ညက တိတ်ဆိတ်လွန်း၍ အမှောင်က သိပ်သည်းလွန်းနေသည်။ ချစ်ထွန်း အပိုင်စားရထားသော ကားဂိုဒေါင်၏ နောက်ဖက် အိပ်ခန်းလေးထဲ၌မူ အပြာရောင် မီးပွင်းလေးက လင်းလက်၍နေသည်။ “ ဒါ အစ်ကို့ အိမ်လားဟင်…” “ ဟင့်အင်း….ကိုယ်က သူများဆီမှာ ကပ်နေရတာ…” […]
စောပီဖိုး တစ်ယောက် ထိုင်းနိုင်ငံ နယ်စပ် က ဒုက္ခသည်စခန်းကနေပြီး အမေရိကန်ပြည်ကို ရောက်ရှိလာပြီးနောက် ပထမဆုံး လုပ်ရတဲ့ အလုပ်က ကုလားထမင်းဆိုင်မှာ အကူ ထမင်းချက် ဖြစ်သည် ။ သူနဲ့ အတူတူ လာခဲ့တဲ့သူငယ်ချင်းစောအယ်စေး က
🏵️အခန်း ( ၁ )🏵️ ” ဟောဒီက … ပဲပြုတ် ပူပူလေး … ယူကြဦးမလား … ဟောဒီက ပဲပြုပ် ” အလင်းထွက်ကျမလာသေးတဲ့ မနက်ခင်းတစ်ခု မွေးဖွားဖို့ ပန်းတချို့ ချွေးပြိုက်သီးနေတဲ့အခိုက်
“ ဂိုးဟေ့…ရွှီ…” အောင်အောင် သွင်းလိုက်သော ဂိုးဝင်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်သည်နှင့် ကွင်းထဲ ပတ်ပြေးနေမိသည်။ ဒီဂိုးသည် သူတို့အသင်းအတွက် တစ်လုံးတည်းသော အနိုင်ဂိုး ဖြစ်ပေသည်။ ရှေ့တန်းနေရာမှ အ.ထ.က လက်ရွေးစင်အဖြစ် ထူးချွန်စွာ ကစားတတ်သော အောင်အောင်တို့အသင်း ဒီလိုမျိုး
ကျယ်ဝန်း သန့်ရှင်း သော ဟိုတယ်ခန်းတစ်ခုပါ။ မေက သောက်လက်စ ဝိုင်ခွက်ကို ချပြီး “ကို.. မေ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်.. ကိုရော အတူတူချိုးမလား..”“မေပဲ အရင်ချိုးလိုက်လေ.. သူ စောပြီး ရောက်လာရင် တံခါးဖွင့်ပေးဖို့လူမရှိဘဲ ဖြစ်နေမယ်..”အဝတ်အစားများ ချွတ်ပြီးနောက်
အပျို ကြီး အပျိုကြီးရေဟု ကျယ်လောင် ကျယ်လောင် အသံပေး၍ ဒေါ်နီမာဝင်လာသည်။ “ အော် ဘယ်သူလဲလို့ မမမာ လာလေထိုင်” သိလျှက်နှင့် ဧည့်ဝတ်စကားဆိုကာ ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။ ဒေါ်နီမာက ယောက်ျားလုပ်စာ ထိုင်စား၊ အတင်းပြော အိမ်လည်၊
ထွန်းရီက ပြောပြောဆိုဆို မျှစ်စည်းကိုမပြီး ပခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်သည်။ မျှစ်စည်းက အတော် လေးနင့်သည်။ ရှေ့ လေးငါးလမ်းခန့် ရောက်နေသော အေးမူကို လှမ်းခေါ်လိုက်ရာ နောက်လှည့်ကြည့်ပြီး “……ဘာလဲ့ဟဲ့…..ဘာဖြစ်လို့တုန်း….” အေးမူက ပြူးတူးပြာတာနှင့် မေးလိုက်သည်။ “….. အော်…..
” ခုန … ဖုန်းဆက် တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး ” ” ဟုတ် … ရေဗူး မှာ ထားတာပါ ” ” ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ
လွန်ခဲ့ တဲ့ … …. လောက် က ကျွန်တော် ဆယ်တန်း အောင်တယ် ဗျ နယ်မှာပဲ အောင်တာပါ . . ဆယ်တန်း အောင် တော့ ရန်ကုန် မှာ ကျောင်း