ခြံထဲ ကားဝင်လာ သံကြားတော့ ဘုရား ရှိခိုး နေတာ ကမန် ကတန်း ရပ်ပြီး ဘုရားခန်း ထဲ က ထွက် လှေကား ထိပ် က နေ တိတ်တိတ် လေး သွားချောင်း […]

မန္တလေး မြို့ ရဲ့ မြို့သစ် ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့။ အသက်က 19 နှစ် အဖေကတော့ မရှိတော့ဘူး။ အမေက နောင်ရေးစိတ်အေး ရအောင်လို့ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ် အပ်ပေးထားတာ

ကျမ ငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘတွေ ဆုံးသွားလို့ အဒေါ်နဲ့ ရင်းနီးတဲ့ ရန်ကုန်က ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုတစ်ခုက မွေးစားထားလို့ ရန်ကုန်ရောက်နေတာ… မွေးစားတယ် ဆိုပေမယ့် တစ်ကယ့်မိသားစုလိုဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲက ပြုစု စေါင့်ရှောက်လာကြတာပါ. ဘဝမှာ ဘာမှ လိုလေသေးမရှိဘူး…

ကျွန်တော့် ဘဝမှာ မေ့ မရနိုင်တဲ့ ဖြစ်စဉ်ကြီး တစ် ခုကို ခင်ဗျားတို့ကို အစအဆုံးပြောပြမယ်ဗျာ။ ပြောသမျှအားလုံး အမှန်တွေချည်းပဲပြောမှာဖြစ်ပေမယ့် တချို့အချက်အလက်တွေကိုတော့ ကျွန်တော့်လုံခြုံမှုအတွက် ထိန်ချန်ထားပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့၁နှစ်လောက်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်တစ်ခုပါ။ ကျွန်တော့်မှာ အရမ်းချစ်ရတဲ့ဇနီးလေးတစ်ယောက် ရှိတယ်။ ချောလဲချောတယ်။

တော်တော် ကြာအောင် နုတ်ခမ်း စုတ်ပြီး ကျမက “မောင်လေး ဖယ်တော့ကွ မောနေပြီ” ပြောပြီး သူ့ကို အသာတွန်းဖယ်ပြီး ကုတင် ပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတဆက်ထဲ အပေါ်အကျႌ၊ဘရာစီယာတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး “မောင်လေး မမ ကတော့

သူ့ နာမည် က နွယ်တဲ့ သူနဲ့ ကိုယ် က သိပ် မကွာလှဘူး သူ က  (၈) တန်း ကိုယ် က (၁၀) တန်း အချိန် လောက် က

ပေါင်တန် ကို ထမ်းတင်ထားသေါကြောင့် ခင်ထားငယ်၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခုသည် ပြော့ပြော့ အိအိ ပုံ့ပုံ့ ကြီးဖြစ်နေသည်။ မင်းဇော်သည် ခင်ထားငယ်၏ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုလက်ဝါး တစ်ခု စီဖြင့် အုပ်ကာ ခပ်တင်း တင်းကိုင်လိုက်သည်။ ထိုသို့ကိုင်ရာတွင် လက်ချောင်းများကို ဖင်သားနှစ်ခုအလယ်ရှိ အကွဲကြောင်းကို

အဲ့ ဒီ မနက် က   အိပ်မက် ကောင်းများ နှင့် ထိတွေ့ ခြင်းကင်း ခဲ့သည် မှာ ကြာပြီ ဖြစ်သော မည် ကာမတ္တ အိပ်စက် ခြင်း တစ်ခုမှ ပျင်းရိ ညီးငွေ့စွာ