နွေရာသီပူအိုက်သော ကာလမို့ ထင်ပါရဲ့……။ ခင်မြင့်ဟာ ဘောလီအင်္ကျီလေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။ အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့် ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။ သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိကိုယ်သည် ခင်မြင့်၏ ကုတင်ဘေးတွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သား ရှိနေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ […]
ဒေါ်မြင့်မြင့်သွယ် က သံပန်း တံခါးကို လူပ် ကိုင်ရင်း အိမ်ထဲသို့ လှမ်းခေါ် လိုက်သည် ။ ‘ စုစုရေ … စုစု ’ ‘ ရှင် ၊ လာပါပြီ အန်တီသွယ်
“ ဆရာ လေး..ထန်းရေချိုလေးသောက်ဦး မလားဗျ ” ထန်းတော ရှေ့မှ ဖြတ်သွား သော ကျောင်းဆရာ လေး တင့်ဆွေ ကို ရွာမှ ကာလသား ခေါင်း ကိုချက်ကြီး က နှုတ်ဆက် လိုက်သည်
အောင်အောင်သည် ဆောက်လုပ်ရေး အင်ဂျင်နီယာ ကျောင်းဆင်းခါစ အလုပ်မရှိသေးသူ တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး နွေးနွေးသည် Eco ကျောင်းပြီးခါစ ဖြစ်သည်။ ချစ်သူနှစ်ဦးမှာ အလုပ်မရှိသေးခင် အိမ်မှ သဘောမတူသဖြင့် ခိုးပြေးကြသည်။ ဘယ်သွား၍ ဘယ်လာရမှန်း မသိကြ။ နှစ်ဦးသား ပါလာသော
အဲဒီနေ့ က တော့ လူ မရှိတဲ့ ရောင်းမဲ့ အိမ်ကြီး ထဲမှာ သူနဲ့ နမ်းဖြစ် ကြ သည် ။ သူ့ ပေါင်ကြား က မာနေတဲ့ လိင်တန် ကို ဘောင်းဘီ
အန်တီ အိခိုင် အိမ်နဲ့ ကျွန်တော် တို့ အိမ်က တစ်အိမ်နဲ့ တစ်အိမ် စားအိမ် သောက် အိမ် ဖြစ်နေတာ ကြာပြီ။ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု အဲဒီမြို့ကို စပြောင်းလာတော့ သူ့ရဲ့အိမ်နီးချင်း ဖြစ်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်
ဝဏ္ဏ ဘဝ ၏ ဒီအချိန် မှာ ဓာတ် အပျက်ဆုံး ကာလနှင့်ရင်ဆိုင် ရခြင်း ဖြစ်သည် ။ စုစုအောင် သည် သူ နောက်ဆုံး နှစ် တက်နေ သည့် ကျောင်း မှာ
မောင်သက် ဆယ်တန်း စာမေးပွဲ ဖြေပြီး တော့ အဘွား တို့ ရွာသွား နေခဲ့သည် ။ ဒီမှာ က လွတ် လပ်တယ် အဘွားတို့ ကလဲ ဘာ လုပ်လုပ် မဆူ မဆဲ
မိုးအောင်သူ မှာ မကြာ သေးမှီ က မှ သချာၤ အဓိက နူင့် ကျောင်းပြီးခဲ့တာ ဖြစ်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း ဘာလုပ်စားရမည်မှန်း မသိ၊ နဂိုလ် ထဲက သူ့ အကို ကိုမောင်ဟန် တို့