တစ်နေ့ သော နေသာ၍ တိမ်ပြာသော တနင်္ဂနွေ တစ်ရက်ဖြစ်ပါသည်။ တိမ်ပြာသော်လည်း ဝါတွင်းကာလဖြစ်သောကြောင့် မင်္ဂလာ ဆောင်မည့်သူများ မရှိပါ။ ထို့ကြောင့် တနင်္ဂနွေနေ့မှာ မင်္ဂလာဆောင်မယ် သီချင်းအပြင် နတ်ရေးငယ်ရွှေစာ ဖွင့်ရန် မလိုသေးချိန် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတစ်ခုသော […]
မနေ့ ညက တစ်ညလုံး လိုလို ဖောင်စီး လက်ဖွဲ့ ကိစ္စ ပြီးမြောက် ရေး အတွက် မကြည်ရှိန် နှင့် ကာမ ဆက်ဆံခြင်း အလုပ်ကို ပြုလုပ် ခဲ့ရာ မိုးလင်း ခါနီးမှ ကိစ္စ
အတင့် ဟု အများက ခေါ်ကြ သော တင်မေလှ သည် တော်တော် လှသည် ။ အိုး က လည်း လုံးကျစ် နေသည် ။ ကိုယ်လုံး ကလည်း သွယ်သွယ် လေး
အဲ့ ဒီ မနက် က အိပ်မက် ကောင်းများ နှင့် ထိတွေ့ ခြင်းကင်း ခဲ့သည် မှာ ကြာပြီ ဖြစ်သော မည် ကာမတ္တ အိပ်စက် ခြင်း တစ်ခုမှ ပျင်းရိ ညီးငွေ့စွာ
တကယ်တော့ ဘယ်လို အနေ အထားမျိုး နေပေး ရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။
ကျော်ထက် တစ်ယောက် သူဇာ နဲ့ ခိုင်သူ ညီမ နှစ်ယောက် အလာကို ကျောင်း စာကြည့်တိုက် အရှေ့ မှ စောင့်နေ သည် ။ ကျော်ထက် သည် ထို ညီမ နှစ်ယောက်
သမီး အမည် က ( လုံးလုံး ) နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် ခန္ဓာကိုယ်က လုံးပြီး ငရံ ကိုယ်လုံး အရပ်က ၅ပေ၄လက်မ အများမြင်မှ အပျူ ိလို့ ထင်ရပေမဲ့ ယောက်ကျားနဲ့ ရှိတယ်
နေ့လည်ဖက် မို့လား မသိ လူက ရှင်းနေ လေ သည် ။ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာ ဆက်တီ တွင် ဧည့်သည် အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ထိုင်နေသည်။ အသက်က ၃၀ ကျော်လောက် အသားဖြူဖြူနှင့်
ကျွန်တော် သည် ညပိုင်း (၉) ထိုးသ ဖြင့် ထိုးနေကျဟိုတယ်မှ ကားဖြင့် အိမ်သို့ ပြန်လာ ကာ မအိပ်ချင် သေးသော ကြောင့် ကျုံးတောင်ဘက် ဘေးတွင် ကားရပ် ကာ ပလက်ဖေါင်း ပေါ်သွားထိုင်