အပြာစာအုပ်

အပြန်အလှန်ညီတဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်(စ/ဆုံး)

ကျနော် တို့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ပါ  စနေသား နှစ် ယောက် ပါ  ကျနော် က ထွန်းထွန်း သူငယ်ချင်း က နိုင်ဝင်းပါ တစ်ရပ်ကွက် တည်း တွင် ကြီးပျင်း ခဲ့သူများ ငယ်

အပြာစာအုပ်

အရှိန်ရလေ ပိုဝုန်းကောင်းလေပေါ့ရှင်

နိုင်ထူး တက္ကသိုလ် စတက် တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက်

အပြာစာအုပ်

တဟုန်းဟုန်းနဲ့ ဆန္ဒတွေထကြွနေပြီရှင့်

ပြီးခဲ့ သည့် ရက်ပိုင်း က သင်းသင်း အမေက ရွာမှာ အလှူ လုပ်လို သည် ဆိုသဖြင့် အိမ်ကို ပြန်သွား ခဲ့သည်  ။ အလှူ ကို ဘုန်းကြီး ကျောင်းမှာ လုပ်မည်

အပြာစာအုပ်

နောက်ထပ်ပေါင်းများစွာကို ဒီလိုပဲပြီးမှာလား ဆရာ

ကျွန်မ ကျူရှင် ကို နောက် ကျ မှ ရောက်သွား ပြန်သည် ။ တံခါး ကို ဖွင့်ကာ စာသင်ခန်းထဲ ဝင်ရန် ခွင့်တောင်းလိုက်တော့ ဆရာက သင်နေတာကိုရပ်ပြီး လှမ်းကြည့်သည်။ ”မင်း ထပ်ပြီးနောက်ကျပြန်ပြီ။လာ

အပြာစာအုပ်

ဆရာပြုသမျှအချက်တိုင်းကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူပါ့မယ်ရှင်

မောင်နဲ့ကျမ ညားခဲ့တာ ၃နှစ်တင်းတင်း ပြည့်ခဲ့ပေမယ့် ခုထိကလေးမရသေးဘူး။ မောင်က ကလေးအရမ်းလိုချင်လို့ ဆေးပေါင်းစုံ နည်းပေါင်းစုံသုံးခဲ့ပေမယ့် မအောင်မြင်ခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမယ့် ချွင်းချက်က မောင့်ဘက်ကဖြစ်နေ တော့ ကျမလည်းဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ။ မောင်အရမ်းတောင်းတ တဲ့ မိသားစုဘဝလေးက ကျမတို့အတွက်

အပြာစာအုပ်

ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ကို ထွန့်ထွန့်လူးကာ တက်လှမ်းရောက်ရှိကြပါပြီရှင်

ဝေလကြီး သည် အိပုံ့တို့ သား အမိ ကို သူ့ အိမ်မှာ ခေါ်ထား လိုက်ပြီးတဲ့ နောက် ဟိုတုံး ကလို လမ်းဘေး ထမင်းဆိုင် တွေမှာ ကြုံ သလို စားနေ ရတဲ့

Scroll to Top