ဒီတိုင်းလေးပဲ ပိုကောင်းပါတယ် မမရယ်
ကျွန်တော့ နာမည်က ဆက်ပိုင် အသက် က (၂၀) ရန်ကုန် စက်မှုဇုံ တစ်ခုမှာ ကား ဝပ်ရှော့ လုပ်သည် ။ မမ နာမည် က မိုးမိုးခိုင် အသက် က (၃၀) […]
ကျွန်တော့ နာမည်က ဆက်ပိုင် အသက် က (၂၀) ရန်ကုန် စက်မှုဇုံ တစ်ခုမှာ ကား ဝပ်ရှော့ လုပ်သည် ။ မမ နာမည် က မိုးမိုးခိုင် အသက် က (၃၀) […]
ခုတင် ပေါ်ဒူးလေး ထောင်ထိုင်နေ တဲ့သူမ ထမီလေးကို အသာမတင် ပီး အမွှေး ရေးရေးနဲ့ ခြေသလုံးလေး တေကို ပွတ်သပ် ဆုပ် နယ်ပီး အနမ်းလေး ပေးလိုက်တယ် ။ အပြင် ပန်း အသားညိုတယ်
လူ တိုင်းမှာ နှလုံးသား တစ်ခုစီ ရှိကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမဆီမှာ ရှိတဲ့ နှလုံးသားကိုတော့ ဖောက်ထုတ်ပစ်လိုက်ချင်သည်။ နှလုံးသားမရှိရင် အသက်ဆက်မရှင်နိုင်ဘူး ဆိုတာသိပေမဲ့ ကျမ ဆက်ပြီး မခံစားနိုင်တော့လို့ပါ။ ဒီလို ဆောင်းလေမြူးတဲ့ ညချမ်းအခါမျိုးဆို သာတောင်
၁၉၃၃ ခုနှစ် ၏ အေးမြသော ဆောင်းည တွင် ဖြစ်ပါသည်။ မီးလင်းဖိုမှ လွန့်လူးသောမီးရောင်သည် ဖြာကျလျက် ရှိနေ သည် ။ (၁၈) နှစ် သမီးလေး ထွေးငယ် သည် ခိုက်ခိုက်တုန် လျက်ရှိသည်။
တော်တော်ကြာ အောင် နှုတ်ခမ်း စုတ်ပြီး ကျမက “ မောင်လေး ဖယ်တော့ ကွာ မောနေပြီ” ပြောပြီး သူ့ကို အသာတွန်းဖယ်ပြီး ကုတင် ပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတဆက်ထဲ အပေါ်အကျႌ၊ဘရာစီယာတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး “မောင်လေး
ဒေါ်မြင့်မြင့်သွယ် က သံပန်း တံခါးကို လူပ်ကိုင် ရင်း အိမ်ထဲသို့ လှမ်းခေါ် လိုက်သည် ။ ‘ စုစုရေ … စုစု ’ ‘ ရှင် ၊ လာပါပြီ အန်တီသွယ်
ကျမ နာမည် က တော့ ဖြူဖြူပါ ။ ကျမ ငယ်ရွယ် စဉ် ကျောင်းသူ ဘဝတည်း က ပင် ကျမ အပျိုရည် ပျက်ခဲ့ရတယ် ။ ဘာကြောင့် ဆိုတော့ ကျမ
အောင်ကိုနိုင် နှင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူ တို့၏ ဝတ်လစ် စလစ် ခန္ဒာကိုယ် နှစ်ခုသည် သိမ့်သိမ့် တုန်၍သွား၏ ။ သူတို့ နှစ်ဦး သည် တယောက်ကို တယောက် သိမ်းကြုံး ကာ တင်းကြပ် စွာဖြင့်
” ဝုတ် ဝုတ် ဝုတ် ဝုတ် ” ရပ်ကွက် အတွင်း ခိုကပ် နေ သော ခွေး၂ကောင်မှာ နှင်းသူဇာ အားထိုးဟောင်တော့သည်။ ” ဟဲ့ခွေး – ဟဲ့ခွေးးး သွားစမ်း ”