တကယ်တော့ ဘယ်လို အနေ အထားမျိုး နေပေး ရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ […]
ကျွန်တော် နာမည် မောင်မောင် ဖြစ်ပြီး အသက် က (၂၆) နှစ် ပါ … ကျွန်တော် သည် ကုမဏ္ဏီ တစ်ခု က ဝန်ထမ်းဖြစ် သေ်ာလည်း . .
ဦးမင်းအောင် ဝူး က နဲ မောင်း ထွက်သွားတဲ့ နတ် မိမယ် လေးကို အရမ်း သဘောကျ သွားသည် ဒီ ကောင်မလေး ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်း က မော်ဒယ်လ် ဆိုဒ်
သူ ဆိုတာ က မောင်မောင်ဦးပါ။ သူတို့ ဆိုတာက မောင်မောင်ဦးနဲ့ သိင်္ဂီမော်တို့လင်မယား။ ကျွန်မကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း။ နေရာကမြန်မာရိုးရာ သင်္ကြန်ပွဲကျင်းပနေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံပြင်ပက တစ်နေရာ။ ဒီကိုလာရင်း မောင်မောင်ဦးနဲ့ စုံမိတယ်။ သူတို့လင်မယားနဲ့ မတွေ့ဖြစ်တာ ခြောက်လလောက်ရှိပြီ။
ငစွာတေ… ဖြေးညှင်းစွာ ထရပ်လိုက်သည်..။ အိုပန်းအိ ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်…။ မျက်နာဖြူဖြူလေးမှာလည်း ရဲကနဲ ဖြစ်သွားရသည်…။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်… မာထောင်နေသော သူ့လီးကြီး ကြောင့်ပေါ့။ အိုပန်းအိ ရင်ထဲ နွေးကနဲဖြစ်ကာ…. မျက်လုံးကို တဲအပြင်သို့… ပို့လွတ်ထား
အံသြ စရာ မြင်ကွင်း ကြောင့်မျက်လုံး ပြူးမိ သည် ။ အတွင်း မှာ ကိုအောင်ကျော် နှင့် အတူ မျိုးပပ ရှိနေ ပြီး မျိုးပပ ရဲ့ လက်ကောက် ဝတ် တွေ
“ အစ် ကိုလေး ” အိပ် မပျော်ပဲ မျက်လုံး ကြောင်နေသော ကိုသက်အောင် လန့် သွားသည် ။ “ ဟင် ပုံ့ပုံ့ မအိပ် သေး ဘူးလား ” ကွယ်လွန်
မိန်းမ ငယ် လေး တစ်ယောက် ထမိန် ရင်လျှ ားဖြင့် အဝတ် လျှော်ဖွတ်နေသည်။ သူမသည် အသက် ဆယ့်ရှစ် နှစ် ပြည့်ပြီးကာစ။ အပျိုပေါ် ဝင်စ ဖြစ်လင့်ကစား၊ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဖွံ့ထွားလှသည်။
မော်ကြီး ဇော်ဝိတ်တို့ အိမ်ကို အဝတ်တစ်ထည် ကိုယ်တစ်ခု နဲ့ ရောက်ခဲ့ တာပါ ။ ငယ် သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ သံယောဇဉ် နဲ့ ဇော်ဝိတ် က မော်ကြီး ကို သူတို့အိမ် မှာ