အပြာစာအုပ်

ဝကိုမဝနိုင်အောင်ပါပဲလား ကိုကြီးရယ်

ကျွန်တော် နာမည် က ကျော်ကျော်သန်းပါ   အပေါင်း အသင်းတွေ က တော့ ကျော်ကြီး လို့ ခေါ်ကြတာ ပေါ့  တက်ဆီ သမားလေး ကျော်ကြီး ပေါ့ဗျာ ကျော် အသက် (၂၅) မှာ

အပြာစာအုပ်

အလိုကျလိုက်လျောရင်း ယိုဖိတ်ကျခဲ့ရတဲ့ တူနှစ်ကိုယ်ပြိုင်ပွဲလေး

အသား ညိုညို မျက်နှာ က သိပ် အလှကြီး မဟုတ် ပေမယ့် အသက် ဆယ့်ခြောက် နှစ်လို့ မထင်ရ လောက်အောင် သာမာန်ထက် ထွားကြိုင်းတဲ့ မိန်းမ ပျိုလေး အထူး သဖြင့် က

အပြာစာအုပ်

ကိုကိုကောင်းတယ်ဆိုရင် ဘာမဆိုလုပ်ပေးမှာပေါ့

အိပ်ခန်း ထဲမှ ‘  မိုင်မိုင်  ’ ၏ အလန့် တကြား အသံကြောင့် သီတာပြုံးလက်ထဲမှ စာစောင် ကိုချ၍ ကမန်းကတန်းထ၍ ပြေးလာမိသည်။ အိပ်ခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်တော့ မှန်ရှေ့မှာရပ်နေသော မိုင်မိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘာအဝတ်အစား မှမရှိ။

အပြာစာအုပ်

ချစ်ကြမ်းချက်ကတော့ လန်ပါထွက်တယ်ရှင်ရယ်

မြိတ်မြို့ ကား ဂိတ်ကြီးဝင်းက ညနေစောင်းနေရောင်ပျောက်လုလုဖြစ်နေပေမဲ့ ဈေးသည်တွေရဲ့ဆူညံသံ ကားသမားတွေရဲ့ အပြိုင်အဆိုင်ခရီးသည်ခေါ်သံတို့က ပုံမှန်အတိုင်းပဲလည်ပတ်နေပါတော့တယ် အော်ဟစ်ဆူညံသံတွေကြားထဲ ဓါတ်ပုံနဲ့ပန်းချီဆရာ မလေး ရတီ တစ်ယောက်လည်း ရန်ကုန်သို့ပြန်ရန်အတွက် စီးနင်းရမည့် အန်တီဝင်း ကားဂိတ်နေရာလေးကိုရှာနေပါတော့တယ် စီးနင်းရမည့် ကားဂိတ်ကိုတွေ့တော့ ညီမလေးရေ

အပြာစာအုပ်

ပြိုင်အဆိုင်လေးနဲ့ ခံစားရတဲ့ ပြည့်ဝမှုလေးပါရှင်

“ နွယ်   ဒီနေ့ည အတွင်းခံ တွေ မဝတ်ခဲ့ နဲ့နော် မောင် ဒီတိုင်းလေး မြင်ခြင်လို့ ”  “ ဟာ    မောင် က လဲကွာ နွယ် ဒီတိုင်းကြီး မနေရဲပါဘူး

အပြာစာအုပ်

သခင့် အလိုကျအတိုင်း စိတ်ကြိုက် ဖြည့်ဆည်းပေးမှာပါကွယ်

စိတ်တွေ လေးလံ စွာနဲ့ လေယဉ်ပေါ်ကို တတ်လာ ခဲ့သည် ။ ကျွန်တော် မြန်မာပြည်ကို ပြန်ရ တော့မယ် ဆိုတော့ ဝမ်းသာ သလိုလို ဝမ်းနည်း သလိုလို ဖြစ်နေ သည်  ။ အဓိက 

Scroll to Top