အပြာစာအုပ်

မောင်ရယ် အဲ့ဒီလောက်တောင်ကြီးသလားကွယ်

ဘခက် အသက် (၄၀) အရွယ် လူပျို ကြီး… တွေ့မရှောင်ဆိုတဲ့ဘွဲ့ကတော့ ရင်းနှီးသူများပေးထားတာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်သည်။ ဘခက်ဆိုတဲ့လူက နုရွယ်စဉ်လူပျို ပေါက် ကတည်းက ပျို ပျို အိုအိုမရွေး ဘယ်မိန်းကလေးမဆို အထာပေးပါက ရှောင်လွှဲခဲ့ခြင်း အလျ […]

အပြာစာအုပ်

အပြန်အလှန်ညီတဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်(စ/ဆုံး)

ကျနော် တို့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ပါ  စနေသား နှစ် ယောက် ပါ  ကျနော် က ထွန်းထွန်း သူငယ်ချင်း က နိုင်ဝင်းပါ တစ်ရပ်ကွက် တည်း တွင် ကြီးပျင်း ခဲ့သူများ ငယ်

အပြာစာအုပ်

သန်းခေါင်ကိုကျော်ခဲ့ပါပြီ မမရယ်

လက် တစ်ဖက် က ရေဖလားကို ကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲ တွင်ပြည့်လျှံ နေသော ရေများ ထဲသို့ ထိုးနှစ် ကာ ခပ် လိုက် ပြီး ကိုယ်လုံး ပေါ်ကို လောင်းချ လိုက်တဲ့ အချိန်

အပြာစာအုပ်

ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ လက်ဦးဆရာ မမကြီးရဲ့အစွမ်း

တစ်ယောက် အကြောင်းကို ပြောပြ ချင်ပါတယ် ။ ပြောရ ရင် ကျနော့ လက်ဦး ဆရာမ ကျေးဇူးရှင် ဆိုလည်း မှားမယ် မထင်ဘူး ။ သူ့ ကြောင့်ဘဲ ကျနော့ မှာ ကျွမ်းကျင်

အပြာစာအုပ်

ခုချက်ချင်းကို ပြလိုက်ချင်ပြီကိုကြီးရယ်

မာမာနွယ် ကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကား လုပ်ထားစဉ် သူမထမီအောက်မှ ခေါင်းတစ်ခုကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို အရသာခံ သောက်နေ၏။ ဆေးလိပ်ငွေ့ကို အဆုတ်ထဲသို့ ရှိုက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်အဖုတ်ထဲမှ ကျင်ခနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်နှာတစ်ချက်

အပြာစာအုပ်

ဦးရဲ့ကစ်ချက်တွေက ရှယ်ပဲရှင်

ကျွန်တော် ဆေးရုံ က အိမ် အပြန် လမ်းမှာ ကျွန်တော် ရင်ထဲမှာ ပျော်ရွှင်ခြင်း တွေ ပြည့်နှက် နေသည် ဘာကြောင့် ဆို ကျွန်တော် အလုပ်ထဲ တွင် ထိခိုက်မှု ဖြစ်ပြီး ဆေးရုံ

Scroll to Top