အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်သို့ လေယာဉ်တစ်စင်း ဆင်းသက်လာလေသည် ။ ထိုလေယာဉ်ပေါ်မှ အသားဖြူဖြူ ဗလတောင့်တောင့်ဖြင့် ကြည့်ကောင်းသော ယောက်ျားတစ်ယောက် နေကာမျက်မှန်လေးတပ်ကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို စတိုင်ကျကျလေး ဝတ်ကာ ဆံပင်တိုလေးကို ဂျဲလ်ထောင်ထားသည် ။ သူ၏ စတိုင်သည် တကယ်ကို […]
“အစ်မရေ အစ်မ ကျနော်ရောက်ပါပြီ” လို့ အော်ပြောလိုက်တော့ “အေး အေး လာပြီ ခဏ” အောက်ထပ်က အိမ်ရှေ့ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ချပြီး စောင့်နေစဉ် အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေ လှေကားအတိုင်း မမော် ဆင်းလာတာကို ကျနော် ငေးကြည့်မိသွားပါတယ်။ လုံးကြီးပေါက်လှ၊
ဘိုတောက် သည် ဘကြီး ဘုန်းကြီး ကြောင့် တောမှ မြို့ ရောက်ခဲ့ ရသလို ဘကြီးဘုန်းကြီး ရဲ့ . . ရပ်ဆွေ ရပ်မျိုး..ဦးလွန်းမောင်ဒေါ်တင်တင်မြင့်တို့ဆီမှာ . . နေခွင့် အ လုပ်လုပ်ခွင့်
တကယ် တော့ သက်လွင် လွန်သည် ဟု မဆိုသာပါ ။ မတ် က မရီးကို ကြံတာမျိုး က မမှန် ဟုသာ အရပ် စကား ကြားခဲ့ ဘူးပါသည် ။ အမှန်
တစ်နေ့ သော နေသာ၍ တိမ်ပြာသော တနင်္ဂနွေ တစ်ရက်ဖြစ်ပါသည်။ တိမ်ပြာသော်လည်း ဝါတွင်းကာလဖြစ်သောကြောင့် မင်္ဂလာ ဆောင်မည့်သူများ မရှိပါ။ ထို့ကြောင့် တနင်္ဂနွေနေ့မှာ မင်္ဂလာဆောင်မယ် သီချင်းအပြင် နတ်ရေးငယ်ရွှေစာ ဖွင့်ရန် မလိုသေးချိန် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတစ်ခုသော
“ဟင့် သွား ဘာတွေ လာမေးနေလဲ နားရှက်တယ်” ကျောင်းဆင်းတော့ ဆောင်းဦးတယောက် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုံနေပြီ၊ ဘယ်လို များဖြစ်လာမလဲပေါ့၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်ပြီးလွယ် အိပ်ထဲ ထည့်ထားပြီးပြီ၊ ပလေကပ်လုံချည်ပါးပါးလေးနဲ့ လီး ထိပ်ပွတ်ပြီး သူ့လီးက မာခြင်လာသဖြင့်
ဆောင်းဦး ပေါက်ကာ စ ညနေခင်း သည် သာယာ ညွတ်နူး ဖွယ် ကောင်း လှ သည် ။ ကောင်းကင် သည် တိမ်မျှင် တိမ်စ တစ်ချို့ က လွဲပြီး လင်းရှင်း
“ဘော် … ဘော်” “ဘူ … ဘူ” ကမ်းနားမှာ သင်္ဘော ကပ်ပြန်ပြီ။ ကိုကို ဒီသင်္ဘောနဲ့ ပြန်ပါလာမှာလား။ ညိုမီ စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ လူတွေသာ ကုန်သွားတယ်။ ကိုကို ပါမလားဘူး။
ကပိုင် ရွာ ဒိတ်ဒိတ် ကျဲ သူဌေး နှစ်ယောက် တွင် သား ၊ သမီး တ ယောက်စီ ရှိကြ သည် ။ ချော ကြ လှ သည် ။