အပြာစာအုပ်

ဒါလေးတော့ ချမ်းသာပေးပါမောင်

အသား ညိုညို မျက်နှာကအမြဲ ပြုံးချိုနေပြီး သဘော ကောင်းမှန်း မြင်ရုံနဲ့ သိသာ စေတယ် ။ လုပ်ငန်းရှင် ပေါက်စ အိမ်ထောင် မရှိ သမီးရှင်တွေ မျက်စိကျ တဲ့ အပြင် သူ့ အနား

အပြာစာအုပ်

ခုချက်ချင်းကို ပြလိုက်ချင်ပြီကိုကြီးရယ်

မာမာနွယ် ကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကား လုပ်ထားစဉ် သူမထမီအောက်မှ ခေါင်းတစ်ခုကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို အရသာခံ သောက်နေ၏။ ဆေးလိပ်ငွေ့ကို အဆုတ်ထဲသို့ ရှိုက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်အဖုတ်ထဲမှ ကျင်ခနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်နှာတစ်ချက်

အပြာစာအုပ်

ချစ်ခြင်း၏ အခြားတစ်ဖက် (အပိုင်း ၂ ဇာတ်သိမ်း)

သူက မဖြူဖက်ကို လှည့်ကာ အကျိုးအကြောင်း ရှင်းပြလျှက် မဖြူဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကလည်း နှစ်လိုဖွယ်ရာ အပြုံးကလေးနှင့်ပင် မို့မို့ကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ … “အို ဖြူက ရပါတယ် အစ်ကို့သဘောပါ …။ အစ်ကိုနဲ့ ဒီက အစ်မနဲ့က

အပြာစာအုပ်

ဘယ်ညာပြောင်းကာ တလှည့်စီတက်လှမ်းကြတဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ဇာတ်လမ်းလေး

အသက် အစိတ်မှာ ပုခက် မချိတ်ရရင် တစ်သက် မနိတ်ဘူး ဆိုတဲ့ စကားရှိ ပေမယ့် ညိုမောင်အဖို့ က တော့ အသက်(၂၆) နှစ် ရောက်မှ ရှားရှား ပါးပါး ရည်းစား လေးတစ်ယောက် ရခဲ့ရသည်

အပြာစာအုပ်

ရှယ်ချက်ကတော့ ဒုံးပျံကြီးကြနေတာပဲရှင်

မိုးထက် မမကြည် ဝယ်ပေး ထားသော ဝတ်စုံ အသစ်လေး ကို ရေမိုးချိုး ပြင်ဆင်ပြီး ဝတ်လိုက်လေသည်။ (၁၄)ရက်နေ့မှာ ချစ်သူနဲ့ အပျက်ကဲကြတော့မည်ပေါ့။ ရွာ့အနောက်ဘက်ကမ်း ကမ်းပါးတွင်ပေါက် နေသော နန်းလုံးကြိုင်မြစ်နီနှင့် ဆန်ဆေးရေကို သွေးလူးထားသည်မို့ သူ့လိင်တံကြီးကား

အပြာစာအုပ်

အနှိုးအဆွ ခံလိုက်ရတဲ့ တဏှာ ရာဂ

အချိန်မှာ 1938 ခုနှစ် ဖြစ်ပေသည်။ ရေနံမြေသပိတ် တပ်မတော်ကြီး ရန်ကုန်မြို့တော် သို့ချီတက်သွားသည်မှာ ရက်သတ္တပတ်ပင် ပြည့်မြောက်ခဲ့သည့် အချိန်ပင် ဖြစ်ပေသည်။ ရေနံမြေ မြို့တော်၏ အရှေ့ဖျား ရွာစုလေးဝယ် တပ်မတော်ကြီးနှင့် တပါတည်း ချီတက်သွားကြပြီဖြစ်သော အိမ်ရှင်ယောက်ျားများ

အပြာစာအုပ်

လိုအင်ပန်းတိုင်ကို အဆုံးထိရောက်လွန်းပါတယ်ရှင်

နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့” “ကိုကလဲကွာ

Scroll to Top