ့ သည့် […]

အပြာစာအုပ်

ချစ်စိတ်တွေ ထိန်းမရတိုင်း သောင်းကျန်းတတ်တဲ့ သူငယ်ချင်းလေး

လည်ပင်း မှာ ရှုပ်ယှက် ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံး တွေ စားပွဲပေါ် ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာ ဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်း နီကို တစ်ရှုး နဲ့ ပွတ်သုတ် ပစ်တယ် ။ ခုံပေါ် ထိုင်ချရင်း

အပြာစာအုပ်

ဒီအချစ်မှာ မြောပါခဲ့ရလို့ အစွမ်းကုန်သာအားထည့်လိုက်ပါတော့ ကိုကိုရယ်

“  အစ် ကိုလေး  ”  အိပ် မပျော်ပဲ မျက်လုံး ကြောင်နေသော ကိုသက်အောင် လန့် သွားသည်  ။  “  ဟင်  ပုံ့ပုံ့  မအိပ် သေး ဘူးလား  ”  ကွယ်လွန်

အပြာစာအုပ်

အေဆိုဒ်ကုန်တော့ ဘီဆိုဒ်ပြောင်းကြတာပေါ့ရှင်

“ သဲ ရေ   သဲ   မောင်ပြန် လာပြီ… တံခါးဖွင့်ပါဦး…” “ဟင်… မောင်… ပြောတော့ နောက် ၂ ရက်လောက် ကြာဦးမှာဆို…”“ဟုတ်တယ်… သဲနဲ့ ဖုန်းပြောတုန်းက အဲ့လိုပဲ… နောက်တော့ အလုပ်က စောစော

အပြာစာအုပ်

ထိတွေ့မှုတိုင်း အရသာရှိလိုက်တာမောင်ရယ်

မြမြက မောင်အေးနှင့်အိမ်နီးချင်း။သို့သော်ဘဝတွေမှာမိုးနဲ့မြေပမာကွာခြား၏။မြမြ တို့က ချမ်းသာသည်။ ယောက်ျားကဆန်ကုန်သည်။ကား ၂စီးရှိသည်။ရွှေပေါင် ငွေတိုးလည်း ပေးသည်။မောင်အေးတို့ကလင် မယား၂ ယောက်လုံးအလုပ်သမား။ မိန်းမက ဆေးလိပ်လိပ်။ မောင်အေး ကျဖမ်းသမား။ကားနောက်လိုက်သည်။လက်သမားလည်း မ တောက် တ ခေါက်။ထိုနေ့က မိုးက အ

အပြာစာအုပ်

မောင်ရယ် အဲ့ဒီလောက်တောင်ကြီးသလားကွယ်

ဘခက် အသက် (၄၀) အရွယ် လူပျို ကြီး… တွေ့မရှောင်ဆိုတဲ့ဘွဲ့ကတော့ ရင်းနှီးသူများပေးထားတာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်သည်။ ဘခက်ဆိုတဲ့လူက နုရွယ်စဉ်လူပျို ပေါက် ကတည်းက ပျို ပျို အိုအိုမရွေး ဘယ်မိန်းကလေးမဆို အထာပေးပါက ရှောင်လွှဲခဲ့ခြင်း အလျ

အပြာစာအုပ်

မောင်ရယ် အဲ့ဒီလောက်တောင်ကြီးသလားကွယ်

ဘခက် အသက် (၄၀) အရွယ် လူပျို ကြီး… တွေ့မရှောင်ဆိုတဲ့ဘွဲ့ကတော့ ရင်းနှီးသူများပေးထားတာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်သည်။ ဘခက်ဆိုတဲ့လူက နုရွယ်စဉ်လူပျို ပေါက် ကတည်းက ပျို ပျို အိုအိုမရွေး ဘယ်မိန်းကလေးမဆို အထာပေးပါက ရှောင်လွှဲခဲ့ခြင်း အလျ

Scroll to Top