အပြာစာအုပ်

အပေးအကမ်း

”Octane နှစ်ထောင်ဖိုးလောက်…..” တွေးလက်စ အတွေးတွေကို လက်စသတ်ပြီး ရှေ့မှာရပ်ထားတဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို ဆီဖြည့်လိုက်သည်။ စိတ်နဲ့လူနဲ့ မကပ်တာကြောင့် ဆီပန့်မှာ ပိုက်ဆံပမာဏကို မရိုက်ထည့်မိ။ အပြင်ဘက်ကို ငေးရင်း ဆီထည့်လိုက်တာ ဆီတွေက တိုင်ကီအပြင်ဘက်ကို လျှံကျကုန်သည်။ ”သီရိ……

အပြာစာအုပ်

တိမ်တိုက်တွေထဲ ရောက်သွားသလိုပါပဲလား ကိုကို

အော် ငါ့ အသက် အရွယ်က ဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျော်လို့ ဆယ့် ကိုးနှစ် တောင် ရောက်နေ ပြီပဲ  ကလေးလေး ဘဝ နဲ့ ဖေဖေ မေမေ တို့ရဲ့ ရင်ခွင် ထဲမှာပဲ ခိုအောင်းပြီး

အပြာစာအုပ်

အတွေ့အကြုံ လုံးဝမရှိသေးတဲ့ အစစ်လေးပါနော်

အိုး  ” ” ဆက် ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေး မလို လုပ် တဲ့ ချိုချို ရဲ့ ခါးသိမ် ကလေး ကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင် သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့

အပြာစာအုပ်

ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်နဲ့ ကောင်းချက်ကတော့ အံ့ဩစရာပါနော်

မိန်းမ က အလုပ် ထဲကို ဖုန်းလှမ်း ဆက်တယ် မောင်ရေ ကျမ ရန်ကုန် ဘုရင့်နောင် မှာ ကုန်စာရင်းတွေ သွားရှင်း ရမှာမို့ ညအိပ်သွားရမယ် အဲဒါမောင်အိမ်ပြန် နောက်ကျမှာလား သားလေးတစ်ယောက်တည်းအိမ်မှာတဲ့ ကျနော်လည်းဆိုဒ်ထဲမှာဒီည လက်စအပြီးသတ်ရမှာမို့

အပြာစာအုပ်

အပြိုင်အဆိုင်လေးနဲ့ ပြီးမြောက်ချင်တာလေး ပြည့်ဝခဲ့ရပါပြီရှင်ရယ်

ဘသော် တစ် ယောက် အလုပ် ပြုတ်လာ လို့ အိမ် ပြန်ရင်း စိတ် ညစ်ညစ်နဲ့ လမ်းလျှောက် လာခဲ့ရာက လမ်းထိပ် ရောက်မှပင် စိတ်နဲ့ ကိုယ် ပြန်ပေါင်း စည်းမိတော့ သည် ။

Scroll to Top