အပြာစာအုပ်

ကိုကိုနဲ့ကတော့ ဘယ်လိုမှယှဉ်လို့မရပါဘူးနော်

တင်ထွန်း အိပ်ရာမှ နိုးလာသည်။ နွေရာသီဖြစ်သဖြင့် ချွေးတွေရွှဲနေသည်။ မိမိဘေးတွင် အိပ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ လှမူကို ကြည့်လိုက်သည်။ လှမူသည် တင်ထွန်းကို ဖင်ပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ဖင်လုံးကြီးတွေသည် ထွားလှသည်။ ထမီမှာ ပေါင်ရင်းနားအထိလန်တက်နေသည်။ လှမူ၏အသားသည် ဖြူဝင်းပြီး […]

အပြာစာအုပ်

ဒီလောက်နဲ့တော့ ဘာမှမဖြစ်နိုင်ပါဘူးနော်

ဒီနေ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း နေ့လည် ထမင်းစား ချိန်မှာ အပြင်ထွက်မစား .. ။ ပြီးခဲ့သောနှစ်ရက်လောက် မှာ ပွဲဆက်တွေ များခဲ့ ပြီး အစားတွေ မဆင်ခြင်ခဲ့ ။ ပြန်လျော့ရမည် ..။ မနက် ကထည့်ခဲ့တဲ့

အပြာစာအုပ်

ဒီလိုအရသာမျိုးရဖို့ ဒီလိုလုပ်ရတယ် မောင်ရဲ့

နေ့လည်ဖက် မို့လား မသိ လူက ရှင်းနေ လေ သည် ။ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာ ဆက်တီ တွင် ဧည့်သည် အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ထိုင်နေသည်။ အသက်က ၃၀ ကျော်လောက် အသားဖြူဖြူနှင့်

အပြာစာအုပ်

တင်းတာမှ အကုန်လုံးကိုတင်းနေတာပဲရှင်

တော်တော် ကြာအောင် နုတ်ခမ်း စုတ်ပြီး ကျမက “မောင်လေး ဖယ်တော့ကွ မောနေပြီ” ပြောပြီး သူ့ကို အသာတွန်းဖယ်ပြီး ကုတင် ပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတဆက်ထဲ အပေါ်အကျႌ၊ဘရာစီယာတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး “မောင်လေး မမ ကတော့

အပြာစာအုပ်

ထိန်းမရတော့လို့ပါ ဆရာမလေးရယ်

အပ် ချုပ်စက်ခုံ ကို ကွယ်ပီး ထိုင်နေတဲ့ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကို အတင်း ဆွဲထုတ်ပီး ထူမ လိုက်တယ် ။ ဆက်တိုက် ဆိုသလိုပဲ ဘလောက် အင်းကျီ နှိပ်စိလေးတွေကို တဖျောက်ဖျောက်မြည်အောင် ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး

အပြာစာအုပ်

ဘာကြောင့် ဒီလောက်ကောင်းနေတာလဲ တီချယ်ရယ်

ချယ်ရီ လူမှန်းသိခါစ ထဲကခြေမွေးမီးမလောင်လက်မွေးမီးမလောင်နေလာခဲ့ရတာ ကံတရားကောင်းတယ်ပဲပြောရမလား နှစ်ဖက်သော အဖိုးအဖွားတွေရဲ့တစ်ဦးထဲသောမြေး ဖေဖေမေမေရဲ့အသည်းကျော်တစ်ဦးထဲသောသမီးလေးပေါ့ ဒီလိုနဲ့အချိန်တန် အရွယ်ရောက်လူလားမြောက်လာတဲ့အခါမှာ မိန်းခလေးတို့ရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့အဖုအဖောင်း အမို့အမောက်ရွိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့မြင်သူတကာသွားရေကျအောင်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအချိုးအစားပြေပြစ်ပြီးလှပနေပါတယ် ချယ်ရီ လဲကျောင်းပြီးရော မိဘတွေကသမီးလေးနောင်ရေးအတွက် သူ့မိတ်ဆွေသားနဲ့အိမ်ထောင်ချပေးပါတယ်။ ချယ်ရီလဲလင်ယောက်ျားရဲ့မြို့(ရန်ကုန်မြို့)ကြီးကို အဖေအမေတွေရှိ့တဲ့ဟိုးမြန်မာနိုင်ငံအစွန်အဖျားမြို့လေးကလိုက်လာရတာပေါ့ ဆွေမျိုးအသိကလဲမရှိ ယောက်ကျားကလဲ

အပြာစာအုပ်

ရဲသွေးနီနီ

(ဂျပန်ခေတ်ဇာတ်လမ်း ရေးပေးပါဆိုလို့ ဥာဏ်မှီသလောက် တွယ်လိုက်တာ အဟေးးးးးးးးးး) မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံး သူ့ကျွန်ဘဝ ရောက်ရှိပြီး ဖက်စစ်ဂျပန်များ တောရောမြို့ပါ ခြေရှုပ်နေချိန်တွင် ရွာတစ်ရွာ၌ ” နောင် နောင် နောင် နောင် ” ဂျပန် အလိုတော်ရိ

အပြာစာအုပ်

မပြီးလိုက်ပါနဲ့ ဦးရယ်

ပေါင်တန်ကို ထမ်းတင် ထားသော ကြောင့် ခင်ထားငယ် ၏ ဖင်သားကြီး နှစ်ခု သည် ပြော့ပြော့ အိအိ ပုံ့ပုံ့ ကြီးဖြစ်နေ သည် ။ မင်းဇော် သည် ခင်ထားငယ် ၏ ဖင်သားကြီး

Scroll to Top