ကျွန်မ နာမည် က အေးမို့မို့   ကျွန်မ ဟာ ဧရာဝတီတိုင်း ပုသိမ် ခရိုင်က ကျေးရွာလေး တစ်ခုမှာ နေထိုင် ပါတယ် ။ အဖေ အမေ တို့က ဆန်စက် ထောင်ထားတဲ့ သူတွေပါ […]

ဒေါ်နန်းအိစံ သည် သူမ ခင်ပွန်းစားရန် အတွက် ညနေစာ ကို သူမ ကိုယ်တိုင် စီစဉ်ချက် ပြုတ်နေလေ သည် ။ သူမ ၏ အသက် မှာ  (၃၉)  နှစ် ဖြစ်ပီး

သစ်သားပြား လေးရဲ့ ချိုင့်နေတဲ့ အပိုင်းလေး တွေ ပေါ်မှာ ကျော့ရှင်း တဲ့ လည်တိုင် လေးရယ် လက်ကောက် ဝတ် နုနု လေးရယ်ကို တင်လိုက် သည်။ ဒေါက် က နဲ ထိပ်တုံး

သူ့ နာမည် က နွယ်တဲ့ သူနဲ့ ကိုယ် က သိပ် မကွာလှဘူး သူ က  (၈) တန်း ကိုယ် က (၁၀) တန်း အချိန် လောက် က

ငအောင် ရေသွား ကူးမယ်လေ ကွာ ကောင်မလေး တွေက အရမ်းလန်း တယ်ကွ ဟေ့ကောင် ဘာငိုင်နေတာလဲ သက်နိုင် ဘန်ဂလိုထဲ က နေ ပင်လယ်ပြင်ကို တစ်ယောက် ထဲ ငေးနေ တုန်း   သူငယ်ချင်း

“ဟင့် သွား ဘာတွေ လာမေးနေလဲ နားရှက်တယ်” ကျောင်းဆင်းတော့ ဆောင်းဦးတယောက် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုံနေပြီ၊ ဘယ်လို များဖြစ်လာမလဲပေါ့၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်ပြီးလွယ် အိပ်ထဲ ထည့်ထားပြီးပြီ၊ ပလေကပ်လုံချည်ပါးပါးလေးနဲ့ လီး ထိပ်ပွတ်ပြီး သူ့လီးက မာခြင်လာသဖြင့်

ဆန္ဒ တွေ ပြင်းထန် လာတဲ့ အေပရယ် က မောင်မောင့် အနမ်းကို ခပ် ကြမ်းကြမ်း တုံ့ပြန် လိုက်ရင်း မောင်မောင့် ဘောင်ဘီ ကြယ်သီး ကို ဖြုတ်လိုက် တယ် ။  ပြီး

ပိုးသား နက် ဝန်ထမ်း ဝတ်စုံ လေး ဖြင့် သီရိ ခပ်သွက်သွက်လေး ရုံးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည် ။ သီရိ ဆိုတာက မြူနှင်းကုမ္မဏီကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှုး တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ထို ကုမ္မဏီပိုင်ရှင်

အိမ် မှာ အလှုတစ်ခုရှိတော့ ဧည့်သည်တွေက အရမ်းများနေပြီး ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ အားလုံးဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ အိပ်ကြရတယ်၊ ယောက္ခမကတော့ သူအတွက်အိပ်စရာကို မီဖိုနားက စတိုခန်းလေးမှာ ပြင်ဆင်လိုက်တယ်လေ၊ ယောက္ခထီးနဲ့ ယောင်္ကျားကတော့ တစ်ခြား အမျိုးသားဧည့်သည်တွေနဲ့အတူ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာဘဲ အိပ်ကြတာပေါ့၊