အပြာစာအုပ်

သန်ချက်မြန်ချက်ကတော့ လေးစားပါတယ်ရှင့်

အ ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးး လောက ကြီး က ဖြစ်ချင် တာတွေ မဖြစ် မဖြစ် ချင်တာတွေ ဆို အော်တိုဖြစ်နေတော့တာပါရှင်။ ” အင်း လွမ်းစရာ လွမ်းစရာလေးတွေပေါ့နော့ ” ချစ်သူလား […]

အပြာစာအုပ်

စိတ်ကွယ်ရာ

ပန်းဆိုးတန်းကားဂိတ်က ထုံးစံအတိုင်း စည်ကားနေ၏။ ညနေ ရုံးတွေဆင်းချိန်ဆို ကားဂိတ်မှာ တန်းစီနေကြတဲ့ လူတွေက အလှူပေးနေတဲ့ မဏ္ဍပ်ရှေ့က တန်းစီစောင့်နေကြတဲ့ ကလေးတွေလို ကျိတ်ခဲနေကြသည်..။ ဆရာမခင်မာဆွေ တစ်ယောက် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားရသည်..။ အထက်တန်းပြ ကျောင်းဆရာမ ဖြစ်ပေမယ့်

အပြာစာအုပ်

အော်ရီဂျင်နယ်အတိုင်းပဲ ခံစားရမယ်နော်

ကျွန်တော် တို့ အိမ်ထောက်သက်က ၆နှစ်။ ကလေးမရှိဘူး။ မယူတာဆိုပါတော့ဗျာ။ ကလေးလည်း မမွေးဘူး။ မျော့လည်းပါတာဆိုတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမစောက်ဖုတ်က ဘယ်ချိန်လိုးလိုး အသစ်တိုင်းပဲဗျ။ နေ့တိုင်းနီးပါး လိုးဖြစ်တယ်။ လိုးတိုင်းလည်း ကောင်းတာပဲ။ မကောင်းတာက ကျွန်တော့်မိန်းမ။ ကျွန်တော်က ပိန်ပြီး

အပြာစာအုပ်

အားခြင်းမမျှတဲ့ပွဲ

နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့”

အပြာစာအုပ်

နောက်တစ်ခါ ထပ်စွဲလိုက်ကြရအောင်နော်

ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ ခုံနေ သည် ။ ညွှန်ချုပ် ဦးသက်ဝင်းမော် ရဲ့ အကြည့် တွေ ကြောင့်  ။  ဦးသက်ဝင်းမော် ခင်ဦးဦးမြင့် ကို ကြိုက်နေ သည် လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ထင်

အပြာစာအုပ်

အလန်းလွန်တဲ့ ရှော်ကီလေးရဲ့အရသာ

အ ခု အောင်ပွဲ ခံသွားသူ က တော့ ဒွန်းပါတဲ့။ ကျားကိုး စီး စားမကုန်တဲ့ ဒွန်းပါ။ ဆင်ပြောင် ငါးစီး အားမာန်ကြီးတဲ့ ဒွန်းပါ ခင်ဗျာ ဒိုင်လူကြီး ရွှေဓူဝံက အသံဝါကြီးနှင့် ကြေငြာလိုက်ပြီးနောက်

အပြာစာအုပ်

ပထမဆုံး အကြိမ်မလို့ပါနော်

ခုတင် ပေါ်ဒူးလေး ထောင်ထိုင်နေ တဲ့သူမ ထမီလေးကို အသာမတင် ပီး အမွှေး ရေးရေးနဲ့ ခြေသလုံးလေး တေကို ပွတ်သပ် ဆုပ် နယ်ပီး အနမ်းလေး ပေးလိုက်တယ် ။ အပြင် ပန်း အသားညိုတယ်

Scroll to Top