” ဖလွပ် … ဖလူးးး …… ဗွီဗွီ …… ဗျစ် ဗျစ် … ဘွတ် … ဗြိ ”
ဖင်ဝလေးထဲမှ လေအမ်သံနှင်အတူ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးဝင်သွားသော အသံများ တဆက်တည်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ထူးဝေတစ်ယောက် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်အား အချက် ၃၀ ခန့် မနားတမ်းလိုးကာ လီးအား စောက်ပတ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ပြန်လိုးပေး၏။ ဒီတကြိမ်တွင် လီးတန်မှာ စောက်ရည်များစိုရွှဲကာ ဂျယ်မလိုပဲ ဖင်ပေါက်ထဲ ခပ်စီးစီး အနေထားဖြင့် တိုးဝင်သွားသည်။ လီးအရင်းထိ ဖိလိုးရာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် အိကနဲ့ ရှိုက်သံလေး ထွက်ရုံမှအပ နာကျင်ဟန်မပြတော့ပေ။
…………………………………………………..
အခန်း (၆)
ထူးဝေမှာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ အမူယာအားကြည့်ကာ ဖင်ပေါက်လေးအား ထိန်းလိုးရင်း စောက်ပတ်ထဲ ပြောင်းလိုးလိုက်ပြန်သည်။ လီးအဖျားထိထုတ်ကာ အရင်းထိပြန်သွင်းရင်း ဖင်တလှည့် စောက်ဖုတ်တစ်လှည့် ပြောင်းလိုးပေး၏။
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာလည်း အဖုတ်ရော ဖင်ရော တလှည့်စီအလိုးခံရင်း မတူညီသော ကာမစည်းစိမ်လေးအာ ခံယူနေသည်။ ထူးဝေတစ်ယောက် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ အမူယာအား မျက်ချေမပြတ်ကြည့်ကာ ခံနိုင်လာသည်ကို ရိပ်မိသည်နှင့် လိုးချက်များ မြှင့်လိုက်တော့၏။ ဆောင့်ချက်များ ကြမ်းလာသည်နှင့် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ ညည်းသံများ ပြန်လည်ထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။
” အားးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… အ အ …… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …… အမလေးးးး …… ဗျစ် ဘွတ် …… အ အားးး …… ရှီးးးးးးးး …… အားးး အားးးး အားးးး ”
ထူးဝေ၏ မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များအား တအားအား ညည်းတွားရင် ကျေနပ်စွာ ခံယူနေသည်။ ပါးစပ်က ညည်းနေသော်လည်း ထူးဝေလီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲဝင်လာတိုင်း ဖင်အားကော့ကာ မသိမသာလေး ပင့်ထိုးပေး၏။ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာချိန်တွင်လည်း လီးအား စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ညှစ်ဆွဲပေးပြန်သည်။
ထူးဝေတစ်ယောက် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသော ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ ဖင်သားကြီးအား ကြည့်ကာ ရှိသမျှအား အကုန်ထဲ့ကာ ပစ်ပစ်လိုးတော့သည်။ စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်လိုးစဉ် လီးတန်အား ညှစ်ဆွဲနေသဖြင့် မနားတမ်း လိုးပစ်လိုက်၏။ ထိုစဉ် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူဆီမှ စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ်သံကြီးထွက်ပေါ်လာကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။
” အားးးး …… ထွက် ထွက် …… ထွက်ပြီကွာ …… အားးးးး အားးးးးး …… ဖုန်းးးး ဖုန်းးးးး …… အားလားလားးး …… အမလေးးး အမလေးးးး ……… ရှီးးးးးးးး ”
အိပ်ယာပြင်အား တဖုန်းဖုန်းထုရိုက်ကာ တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေရာ ထူးဝေကလည်း လီးတန်တလျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားမိသည်နှင့် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ဖင်ဝလေးထဲ ပြောင်းလိုးလိုက်သည်။ ဒေါက်တာ စိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် စောက်ရည်များထွက်ကျစဉ် ဖင်ပါ ထပ်အလိုးခံရသဖြင့် စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ယားယံကာ လက်ကျန်စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်း ညှစ်ထုတ်နေရ၏။ ထူးဝေ၏ လဥများ စောက်ရည်ဖြင့် ပန်းပစ်ကာ အိပ်ယာခင်းပေါ်တွင်လည်း စောက်ရည်များစီးကျကာ ရွှဲနှစ်သွားတော့သည်။
