ဒေါ်ကေသွယ် လဲ အလွန် အမင်း ကာမ ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြ ပြီး ထကြွ သောင်းကျန်း နေခဲ့ရတာ ကြာပြီ ဆို တော့ သိဒ္ဓိ လို တာဝန် ယူ ပေးမယ့် အား

လွင်မာ ရှစ်တန်းအောင် တော့ ရွာမှ က အထက်တန်း ကျောင်း မရှိလေ တော့ မြို့ က ဒေါ်လေးက သူ့ အိမ် က နေ ကျောင်းဆက် တက်ဘို့ ခေါ်ထား သည်

ပက်လက် အိပ်နေ သော ညိုမောင် ၏ ရင်ဘတ် ပေါ်သို့ လေးငယ် က ပါးလေးအပ်ပြီး မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ နုညက်သောအထိအတွေ့နှင့်မွှေးပျံ့သောရနံ့တွေကြောင့် ညိုမောင်နိုးလာပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိသည်။ ““ဟင်……လေးငယ်…”” ညိုမောင်အံ့သြသွားသည်။ ““အစ်ကိုနိုးလာပြီလား…”” ““အင်း….လာ အိမ်ရှေ့သွားရအောင်….”” ညိုမောင်က