အပြာစာအုပ်

ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ကို ထွန့်ထွန့်လူးကာ တက်လှမ်းရောက်ရှိကြပါပြီရှင်

ဝေလကြီး သည် အိပုံ့တို့ သား အမိ ကို သူ့ အိမ်မှာ ခေါ်ထား လိုက်ပြီးတဲ့ နောက် ဟိုတုံး ကလို လမ်းဘေး ထမင်းဆိုင် တွေမှာ ကြုံ သလို စားနေ ရတဲ့

အပြာစာအုပ်

ခုချက်ချင်းကို ပြလိုက်ချင်ပြီကိုကြီးရယ်

မာမာနွယ် ကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကား လုပ်ထားစဉ် သူမထမီအောက်မှ ခေါင်းတစ်ခုကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို အရသာခံ သောက်နေ၏။ ဆေးလိပ်ငွေ့ကို အဆုတ်ထဲသို့ ရှိုက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်အဖုတ်ထဲမှ ကျင်ခနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်နှာတစ်ချက်

အပြာစာအုပ်

စားရင်းနဲ့ကို ထပ်စားချင်နေပြန်ပြီ သဲရယ်

“ အား ပြွတ် ဗြစ် ဗြစ်  ကျွတ် ကျွတ် “ ကေသီ သည် ပက်လက်လှန်ထားသောကျော်အောင်အပေါ်သို့တက်ခွ ၍ ကျော် အောင်၏ရင်ဘတ်ကိုလက်ထောက်လျက်ကုန်း၍သူမဖင် ကြီးကိုပင့်ပင့်၍ဆောင့်ချကာတက်လိုးနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ကေသီက အပေါ်ကတက်ခွလျက်စိတ်ကြိုက်လိုးပေးနေသော်လည်း ညီးတွား ရေရွတ်နေရသူမှာလည်းကေသီဖြစ်နေလေသည်။ကေသီသည် တင်ပါး အစုံကိုမြှောက်ကာကြွကာဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း

အပြာစာအုပ်

ဖြင်းခနဲ ဖြင်းခနဲ စပါယ်ရှယ်ပဲကိုကိုရယ်

ဘုတလင် မြို့နယ် ဆိုတာ မိုးနည်း ရေရှား ဒေသ၊ အဲဒီထဲက မှ ဆင်သေ ရွာ က ကလူ တွေ က တော့ ကန်ရေကိုသာ အဓိက အသုံးပြုကြရတယ်။ ရေကန်ကလည်း ရွာနဲ့မနီးမဝေးမှာရှိပြီ

အပြာစာအုပ်

စိတ်ကြိုက်သာစမ်းသပ်စီရင်ပါ ကိုကိုရယ်

ကွင်းရှေ့ အရောက် တွင် ကားကို ငြင်ငြင် သာသာ ထိုးရပ်လိုက်သည် ရင်းနှီးနေသော Carry မလေး တစ်ယောက်ပြေးထွက်လာသည်။ ‘မမ မရိုက် တာကြာပြီနော်’ ဒီ ကလေးမကို ကျွန်မသိပါသည်။ နာမည်က ဘေဘီဆိုလား ကျွန်မသင်သည့်

Scroll to Top