ထူးဝေလည်း ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် အထွဋ်ထိပ်ရောက်သွားပုံကို ကြည့်ရင်း ခါးလေးအားစုံကိုင်ကာ ဖင်ဝလေးအား ဆွဲလိုးရင်း ခဏအကြာ လီးတန်တစ်လျှောက် ကျင်တက်လာပြီး ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ ဖင်ထဲ လရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
လီးပြန်အထုတ်တွင် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ ဖင်ဝမှာ ချက်ချင်းပြန်မစိပဲ ဖင်အတွင်းသားရဲရဲလေးများမှာ မြင်နေရကာ ခဏအကြာ ပြန်စိချိန် ဖင်ဝလေးပွစိပွစ် ဖြစ်ကာ လရည်များ လျှံထွက်လာ၏။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ ဖင်အားထိန်းကာ ဘေးသို့ လှဲချပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်မှ အဆင်း ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူထံမှ စကားသံ ထွက်ပေါ်လာ၏။
” ဒီမှာပဲ … အန်တီနဲ့ … အိပ်လိုက်တော့ … မင်း အခန်း ပြန်မနေနဲ့ ”
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ စကားဆုံးသည်နှင့် ထူးဝေတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်ပြန်တက်ကာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ ကိုယ်လုံးကြီးအား ခွပစ်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် နှစ်ဦးသာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် မှေးနေကြ၏။ ည ၂ ချက်တီးလောက် ထူးဝေတစ်ယောက် ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားမိသဖြင့် လန့်နိုးလာသည်။
” ဟင် … အန်တီ ”
” အွန် … နိုးသွားတာလား … ပြွတ် ပြွတ် ”
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ တစ်ယောက် တရေးနိုး ရေထသောက်ရာ ကုတင်ပေါ်ပြန်အတက် ထူးဝေပေါင်ကြားမှ ငိုက်စင်းနေသော လီးအား ကြည့်မိရာ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ကုန်းစုပ်ပေးမိ၏။ လီးစုပ်နေစဉ် ထူးဝေနိုးလာသဖြင့် သူမလက်တဖက်နှင့် လီးတဝက်လောက်မှ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်း စကားပြောနေလိုက်သည်။
” ဟုတ် ”
” အင်းပါ … မင်းပါသာ ဇိမ်ယူနေတော့ … အန်တီလီးစုပ်ချင်သေးလို့ ”
ထူးဝေလည်း ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ စကားကြောင့် မျက်လုံးလေးမိတ်ကာ ပြန်မှေးနေ၏။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ ထူးဝေလီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးရင်း သူမစောက်ဖုတ်အား ပွတ်သပ်နေပြန်သည်။ လီးအရည်ပြားအား ဖြဲချပြီး ကားထွက်လာသော ဒစ်ဖူးအား ဖမ်းငုံလိုက်၏။ လီးထိပ်အား စုပ်ရင်း လက်တဖက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်ပေးရာ ခဏအကြာတွင် ထူဝေးလီးမှာ တံတွေးများပြောင်လဲ့ကာ ထောင်မတ်နေတော့သည်။
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ ပါးစပ်ထဲမှ ဒစ်ဖူးအားထုတ်ရင်း သူမလက်လေးထဲ တင်းမာလာသော လီးအား အားရကျေနပ်စွာကြည့်ရင်း အပေါ်မှ ခွထိုင်ပစ်၏။ ထူးဝေလီးထိပ်နှင့် သူမစောင်ခေါင်းအား တေ့ကာ ဖိချလိုက်သည်။ တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ လီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာရာ မျက်လုံးလေး စင်းကျသွားရ၏။ ထို့နောက် ဖင်ကြီးအားကြွကာ ပြန်ဖိချပြန်သည်။ ပထမအကြိမ်လောက် မကြပ်ပဲ ခပ်တင်းတင်း ဝင်သွားတော့၏။ လီးထိပ်ထိ ဖင်အားကြွကာ လီးအရင်းထိ ပြန်ဖိချရင်း အကြိမ်ရေများလာကာ ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်နေမိသည်။
စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ထူးဝေဒစ်ဖူးမှ ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် ခံစားမှု့အားကောင်းလာကာ အပေါ်မှ စိတ်ကြိုက် လိုသလို လိုးနေရသည့်အတွက် ဘဝင်ကျနေရသည်။ တအီးအီး ညည်းနေသော ထူးဝေမျက်နှာလေးအား ကြည့်ကာ ခွလိုးရသည်မှာ သူမအတွက် ခံစားမှု အသစ်ပင် ဖြစ်သည်။ စောက်ခေါင်းတစ်လျှောက် ခပ်စီးစီး အနေထားဖြင့် ဝင်ထွက်နေသော လီးအားငုံ့ကြည့်ကာ စိတ်လွတ်သွားတော့၏။ ထူးဝေရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက်ကာ မနားတမ်း ခွလိုးပစ်သည်။
ပြန်ဖိချစဉ် လီးအရင်းထိ ကပ်နေအောင်ဆောင့်ချသဖြင့် ထူးဝေလီးထိပ်မှ သူမသားအိမ်ဝလေးအား ထောက်မိကာ စောက်ဖုတ်တအုံလုံး ကျင်တက်လာကာ ဖေါ်မပြတတ်သော ခံစားမှု့လေး ရရှိနေပြန်၏။ တဖြည်းဖြည်း စောက်ပတ်တအုံလုံး ယားယံလာကာ အားရှိသလောက် ဆောင့်လိုးနေသည်။
ထူးဝေမှာလည်း လီးအားထောင်ပေးကာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ ဖင်ကြီး ပြန်အကျ အောက်က ပင့်လိုးလိုက်၏။ အောက်မှ ပင့်လိုးလိုက်တိုင်း ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် ခေါင်းများ ခါရမ်းကာ ဖင်ကြီးအား တော်တော်နှင့် ပြန်မကြွနိုင်ပဲ ကပ်ထားရသေးသည်။ သို့သော် ဆီးခုံးချင်းထိနေအောင် ကပ်ထားရင် ဖင်သားစိုင်ကြီးများ ဝှေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် မွှေပေးနေသဖြင့် ထူးဝေတစ်ယောက် လီးတစ်ချောင်းလုံး အရင်းမှအဖျားထိ ကျင်စိမ့်စိမ့်လေးနှင့် ပြီးချင်လာ၏။ ထိုစဉ် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ နောက်ဆုံးလက်ကျန်အင်အားများ စုကာ ဖင်ကြီးအားမြှောက်ရင် တဖုန်းဖုန်း ဖိလိုးတော့သည်။
ထူးဝေမှာလည်း အရှိန်နှင့် ဖိချလာသော ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ ဖင်ကြီးအား ကော့လိုးပစ်၏။ ခဏအကြာတွင် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် တအီးအီးဖြင့် ကြိတ်အော်ရင်း ထူးဝေရင်ဘတ်ပေါ် သူမကိုယ်လုံးမှောက်ချလိုက်တော့သည်။ လီးအရည်ပြားတလျှောက် နွေးကနဲ့ဖြစ်သည်နှင့် ထူးဝေကလည်း ပင့်လိုးရင်း လရည်များပြန်ပန်းထုတ်ကာ နှစ်ဦးသား အထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားခဲ့၏။
မနက်လင်း အိပ်ယာနိုးသည်နှင့် ထူးဝေတစ်ယောက် ဘေးအား စမ်းကြည့်ရာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူအား မတွေ့ရတော့ပေ။ စိတ်ထဲဟာသွားပြီး အိပ်ခန်းပြင်ထွက်ရာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ရေသံများကြားနေရ၏။ ဧည့်ခန်းဘက်လျှောက်လာရ၏။ ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော်နှင့် ကော်ဖီ ခွက်များ ပြင်ဆင်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မျက်နှာသစ် ကိုယ်လက်သန့်စင်ရန် ရေချိုးခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာခဲ့၏။ တံခါးဖွင့်ရာ ကိုယ်တုံးလုံး ဆပ်ပြာတိုက်နေသော ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူအား တွေ့လိုက်ရသည်။
” ဟင် … ထူးဝေ ”
” အန်တီ … ကျနော် … မျက်နှာသစ်ချင်လို့ ”
” အော် … သစ်လေ … မင်းဖို့ ပေါင်မုန့်နဲ့ကော်ဖီ လုပ်ထားပေးတယ် … အန်တီက ဆေးရုံ နေ့တဝက် ဆင်းပေးရမှာ … နေ့လည်စာ အပြင်က ဝယ်ခဲ့ပေးမယ် ”
