တကယ်တော့ ဘယ်လို အနေ အထားမျိုး နေပေး ရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ […]
နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့”
သား ကိုကိုနဲ့ စေ့စပ်မဲ့ ကောင်မလေးပုံတဲ့ မေမေပြလာတဲ့ ဓတ်ပုံထဲကအပြုံးချိုချိုနဲ့ မိန်းခလေးတစ်ယောက် လှတာလားချစ်စရာကောင်းတာလား မဝေခွဲတတ်ပေမဲ့ ကြည့်လို့ကောင်းတဲ့မျက်နှာလေးပါ။ အသားဖြူစိမ့်စိမ့်လေးတွေပေါ်ကတီရှပ်ဖွေးဖွေးလေးပြီးတော့ ပြီးတော့ မို့မို့တစ်တစ်လေးဖောင်းနေတဲ့တီရှပ်ဖွေးဖွေးလေးထဲကရင်သားနှစ်မွာက ဓတ်ပုံထဲက မမရဲ့အလှကိုပိုလို့ပြည့်စုံသွားစေတယ်။ “ဟဲ့ ငါ့ကိုလဲပြပါအုံး တကယ်ပဲ ကို့အမဖြစ်တော့မယ့်သူကိုရှူ့စားနေလိုက်တာ နောက်ဆိုအိမ်ကိုရောက်လာမှာ
” အမ လေး … အအ … နာလိုက် တာ … ဟင့် … တော်ပါ တော့ “ နွေး လေ နာလွန်း လို့ တောင်ပန် ရင်း
အ လုပ်လုပ် နေရာ မှ အသင်းအမှုဆောင်ကိုသောင်းစိန်နှင့်အတူဝင်လာသောမိန်းမလှလေးဆီမျက်စိကရောက်ဖြစ်သည်။ “အောင်သူ ဒါ မင်းနဲ့အတူ တာဝန်ကျတဲ့ အရောင်းပဲ” ကိုသောင်းစိန်ကတည်တည်တန့်တန့်မိတ်ဆက်ပေး၏။ အောင်သူကသမဝါယမ ကုန်ဝယ် စာအုပ်များအစီအရီထပ်ထားသောစာပွဲဘေး နှစ်တောင်ခန့်ကုန်ဝယ်စာအုပ်များ၏စာအုပ်ပုံလေးပုံကြားမှခါးဆန့်၏။ “ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး သူ့ကို ဘာတာဝန်ပေးရမလဲ ဟင်”
အ သက် အစိတ် မှာ ပုခက် မချိတ်ရရင် တစ်သက် မနိတ်ဘူး ဆိုတဲ့ စကားရှိ ပေမယ့် ညိုမောင်အဖို့ က တော့ အသက်(၂၆) နှစ် ရောက်မှ ရှားရှား ပါးပါး ရည်းစား
ကျွန်မ နာမည်ကစန္ဒီ…အသက် က (၂၇) နှစ်…အင်းစိန်ဈေးထဲမှာအလှကုန်နဲ့အဝတ်အထည်ဆိုင်လေးဖွင့်ထားတယ်လေ…ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ အတွက် စောစောထ ချက်ပြုတ်ပြီးရင် ရေချိုးရဦးမယ် . . ဪ..စန္ဒီကတစ်ကိုယ်တည်းနေတာလေ…အပျိုလားဆိုတော့မဟုတ်ဘူး..စန္ဒီ အမျိုးသားက သင်္ဘောသားလေ..အဲ့တော့လဲအတန်အသင့်စုမိဆောင်မိလေးရှိခဲ့တာပေါ့..သိတဲ့အတိုင်းပဲသင်္ဘောသားဆိုတော့အလှအပလဲကြိုက်မိန်းမကြမ်းလဲကြေသပေါ့ရှင်…ခေတ်လဲမှီပါ့…စန္ဒီ ကိုလဲယောကျာ်းရပြီးရင်ခန္ဓာကိုယ်အလှပျက်မှာစိုးလို့gym ကားခိုင်းခဲ့တယ်သူလဲပြန်လာရင် စန္ဒီ နဲ့အတူတူgymလိုက်ကစားတယ်လေ..အင်း…ခုဆိုကိုကိုမရှိတော့တာ၆လတောင်ပြည့်တော့မယ်….သင်္ဘောသားဆိုတော့လဲပင်လယ်မှာပဲဇာတ်သိမ်းတက်ကျတာပါပဲလေ…ကိုကိုမရှိထဲကညတိုင်းကိုကိုနဲ့အတူတူချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြတာကိုသတိရမိတယ်..သတိရတိုင်းလဲ ကိုကိုဝယ်ပေးထားတဲ့ ဘိုင်ဘရေတာနဲ့
သွပ်ပေါ် ကို တဖြောက်ဖြောက် ကျနေတဲ့ မိုးရေစက် သံကို နားထောင် ပြီး အိပ်ဖူး လား ။ သိပ်အရသာ ရှိတယ် ။ ဂီတသံ စည်းချက် တွေလိုပဲ။ မိုးရေ ပေါက်သံ တွေကြောင့်
အငယ်လေး အိမ်မှာ ရှိလား ဟေ့ အန်တီတို့ အိမ်ခဏ လာခဲ့ပါဦးကွယ် ရှိတယ် အန်တီအေး လာပီ လာပီ ခြေရင်း အိမ်မှ အန်တီအေး ခေါ်သံကြောင့် ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို အသာ ချထားရင်း အသံပြန်