အပြာစာအုပ်

နှစ်ယောက်ဆင်း နှစ်ယောက်တက် ဆက်လက်ထွက်ခွါပါ

နှဖူးထက် က ချွေးစလေး တွေကို လက်ခုံနဲ့ တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ […]

အပြာစာအုပ်

အထိတွေ့အဝင်အထွက်က ထင်မထားမိအောင်ကို လန်းလွန်းတဲ့မမရယ်

အငယ်လေး အိမ်မှာ ရှိလား ဟေ့ အန်တီတို့ အိမ်ခဏ လာခဲ့ပါဦးကွယ် ရှိတယ် အန်တီအေး လာပီ လာပီ ခြေရင်း အိမ်မှ အန်တီအေး ခေါ်သံကြောင့် ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို အသာ ချထားရင်း အသံပြန်

အပြာစာအုပ်

ဦးထက်ကောင်းတာ ဘာမှမရှိတော့ဘူးထင်တယ်နော်

ခင်မေချစ် ကို တစ်ဆွေလုံး တစ်မျိုးလုံး က ဝိုင်းပယ် ထားသည် ။ ပြောဆို ဆက်ဆံခြင်း မလုပ်ကြဟု ဆိုလျှင် ခင်မေချစ် ဘယ်လောက် ဆိုးသလဲ ဆိုတာ သိသွားနိုင် သည် ။ နောက်

အပြာစာအုပ်

မတော်လို့ပြန်လွှတ်ရတယ်ဆိုတာ မရှိဘူးရှင့်

ကျုပ် နာမည် က သာဟန်ပါ..။ နေတာက မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသက ဇရက်ကုန်း ဆိုတဲ့ ရွာကြီးမှာပါ…။ ဇရက်ကုန်းရွာက ဒေးဒရဲ နယ်ထဲမှာပါ…။ ကျုပ်အသက်က အခုဆို   (၄၅)  နှစ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်ထဲက လယ်အလုပ်

အပြာစာအုပ်

တကယ်လိုအပ်နေတော့လဲ ဆန္ဒတွေဖြည့်ပေးရတာပေါ့နော်

ကျွန်တော် သည် ညပိုင်း (၉) နာရီ ထိုးသဖြင့် ထိုးနေကျ ဟိုတယ်မှ ကားဖြင့်အိမ်သို့ပြန်လာကာ မအိပ်ချင်သေးသောကြောင့် ကျုံးတောင်ဘက်ဘေးတွင် ကားရပ်ကာ ပလက်ဖေါင်းပေါ်သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းများတွေးရင်း သွားနေကျ မာဆက်သွားရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားမိသည်။ ဒါပေမယ့်

အပြာစာအုပ်

စိမ့်ကနဲနေအောင်ခံစားလိုက်ရတယ် မောင်ရယ်

ကျွန် တော့် စိတ် တွေ လုံးဝ ရှုပ်ထွေး နေခဲ့တယ် ဘာလို့ ဆို ကျွန်တော် အရမ်း ချစ်တဲ့ ကျွန် တော့် မိန်းမက ကျွန်တော့် ကို စကားမပြော တာ နှစ်ပတ်

အပြာစာအုပ်

ပထမဆုံး အကြိမ်မလို့ပါနော်

ခုတင် ပေါ်ဒူးလေး ထောင်ထိုင်နေ တဲ့သူမ ထမီလေးကို အသာမတင် ပီး အမွှေး ရေးရေးနဲ့ ခြေသလုံးလေး တေကို ပွတ်သပ် ဆုပ် နယ်ပီး အနမ်းလေး ပေးလိုက်တယ် ။ အပြင် ပန်း အသားညိုတယ်

အပြာစာအုပ်

မောင်ရယ် အဲ့ဒီလောက်တောင်ကြီးသလားကွယ်

ဘခက် အသက် (၄၀) အရွယ် လူပျို ကြီး… တွေ့မရှောင်ဆိုတဲ့ဘွဲ့ကတော့ ရင်းနှီးသူများပေးထားတာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်သည်။ ဘခက်ဆိုတဲ့လူက နုရွယ်စဉ်လူပျို ပေါက် ကတည်းက ပျို ပျို အိုအိုမရွေး ဘယ်မိန်းကလေးမဆို အထာပေးပါက ရှောင်လွှဲခဲ့ခြင်း အလျ

Scroll to Top