တကယ် တော့ အလိုးခံရန် ဘယ်လိုအနေ အထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ မျက်နှာသာမက

သျှင်သွေး သူ ငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ထံ မှ ဖုန်း ဖြင့် ကူး ယူ ထားသော အပြာကားများ ကို နားကျပ် တပ်ကာ ဆေးလိပ်ဖွာ ရင်း ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်ကာ အိမ်

ကျွန်တော့် နာမည် မင်းနောင်ပါ ကျွန်တော် က ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ ကျွန်တော့် ဘဝက အခုချိန်မှာ အကောင်းဆုံးအချိန်ကို ရောက်နေပြီလို့ပြောလို့ရတယ်ဗျ ဘာလို့ဆို အခုခင်ဗျားကြည့်လေ ကျွန်တော့်မှာ ဆရာဝန်ဆိုတဲ့ဂုဏ်လည်းရှိတယ်ကိုယ်ပိုင်တိုက်တွေ တိုက်ခန်းတွေနဲ့ကိုယ်ပိုင်ကားတွေရှိတယ် မိန်းမလည်းရှိတယ် နိုင်ငံခြားမှာ ပါရဂူ ဒီဂရီဘွဲ့တွေဆက်တက်ဖို့လည်းရှိတယ်