အပြာစာအုပ်, အပိုင်း ၂

ဘဝ ဘဝ (အပိုင်း ၂)

ဦးနီတိုးရဲ့ စိတ်တွေ ခြောက်ခြား တုန်လှုပ်နေသည် ။ သူ ထမင်းစားနေတုန်း ခေါင်းရင်းခြံက သာ၀ ဆိုတဲ့ကောင်ရဲ့ အသံဝါကြီးနဲ့ အော်ပြောလိုက်တဲ့ အသံကို သူ ကြားကတည်းက ရင်တွေတုန် ကယောင်ခြောက်ခြားတွေ ဖြစ်နေသည်။ သာဝ အော်ပြောနေကတည်းက […]

အပြာစာအုပ်, အပိုင်း ၂

အအေးဘုံရဲ့ အေးဘုံ (အပိုင်း ၂ ဇာတ်သိမ်း)

“တော်ကြီးက တစ်ကောင်ကြွက်ကိုး…။ ကျုပ်အစ်မ ကလည်း တော်က ဘယ်လို သေမှန်းမသိဘူးဆိုပြီး ကြောက်နေတာ…” (အမေကို အစ်မလို့ ခေါ်ခြစ်ဖြစ်သည်) “အဲ့ဒီ သာမောင်ဆိုတဲ့ ကောင်… ငါ ကြည့်မရဘူး…။ နေဦး… ငါ ဝင်ပူးလို့ ရမလား

အပြာစာအုပ်

ဘာနဲ့မှနှိုင်းလို့မရတဲ့ အရသာထူးကိုခံစားရပါပြီ

နောက် တနေ့ မနက်မှာ နိုးနေ ပေမယ့် အိပ်ယာ ထဲက သူ မထွက်ချင်လို့ ဆက်အိပ်နေတဲ့အချိန် ဖုန်း လာလို့ ကုတင်ဘေး ကပ်ရက် စားပွဲပေါ်က ဖုန်းကို လှမ်းကောက်ကိုင်လိုက်တယ် ။ “ ထင်အောင်ကျော်လားဟင်

အပြာစာအုပ်

လောကအရသာကို ခုမှပဲ သိရတော့တယ် ကိုကြီးရယ်

သူမ ဆေးလိပ် သောက်နေ တာကို ကြည့် ကောင်းကောင်းနဲ့ ထိုင်ကြည့်နေ မိသည်   ဆေးလိပ် တစ်ဝက်ခန့် ကုန်တော့ ဆက် မသောက် တော့ပဲ ထိုးချေ မီးသတ်လိုက်သည်။  ခုချိန် ထိ ဦးချမ်းသာအောင် ဆေးလိပ်

အပြာစာအုပ်

မောင်ရယ် အဲ့ဒီလောက်တောင်ကြီးသလားကွယ်

ဘခက် အသက် (၄၀) အရွယ် လူပျို ကြီး… တွေ့မရှောင်ဆိုတဲ့ဘွဲ့ကတော့ ရင်းနှီးသူများပေးထားတာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်သည်။ ဘခက်ဆိုတဲ့လူက နုရွယ်စဉ်လူပျို ပေါက် ကတည်းက ပျို ပျို အိုအိုမရွေး ဘယ်မိန်းကလေးမဆို အထာပေးပါက ရှောင်လွှဲခဲ့ခြင်း အလျ

အပြာစာအုပ်

တော်တော်လေးစွမ်းနိုင်မှ လာခဲ့နော်ကောင်းမကောင်းသိစေရမယ်

ငါ သိပ် အထီးကျန် တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့် နေတယ်။ “နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။

အပြာစာအုပ်

လူများတော့ စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ ပိုကောင်းတာပေါ့နော်

ကျွန် တော် အိမ်မက် ထဲမှာ နတ်သမီး လေး တစ်ပါး ကျွန်တော် ငပဲကို လာကိုင် ပြီး စုပ်ပေး နေတယ် ပြီးတော့ ညှစ်လိုက် သလို ခံစားမိ တော့ အိမ်မက် က

အပြာစာအုပ်

ဝကိုမဝနိုင်အောင်ပါပဲလား ကိုကြီးရယ်

ကျွန်တော် နာမည် က ကျော်ကျော်သန်းပါ အပေါင်း အသင်းတွေ က တော့ ကျော်ကြီး လို့ ခေါ်ကြတာ ပေါ့ တက်ဆီ သမားလေး ကျော်ကြီး ပေါ့ဗျာ ကျော် အသက် (၂၅) မှာ

Scroll to Top