ဇင်ကို နဲ့ စုယမင်း က အထက်တန်း ကျောင်းသား ဘဝ တည်း က ချစ်သူ ရည်းစား တွေပါ ။  အခု တက္ကသိုလ် တက်တော့ လဲ အတူတူ ပဲ ။ […]

ကျမ နာမည် က တော့ ဖြူဖြူပါ ။ ကျမ ငယ်ရွယ် စဉ် ကျောင်းသူ ဘဝတည်း က ပင် ကျမ အပျိုရည် ပျက်ခဲ့ရတယ် ။ ဘာကြောင့် ဆိုတော့ ကျမ

ဟဲ့  မိုးဇာ    နင် က ပစ္စည်း တွေ မသိမ်း ပဲနဲ့ အပြင် ထွက်ဦး မလို့ လား   သွားခါ နီးမှ ဟိုဟာ ကျန်ခဲ့ ဒီဟာ ကျန်ခဲ့ ဖြစ်ဦး

ကျွန်မ မှာ အပျိုကြီး တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည် ။ လူ တကာ က ကျွန်မ ကို အပျိုကြီးလို့ အသိ အမှတ် ပြုထားကြပါ သည် ။  အမှန် တော့ လင်ရယ်

ကျမ အမည် က အိသန္တာ လင်း ပါ။အသက်က ၂၀ရှိပြီ။အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုပေမဲ့ ထန်နေတဲ့စော်လေးပါ။ ကိုမင်းမော် ခရီးထွက်သွားတာနဲ့ ကျမပိုလွတ်လပ်လာတယ် ။ ဦးမောင်ကိုဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက် တယ်။ဦးမောင်ရောက်မလာခင် အဝတ်ဗလာချွတ်ပြီး ရေးချိုးခန်းထဲရေချိုးလိုက်တယ်။ဆပ် ပြာမြုပ်တွေနဲ့ကျမနို့တွေကိုပွတ်သပ်နေတုန်း ဦးမောင်ရောက်လာတယ်။ဦးမောင်နဲ့ကျမ ကို မင်းမော်ကွယ်ရာဖောက်ပြန်နေကြတာလေ။အခုလို

“ ဟိုင်း   ဦးကိုကိုကြီး ”  “ ဟုတ် ကိုရန်ပိုင် ဗျ ”  “ ဟိုနေ့ က တင်တယ် ကပ်ကို ကွတ်ကိုး လေး မိုက်တယ်ဗျ ”  “ ဟုတ်လား