အချိန်မှာ 1938 ခုနှစ် ဖြစ်ပေသည်။ ရေနံမြေသပိတ် တပ်မတော်ကြီး ရန်ကုန်မြို့တော် သို့ချီတက်သွားသည်မှာ ရက်သတ္တပတ်ပင် ပြည့်မြောက်ခဲ့သည့် အချိန်ပင် ဖြစ်ပေသည်။ ရေနံမြေ မြို့တော်၏ အရှေ့ဖျား ရွာစုလေးဝယ် တပ်မတော်ကြီးနှင့် တပါတည်း ချီတက်သွားကြပြီဖြစ်သော အိမ်ရှင်ယောက်ျားများ […]
အောင်ထွန်းတို့ မိသားစု လေးယောက် အကို ဖြစ်သူ က တာဝန် နှင့် တစ်နယ် တစ်ကျေးမှာ ၊ အဖေ က တော့ ကုန်တင် ကားမောင်း ၊ အမေ က တော့
ကျမ ငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘတွေ ဆုံးသွားလို့ အဒေါ်နဲ့ ရင်းနီးတဲ့ ရန်ကုန်က ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုတစ်ခုက မွေးစားထားလို့ ရန်ကုန်ရောက်နေတာ… မွေးစားတယ် ဆိုပေမယ့် တစ်ကယ့်မိသားစုလိုဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲက ပြုစု စေါင့်ရှောက်လာကြတာပါ. ဘဝမှာ ဘာမှ လိုလေသေးမရှိဘူး…
“ မြောက်ကျွန်းသူ မြောက်ကျွန်းသားတို့သည် တရားဝင် ဇနီးမယား မရှိ (ဝါ) တစ်လင်တစ်မယား စနစ်မရှိ..။ မုဒိန်းဆန်ဆန် အဓမ္မ ကာမအမှုများလည်း ကင်းရှင်း၏။ အိမ်ထောင်ရေး အရှုပ်အထွေးများလည်း လုံးဝ ကင်းရှင်း၏။ အကြင်ဖိုသတ္တဝါသည် အကြင်မသတ္တဝါအား အချစ်လွန်ကဲခြင်း
ဦးမောင် ဆုံးသွား ပြီ ဆိုသော သတင်းအား သူကြားကြားချင်းမယုံနိုင်သေးပေ။ သူနယ်သို့ ဦးကောင်း စေလွှတ်သော အလုပ်ကိစ္စဖြင့် သွားရောက်နေချိန်တွင် ဦးမောင်သူ၏ အိမ်တွင်မူးလဲပြီး ဆုံးပါးသွားပြီ ဆိုသော သတင်းကို ဖုန်းဆက်ပြောသဖြင့် သိရှိခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ဦးမောင်ဆုံးပြီ
သူ့ နာမည် က မိဖြိုး ယောကျ်ားရှာ ဘောပြားပေါ့ အခုအသက်၁ရ ထဲမှာ ငယ်ငယ်လေးထဲကယောကျ်ားလို ဝတ်စားနေလာ တာ အပျိုဖော်ဝင်လို့များ မိန်းခလေးစိတ်ပြောင်းလာ မလားထင်တာ မပြောင်းဘူး ကိုယ့်မျက်စိအောက်တင်ကြီးပြင်းလာတဲ့မိဖြိုး ဝါသနာပါတာကျတော့လည်း ပိုက်ကျော်ခြင်း သူခြင်းခတ်နေတာကိုကြည့်လိုက်တိုင်း ရင်သားက
သုခဝတီ ဟု ဆိုလိုက် သည်နှင့် ရန်ကုန်မြို့တွင်းမှ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်ကို ပြေးမြင်ကြမည်ဖြစ်သည်။ သုခဝတီရပ်ကွက် လမ်းသွယ်အတွင်းရှိ တိုက်တစ်လုံးအတွင်းမှ ဆူညံသံများထွက်ပေါ်နေသည်။ သေချာနားစိုက်ထောင်မှ အသံသဲ့သဲ့သာကြားနိုင်မည်ဖြစ်ပြီး ဆူညံသံများအဆုံးတွင် ခြံတံခါးဖွင့်၍ ကားတစ်စီး ထွက်ခွာသွားသည်။ ိုဝရံတာမှ စူးစိုက်ကြည့်နေသော မှိန်ဖျော့ဖျော့
သိန်းအေး ၏ လီးကြီး က ထိပ်ဖူး ကြီး နီရဲ ပြောင်တင်း ကာ အရည်ကြည်များ ပေကျံ နေသဖြင့် စိုစွတ်ချောမွေ့ နေသည် ။ ထိုကြောင့် သွယ်သွယ် ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားသို့ အလွယ်တကူ
ကို ကျော်မြ ရှင်နတ်ပြည် ရောက်ဖူးလား” နေမကောင်းချင်သလိုဖြစ်နေသဖြင့် ဆေးခန်းလာပြသည့် ကျော်မြ ကျေးရွာသူနာပြု ဆရာမလေးမိချို၏စကားကြောင့် နည်းနည်းကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားသည်။ ဒီနေ့မှ ဆေးမှူးကလဲ မရှိ။ မြို့ကတိုက်နယ်ဆေးရုံသို့ ခဏပြန်သွားရာ ဆေးခန်းတွင် မိချိုတစ်ယောက်သာရှိသည်။ ကျော်မြလဲ ယခင်ရွာမှာသူနာပြုဆရာမ