” အ အားးး အီးးး အ အ လှိုင်းတွေလှိုင်းတွေ မူးရိပ်ရိပ် အားးးရှီးးးး “ ဟင်! ငါဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ တခါမှ မ ခံစားဖူးတဲ့အရသာ မျက်လုံးအသာလေးဖွင့်ကြည့်မိတော့ မူးနောက်နောက်နဲ့ အာရုံတွေက လုံးဝစုစည်းမရ […]
ဇာတ်လမ်း က ဒီလိုစတယ် ။ …သေချင်းဆိုး ကာလနာကြီး … ရှင် ဒီ သေရည်တွေ သောက်လာပြန်ပြီလား။ ဒီမိသားစု ဒီလောက်နဲ့မွဲတာကို ကြည့်လို့ အားမရသေးလို့ပေါ့။ ဟုတ်လား။ ခွေးမြီးအိုအကောက်ကြီးရဲ့…..…..ဟာ .. မိန်းမကလည်း သေရည်မဟုတ်ပါဘူးကွာ။
ကျွန်တော့် ထက် အသက် (၇) နှစ် လောက် ကြီး သော မမသန့်နှင့် ပတ်သတ်မိပုံကိုပြန်တွေးမိနေပါသည်…..,ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမသန့် တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက်
ဟိုင်း! ကျွန်မ အသက်က ၂၉ နှစ်ပါ ။ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ စာရင်းကိုင်လုပ်ရင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ခန်းလေးတစ်ခန်း ငှားနေတယ်ဆိုပါတော့ ။ အရင်က ကျမယောကျာ်းလေးတွေ အများကြီးနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့် လူပျိုစစ်စစ်လေး တစ်ယောက်နဲ့တော့ ဖြစ်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်ကူးတွေ
သံချောင်း သူ ငယ်ချင်း တွေနှင့် နေ့ခင်း ထမင်းစား ကျောင်းဆင်း ချိန် ကျောင်း အတူတူ ပြေးလာပြီး မှ အချင်းချင်း စကားများ ကာ စိတ်ဆိုးပြီး အိမ်သို့ ပဲ တန်းပြန် လာခဲ့သည်
ချယ်ရီ မြို့ ကြီး မှာ မွေးဖွား ခဲ့ ပေမယ့် တာဝန် ကျရာတော မြို့ လေးမှာ ပျော်နေ ပြီ ။ လေကောင်း လေသန့် ရှု ရင်း တောင်တန်း ကြီးတွေ
တကယ်တော့ ဘယ်လို အနေ အထားမျိုး နေပေး ရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။
ဖြိုးငယ်ငယ် က ဖဲဝိုင်းမှ ထကာ ထမိန်ကို ပြင်ဝတ် လိုက်သည် ။ တော်ပြီ မစု ရေ ဒီနေ့ တော့ နားတော့ မယ် ။ လုပ်စရာ လေးရှိ သေးလို့ ။
🏵️(အခန်း ၁)🏵️ “သားရေ ခြံရှေ့က ဆိုင်ကယ်ဟွန်းတီးနေတယ်။ ထွက်ကြည့်လိုက်ဦး။” “ဟုတ်ကဲ့ အမေ” ဖိုးကျော် သူ့ရဲ့မိခင်ဖြစ်သူ နောက်ဖက်မှာ ရေချိုးနေသဖြင့် အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ မေမေ့မိတ်ဆွေဖြစ်သူ မဇင်မာသဲ ။ “ကဲ ငါ့မောင်ရေ စားစရာတွေ