နွေရာသီပူအိုက်သော ကာလမို့ ထင်ပါရဲ့……။ ခင်မြင့်ဟာ ဘောလီအင်္ကျီလေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။ အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့် ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။ သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိကိုယ်သည် ခင်မြင့်၏ ကုတင်ဘေးတွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သား ရှိနေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ […]
“ သဲ ရေ သဲ မောင်ပြန် လာပြီ… တံခါးဖွင့်ပါဦး…” “ဟင်… မောင်… ပြောတော့ နောက် ၂ ရက်လောက် ကြာဦးမှာဆို…”“ဟုတ်တယ်… သဲနဲ့ ဖုန်းပြောတုန်းက အဲ့လိုပဲ… နောက်တော့ အလုပ်က စောစော
သူမ တို့ ညီ အစ်မ သုံးယောက် ရှိသည်။ မိဘ ဆုံးသွား တော့ ညီအစ်မ သုံးယောက် အတူတူ နေကြသည် ။ ပထမ အလတ် တစ်ယောက်ဖြစ်သူ ခင်မူ အိမ်ထောင် ကျသည်။
အခန်း (၁) “ဒိုင်း” သေနတ်သံကား ကားလမ်းမပေါ်တွင် ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ကားပေါ်ပါ ခရီးသည်များကား ထိတ်ထိတ်ပြာပြာ ဖြစ်သွားကြရာဝယ် ဒေါ်မေဝင်းမောင် တစ်ယောက်လည်း အပါအဝင် ဖြစ်တော့သည်။ “အားလုံး မသေချင်ရင် ကိုယ့်မှာပါတဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေကို ထုတ်ပြီး
ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် လူ ဖြစ်ဖို့ ဆိုတာ အင်မတန် ခက် ဆိုဘဲ လူ့ပြည် က အပ်ဖျား နဲ့ ဗြမ္မာပြည်က အပ်ဖျား ထိချင်ထိ မယ် လူဖြစ်ဖို့ မလွယ်ဘူးတဲ့။
အဲ့ ဒီ မနက် က … အိပ်မက်ကောင်းများနှင့် ထိတွေ့ခြင်းကင်းခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သောမည်ကာမတ္တအိပ်စက် ခြင်းတစ်ခုမှ ပျင်းရိညီးငွေ့စွာနိုးထခဲ့မိသည်…။ ဖြစ်နေကျမနက်ခင်းကလည်း ထုံးစံအတိုင်း အေးတိ အေးစက်နှင့်ပေါ့ …။ ဘေးနားတွင် ရံဖန်ရံခါရှိခဲ့ဖူးသော အနွေးဓါတ်လေးတစ်ခုအား မရှိနိုင်မှန်းသိရက်နှင့် စမ်းဖြစ်အောင်
ကျမ နာမည် က တော့ ဖြူဖြူ ပါ ။ ကျမ ငယ်ရွယ်စဉ် ကျောင်းသူ ဘဝတည်း က ပင် ကျမ အပျိုရည် ပျက်ခဲ့ရတယ် ။ ကျမ ဘဝ ဆိုး
အဲဒီနေ့ က တော့ လူမရှိ တဲ့ ရောင်းမဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာ သူနဲ့ နမ်းဖြစ်ကြ သည် ..။ သူ့ပေါင်ကြားက မာနေတဲ့ လိင်တန် ကို ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ စန္ဒီ ပွတ်သပ်မိ သည် ..။
ကျွန်မ နာမည် လဲ့လဲ့ပါ။ ကျွန်မအမေ က ဒေါ်အေးအေးအောင် တဲ့ ။ မိဘ နှစ်ပါး သဘောထား မတိုက်ဆိုင် လို့ ကွာရှင်းပြီး နောက်ပိုင်း ကျွန်မ တို့ ဆင်းဆင်း ရဲရဲ နေခဲ့