အပြာစာအုပ်

ချစ်ခြင်း၏ အခြားတစ်ဖက်

အချိန်က ည (၁၂) နာရီလောက်ရှိပြီ။ ကားလမ်းမတလျှောက်မှာ လူသူအသွားအလာ သိပ်မရှိကြတော့။ ကားတစ်စီးတစ်လေလောက်သာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့ရပြီး များသောအားဖြင့် အသံဗလံတွေက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက်ရှိကြတော့၏။ မို့မို့တစ်ယောက်တည်း ကားလမ်းမဘေးတစ်နေရာမှာ မတ်တပ်ရပ်၍ အိမ်အပြန် ကားတစ်စီးတစ်လေများ တွေ့လေမလားလို့ စိတ်ရှည်လက်ရှည်

အပြာစာအုပ်

နောက်ထပ် အားတွေထပ်မွေးလိုက်ပါအုံးမယ် ဦးရယ်

ကျူပ် နောက် မိန်းမ ယူထားတယ် နောက် မိန်းမမှာ ထွေးမြ ဆိုတဲ့ သမီး တစ်ယောက်ပါ လာတယ် ။ ကျုပ် မှာ တော့ မောင်ခိုင် ဆိုတဲ့ သား တစ်ယောက် ပါလာ

အပြာစာအုပ်

အရင်အရသာကိုပဲ လွမ်းတယ်မောင်

ကျနော် က အရက် ဖြန့်ချီရေး ကုမ္ပဏီ တစ်ခုရဲ့ ဂိုဒေါင်မှူး လုပ်ခဲ့တယ်  ။ အဲ့ဒီတုန်းက သူ က ကုမ္ပဏီမှာ မရောက်သေးဘူး  ။  ဂိုဒေါင် ဆိုတာ က အရက် ဖြန့်ချီ

အပြာစာအုပ်

ရှင်တို့ကို ကျွန်မတော်တော်စွဲသွားပါပြီရှင်ရယ်

ကျုပ် က လင်းထင်ပါ ။ ကုမဏ္ဏီတစ်ခုရဲ့ အရောင်း ကိုယ်စားလှယ်ပေါ့။ ကျွန်တော့်မိန်းမက နွယ် တဲ့။ ချစ်ရကောင်းတယ်သူက။ ကျုပ်မှာ ငယ်စဉ်ကတည်းကပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ရှိတယ် ဝေဖြိုးတဲ့။ သူနဲ့ကျုပ်နဲ့က ဆိုးဖော်ဆိုးဖက်တွေ။ဒီကောင်ကမိန်းမ မရသေးဘူး။ ရမယ့်ပုံလည်းမရှိပါဘူး အရက်သမားကိုး။

အပြာစာအုပ်

ခယ်မလေးနဲ့ ခဲအို

နေမင်း တောင်ကြီးသို့ ပြန်သွားဖို့ ပြင်ဆင်နေသည်။ချစ်ရတဲ့ ဇနီးနဲ့ သမီးကို ခွဲရပြန်ဦးမည်။ သူ တောင်ကြီးတွင် ခြောက်လကျော်လောက်ပြီ တာဝန်ကျနေတာ။ အစိုးရဌာနကြီးတစ်ခုတွင် အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်ပြီး တောင်ကြီးမြို့နားတွင် စီမံကိန်းတစ်ခု၌ တာဝန်ခံအဖြစ် စေလွှတ်ခြင်းခံရသည်။ ဝန်ထမ်းတစ်ဦးမို့ ငြင်းဆိုခွင့်မရှိပဲ ကျရာတာဝန်ထမ်းဆောင်ရသည်။

အပြာစာအုပ်

ဦးကောင်းတယ်ဆိုတာထက် အဆတစ်ရာပိုတယ်ရှင့်

ကျမ နာမည် က တော့ ဖြူဖြူပါ ။ကျမ ငယ်ရွယ်စဉ် ကျောင်းသူဘဝတည်းကပင် ကျမ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရတယ်။ ကျမ ဘဝ ဆိုးလိုက်တာ ။မိန်းခလေးတွေ ဘဝဟာ အားမတန် မာန်လျှော့ ဆိုသလို ကျမ ဘဝက

အပြာစာအုပ်

ရေဆေးလိုက်ရင် ပြောင်သွားမှာပေါ့ကလေးရယ်

တကယ်တော့  ဘယ်လို အနေ အထားမျိုး နေပေး ရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။

Scroll to Top