ကာ-မ ဖီလင်
=====
-ပြီးမှ ကျမကို ဝါယာကြိုးတစ်ချောင်း ကို ကိုင်ခိုင်းထားပါတယ်။ ဝါယာကြိုးက ကျမအရပ်ထက် နည်းနည်းမြင့်တဲ့နေရာမှာ သွယ်ထားတာဆိုတော့ ကျမလက်ကို အစွမ်းကုန်မြှောက်ပြီး ဝါယာကြိုးကို ကိုင်ထားရပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ကျမရဲ့ရင်အစုံက လက်မြှောက်ထားခြင်းကြောင့် မို့မောက် ကြွတက်နေပြီး မမှီမကမ်းနဲ့ ခြေဖျားလေး ထောက်ထားပြန်တော့ တင်သားအစုံကလည်း ကော့တက်ကောက်ချိတ်နေတာပေါ့ ရှင်။ အကယ်ဒမီရုပ်ထုလိုပေါ့။
-အဲလိုအနေအထားဖြစ်နေတဲ့ ကျမကို စိုးသီဟက တစ်ကိုယ်လုံးသိမ်းကြုံးကြည့်ပြီး တံတွေးကို မျိုချနေတာ ကျမမြင်နေရပါတယ်။ ပြီးလည်း ပြီးရော…. “ အို…” ကျမနှုတ်က ခပ်တိုးတိုးအသံလေး ထွက်သွားရပါတယ်။ သူက ကျမနောက်တည့်တည့်မှာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး
“ အစ်မ…ကြိုးကို မလွှတ်လိုက်နဲ့နော်….ကျနော် ပြန်ဆက်နေပြီ….” စိုးသီဟက ကျမနောက်နားကနေ ပုခုံးကိုကျော်ပြီး ကျမနားရွက်နားကပ်ကာ ပြောခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ကျမ ထူပူနေပါပြီ။ ရှက်စိတ်၊ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ ကျမဟာ သူပြောတဲ့အတိုင်း ပုံစံမပျက်ဘဲ ဝါယာကြိုးကို ကိုင်ထားပေးနေမိတော့ သူက လည်း
👉 အပြည့်အစုံ မန့်မှာ ဖတ်ပါရှင့်
အပြာရောင်လင့် သို့မဟုတ် ပုံကိုနှိပ်ပြီးဖတ်နိုင်ပါပြီ 👇
အပြာရောင်လင့် သို့မဟုတ် ပုံကိုနှိပ်ပြီးဖတ်နိုင်ပါပြီ 👇