ဒါတောင်အစမ်းသဘောပဲရှိသေးတယ်ရှင့်
၁၉၃၃ ခုနှစ် ၏ အေးမြသော ဆောင်းည တွင် ဖြစ်ပါသည်။ မီးလင်းဖိုမှ လွန့်လူးသောမီးရောင်သည် ဖြာကျလျက် ရှိနေ သည် ။ (၁၈) နှစ် သမီးလေး ထွေးငယ် သည် ခိုက်ခိုက်တုန် လျက်ရှိသည်။ […]
အပြာစာအုပ်
အပြာစာအုပ်
မမကို အားရတဲ့အထိထင်တိုင်းကြဲလိုက်ပါနော်
မဇင် အတူးလေး အိပ်သွားပြီလား အိပ်သွား ပြီတေဇ…မင်းရော မအိပ်သေးဘူးလား… ဧည့်ခန်းထဲရှိထင်းမိုးဖိုလေးရှေ့တွင် မီးဖို ကအလင်းရောင်ရယ် နံရံကပ်မီးအဝါလေးတွေရဲ့ မစို့မပို့ အလင်းရောင်ထဲ မွေးပွကော်ဇော်ပေါ်ထိုင်ကာ ဆိုဖာကိုမီထားသည့် စိုး တေဇ အမေးကိုဖြေလည်းဖြေသလို ဇင်မိုးသူ အနိမ့်သံလေးဖြင့် ပြန်လည်
အပြာစာအုပ်
ကြမ်းပေမယ့် ဆန်းနေရင်ကြိုက်တယ်ရှင့်
ပိုးသား နက် ဝန်ထမ်း ဝတ်စုံ လေး ဖြင့် သီရိ ခပ်သွက်သွက်လေး ရုံးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည် ။ သီရိ ဆိုတာက မြူနှင်းကုမ္မဏီကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှုး တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ထို ကုမ္မဏီပိုင်ရှင်
အပြာစာအုပ်
တော်တော်လေးစွမ်းနိုင်မှ လာခဲ့နော်ကောင်းမကောင်းသိစေရမယ်
ငါ သိပ် အထီးကျန် တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့် နေတယ်။ “နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။
အပြာစာအုပ်
သုခတွေ ပြည့်ချင်တိုင်းပြည့်နေတော့တာပဲရှင်
ကျွန်မ နာမည်ကစန္ဒီ…အသက် က (၂၇) နှစ်…အင်းစိန်ဈေးထဲမှာအလှကုန်နဲ့အဝတ်အထည်ဆိုင်လေးဖွင့်ထားတယ်လေ…ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ အတွက် စောစောထ ချက်ပြုတ်ပြီးရင် ရေချိုးရဦးမယ် . . ဪ..စန္ဒီကတစ်ကိုယ်တည်းနေတာလေ…အပျိုလားဆိုတော့မဟုတ်ဘူး..စန္ဒီ အမျိုးသားက သင်္ဘောသားလေ..အဲ့တော့လဲအတန်အသင့်စုမိဆောင်မိလေးရှိခဲ့တာပေါ့..သိတဲ့အတိုင်းပဲသင်္ဘောသားဆိုတော့အလှအပလဲကြိုက်မိန်းမကြမ်းလဲကြေသပေါ့ရှင်…ခေတ်လဲမှီပါ့…စန္ဒီ ကိုလဲယောကျာ်းရပြီးရင်ခန္ဓာကိုယ်အလှပျက်မှာစိုးလို့gym ကားခိုင်းခဲ့တယ်သူလဲပြန်လာရင် စန္ဒီ နဲ့အတူတူgymလိုက်ကစားတယ်လေ..အင်း…ခုဆိုကိုကိုမရှိတော့တာ၆လတောင်ပြည့်တော့မယ်….သင်္ဘောသားဆိုတော့လဲပင်လယ်မှာပဲဇာတ်သိမ်းတက်ကျတာပါပဲလေ…ကိုကိုမရှိထဲကညတိုင်းကိုကိုနဲ့အတူတူချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြတာကိုသတိရမိတယ်..သတိရတိုင်းလဲ ကိုကိုဝယ်ပေးထားတဲ့ ဘိုင်ဘရေတာနဲ့
အပြာစာအုပ်
အေဆိုဒ်ကုန်တော့ ဘီဆိုဒ်ပြောင်းကြတာပေါ့ရှင်
“ သဲ ရေ သဲ မောင်ပြန် လာပြီ… တံခါးဖွင့်ပါဦး…” “ဟင်… မောင်… ပြောတော့ နောက် ၂ ရက်လောက် ကြာဦးမှာဆို…”“ဟုတ်တယ်… သဲနဲ့ ဖုန်းပြောတုန်းက အဲ့လိုပဲ… နောက်တော့ အလုပ်က စောစော
အပြာစာအုပ်
အပြိုင်အဆိုင်လေးနဲ့ ပြီးမြောက်ချင်တာလေး ပြည့်ဝခဲ့ရပါပြီရှင်ရယ်
ဘသော် တစ် ယောက် အလုပ် ပြုတ်လာ လို့ အိမ် ပြန်ရင်း စိတ် ညစ်ညစ်နဲ့ လမ်းလျှောက် လာခဲ့ရာက လမ်းထိပ် ရောက်မှပင် စိတ်နဲ့ ကိုယ် ပြန်ပေါင်း စည်းမိတော့ သည် ။
အပြာစာအုပ်
ဂိုးသွင်းကောင်းတဲ့ တိုက်စစ်မူး
သိန်းဝင်း တစ်ယောက် ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး ဘောလုံးပွဲကြည့်ဖို့ ဦးချိန်တီရဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ဘက်ကို ထွက်လာတော့ အချိန်က ညဆယ်နာရီရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့က မီးပျက်ရက် ဖြစ်သောကြောင့် တစ်လမ်းလုံး မှောင်မဲနေသည်။ မီးစက်ထွန်းဖို့နေနေသာသာ မီးလာရင်တောင် ထွန်းဖို့ အိမ်ရှေ့မီးတိုင်
အပြာစာအုပ်
အားလုံးပဲတူတူကောင်းဖို့ စလိုက်ကြစို့ရှင်
ဆရာ အတက်သင် ကျောင်း ဆင်းပြီးနောက် ဖြူဖြူတစ်ယောက် တာဝန်ကျရာ နောင်ချိုမြို့ရှိ အလယ်တန်းကျောင်းတွင် မူလတန်းပြ ဆရာမအဖြစ် ရောက်ရှိခဲ့သည်။သူမ၏ အသက်သည် 22 နှစ်သာ ရှိသေးပြီး အချိုးကြ ဘောဒီ ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဖြစ်သည်။