တကယ် တော့ ဘယ်လို အနေ အထားမျိုး နေပေး ရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် […]
အောင်မောင်း ။ မိန်းမ မယူခဲ့ဘူး။ ပိုက်ဆံနည်းနည်းစုမိတယ်။ ရွာဘက်က မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်တယ်။ အသက်က တော်တော်ကွာပါတယ်။ ကျနော်က ငါးဆယ့်ငါး၊ သူကသုံးဆယ့်ငါးပေါ့။ ကျနော်ပင်စင်ယူလိုက်ရတဲ့အခါ ကျတော့စားဝတ်နေရေး အဆင်ပြေအောင် ဈေးထဲမှာဆိုင်ခန်းလေးဖွင့်ပြီး ဈေးရောင်းတယ်။ ပြသနာက့ ကျနော်ပဲဗျ
တိုက် ခန်း တံခါး ဝကို ရောက် တော့ ဖွင့်လျှက် မို့ ကြည့်လိုက် သည် ။ မိန်းမ ဖိနပ် တစ်ရံ တွေ့တာ နဲ့ ဧည့်သည် ရောက်နေ တယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်း
“ ရှူး … … . . ဟား” လေယာဉ်ပေါ်က အဆင်းတွင် အေးမြပြီး လတ်ဆတ်သော ရန်ကုန်ဧ။် ဒီဇင်ဘာလေကို တဝ ရှူပြစ်လိုက်သည်။ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု နှောင့်နှေးသော နိုင်ငံ တွင် ဖြစ်လေ့ရှိသော
မဝင်းဝါလတ်က ဒရင်းဘက်ပေါ်တွင် ကားယားကြီးအိပ်ရင်း ဒူးနှင့်ပေါင်ကို ကွေးညွှတ်၍ ရင်ဘတ်ဖက်ဆီသို့ကပ်ကာ ရှစ်လက်မပတ်လည် မှန်ချပ်လေးနှင့် ထောင်ကြည့်လိုက်သည်။ မှန်ရိပ်ထဲတွင် ဖောင်းတင်းပြူးပြောင် ရှင်းသန့်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အထင်းသားပေါ်လွင်နေသည်။ အဆီတွေစုဝေးနေသော ဆီးခုံမို့မို့က ဝင်းဝါသော အရေပြားကြောင့် တင်းပြောင်ချောမွတ်နေသည်။ ပေါင်ရင်းစပ်ဆီမှ
စိမ်းမြ ကြည်လင် နေ သော ချောင်း ရေပြင် ကို နှင်းအိ ငုံ့ ကြည့် လိုက်သည် . . . ။ ထို အခိုက် ကြွေကျ လာသော စကားပွင့်
ကျ နော် ဇာတ်ကား ကြည့်ရင်း ပျင်းလာတာနဲ့ ရေချိုးဖို့ ထွက်လာတယ် ထွက် လာချင်းချင်းမှာပဲ ရုတ်တရက်ဆို ကျနော် ဟိုဘက်အဆောင်က ဘဲကြီးသူ့မိန်းမ ကို အော်ပြောသံကြားလိုက်တယ်၊ ” မိန်းမရေ သွားပီနော် ဂရုစိုက်ဦး” ”အင်း
သော်တာ အိမ်ထဲ က နေ ထွက်လာပြီး သူမ ချစ်သူ မိုးဟိန်း ရှိရာ ကားလေး ဆီသို့ ခပ်သွက်သွက် လေး လှမ်းလာ နေသည် ။ သော်တာ့အရပ်က သာမန်မိန်းကလေးတွေထက်မြင့်သည် နက်မှောင်နေသည့်ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါးလယ်လောက်ထိရှည်ကျနေသည်။
အိပ် ခန်း ထဲမှာ မုန်တိုင်း ကျနေ သလို ထင်ရသည် ။ ဝါဝါမွန် တစ်ယောက် ကိုတင်မောင် ကျောပြင် ကို တင်းတင်းကြီး ဖက်တွယ်ပြီး တဏှာ ပြင်းပြင်းနှင့် သူမ ကို တအုန်းအုန်း