ကျွန်မ နာမည် လဲ့လဲ့ ပါ ။ ကျွန်မအမေက ဒေါ်အေးအေးအောင်တဲ့။ မိဘနှစ်ပါး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရပါတယ်။ တနေကုန် ထမင်းငတ်ခဲ့တာတွေ ကျောင်းသွားရင် မုန့်ဖိုးမပါတာတွေ ကျောင်းစိမ်းအကျီင်္အနွမ်းလေးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာတွေ အခုထိ မှတ်မိနေဆဲပါ။ဒါပေမဲ့ […]
ဇင်ကို နဲ့ စုယမင်း က အထက်တန်း ကျောင်းသား ဘဝ တည်း က ချစ်သူ ရည်းစား တွေပါ ။ အခု တက္ကသိုလ် တက်တော့ လဲ အတူတူ ပဲ ။
ကျ နော် ငယ်ငယ်တုန်း က ပေါ့ဗျာ . . ။ ကျနော့် အိမ် မှာ အပ်ချုပ်စက်လေးတစ်လုံး ရှိတယ်ဗျ..။ အရင်တုန်းက ရယ်ဒီမိတ်တွေထက် ချုပ်ဝတ်ကြတဲ့ခေတ်ဆိုတော့ အမေက ကိုယ်တိုင်လည်းချုပ်တတ်နေတော့ စက်ဆိုင် မအပ်တော့ဘဲ
ခြံထဲ ကားဝင်လာ သံကြားတော့ ဘုရား ရှိခိုး နေတာ ကမန် ကတန်း ရပ်ပြီး ဘုရားခန်း ထဲ က ထွက် လှေကား ထိပ် က နေ တိတ်တိတ် လေး သွားချောင်း
သီတာ တစ်ယောက် စိတ် ညစ်ညူး စွာဖြင့်အောင်မင်္ဂလာ ကားဝင်း ထဲ တက္ကစီ ကို လိုက်ပို့ ခိုင်း ပြီး ELite ကားဂိတ် ကို ရောက်ခဲ့ ရတယ် ။ မိမိ ဘဝ
ဘိုတောက် သည် ဘကြီး ဘုန်းကြီး ကြောင့် တောမှ မြို့ ရောက်ခဲ့ ရသလို ဘကြီးဘုန်းကြီး ရဲ့ . . ရပ်ဆွေ ရပ်မျိုး..ဦးလွန်းမောင်ဒေါ်တင်တင်မြင့်တို့ဆီမှာ . . နေခွင့် အ လုပ်လုပ်ခွင့်
” ခုန … ဖုန်းဆက် တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး ” ” ဟုတ် … ရေဗူး မှာ ထားတာပါ ” ” ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ
ငိုက်မြည်း လာ သော မျက်လုံး များက မည်သို့ မျှ ဟန်မဆောင် နိုင်တော့ပဲ သဲသဲ တစ်ယောက် ကုတင် ပေါ်တွင် အိပ် တဝက် နိုးတစ်ဝက် ဖြစ်နေ ပါတော့သည် ။ ည
နောက် ရက် မှာ ဗဟို တရားရုံး မှာ လက်မှတ် ထိုးပါတယ် ။ မနက်ပိုင်း မိန်းက လေး တစ်ယောက် အတွက် မင်္ဂလာ ဆောင် တဲ့ နေ့ဟာ ဘဝ တစ်သက်