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ ထူးဝေနှင့်လိုးစဉ် အရှက်ကုန်ခဲ့သည်မို့ အခုလည်း ထူးဝေရှေ့ သူမစောက်ဖုတ်အား ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်တိုက်ဆေးကြောနေ၏။ ထူးဝေတစ်ယောက် မျက်နှာသစ်ရင်း ဘေးနားမှ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ စောက်ဖုတ် ပွတ်ဆေးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း လီးတောင်လာတော့သည်။ သို့သော် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူဘက်က မစသဖြင့် ငြိမ်နေရ၏။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာလည်း သူမကိုယ်လုံးအား ထူးဝေတစ်ယောက် မက်မက်မောမော ကြည့်နေသည်ကို ရိပ်မိပေမယ့် ဆေးရုံသွားခါနီးမို့ စိတ်အား ချုပ်တီးထားလိုက်တော့သည်။
” ကဲ … အန်တီသွားပြီနော် … နေ့လည် ပြန်လာခဲ့မယ် ”
ထူးဝေက ကော်ဖီနှင့်မုန့်စားရင်း သူအား နှုတ်ဆက်ထွက်သွားသော ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ ဖင်ကြီးအားကြည့်ကာ ဧည့်ခန်းတွင်း ကျန်ရစ်ခဲ့၏။
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် ဆေးရုံရောက်သည်နှင့် ဦးသာဒင်အား သတိရမိနေသေးသည်။ ဦးသာဒင် ဆေးရုံမှ အလုပ်နားသွားသည်မှာ ၁ နှစ်ကျော်ခန့်ရှိရာ သူမအတွက် မနေ့တနေ့ကလို ခံစားနေမိတော့၏။ ကားထား၍ ကုသဆောင်ဘက် လျှောက်လာရာ နားနေခန်းနား အရောက် ကြားနေကြ အသံလေး ကြားလိုက်ရသည်။
” ဟိတ် … စိမ်း … ဒီနေ့ အပြတ်လန်းနေပါလား ”
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ ကာမဆန္ဒများပြည့်ဝကာ စိတ်ကြည်နေသဖြင့် ပါတိတ်အစိမ်းနုရောင် ဝမ်းဆက်လေးဝတ်ကာ ဆံနွယ်များအားစုချည်ရင်း ကျောဘက်ချထားကာ မျက်နှာချောချောတွင် နှုတ်ခမ်းနီအရဲလေး ဆိုးလာခဲ့၏။ အင်္ကျီလက်စကနှင့် ထမိန်အားတင်းနေအောင် ဝတ်ထားသဖြင့် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်မှ ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းမှာ လမ်းလျှောက်တိုင်း ရမ်းခါနေသည်။
” လန်းဆို … အထူးအဆန်းလေး ရှိလို့ပေါ့ … နန်းရယ် ”
” အံမယ် … တစ်ယောက်ထဲ ဆန်းမနေနဲ့ … နန်းလည်းပြောဦး ”
” ခ်ခ် … ပြောမှာပေါ့ … လူနာတွေ ၁ ပတ် ပတ်ကြည့်ဦးမယ် … ပြီးမှ ”
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ ပြောရင်း အိမ်မှယူလာသော အိတ်ထဲမှ လောင်းကုတ်အဖြူအား ဝတ်ဆင်လိုက်၏။ ဆေးဗီဒိုအတွင်းမှ နားကြပ်တစ်ခု ဖြုတ်ယူကာ နံရံရှိ ကိုယ်တပိုင်းမှန်လေးအား ကြည့်ရင်း စုချည်ထားသော ဆံနွယ်လေးအား လက်နှင့်သပ်ချနေသည်။ ထိုစဉ် သူမနောက်ကျောဘက် နန်းသူဇာ ရောက်လာကာ ဖင်ပေါ်ခေါက်တင်နေသော လောင်းကုတ်အဖြူအား အောက်ဆွဲချရင်း ဖင်သားကြီးအား ညှစ်ချေလိုက်၏။
” မိန်းမချင်းကို … မနာလိုတာအေ … စိမ်းဖင်ကြီးက … ကော့ထွက် ဝိုင်းစက်နေတာ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”
” အံမယ် … နန်းနော် … စိမ်းဖင်ကို … ပစ်မှားနေတာလား ”
” ဟုတ်ပါ့ … ဆွဲကိုက်ပစ်ချင်တာကွာ ”
” ခ်လ်း ခ်လ်း … စိတ်လျှော့ နန်းရေ … အိမ်မှာ … ကိုက်မယ့်သူလေးက … အဆင်သင့် ”
” ဟယ် … တကယ် ”
” အွန်းပေါ့ … အထူးဆန်းပါဆို … ခ်လ်း ”
” နန်းက … ဂျူတီမရှိဘူး ညကြမှ … နိုက်ဂျူတီ … လိုင်းခန်းလဲ မပြန်ချင်သေးဘူး … Ok လေ … စိမ်း … ရောင်းလှည့်တဲ့ထိ … စောင့်နေမယ် … အထူးဆန်းလေး … သိချင်မိတယ် ”
” ကဲ … နန်း … စိမ်းသွားပြီနော် ”
နန်းသူဇာ တစ်ယောက် ဆရာဝန်နားနေခန်းအတွင်း မှေးရင်းစောင့်နေရာ ခဏအကြာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူနှင့် ဂျူတီချိန်းသော ဆရာဝန်မတစ်ဦး ဝင်ချလာသည်။
” အော် … ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူကို … စောင့်နေတာထင်တယ် ”
” ဟုတ် … မမ ”
” စိမ်းက … ရောင်းလှည့်နေတုန်း … နောက် ၁ နာရီကျော်မှ ပြန်ရောက်မှာ … ကျမ ပြန်တော့မှာမို့ အခန်းသော့ မခတ်တော့ဘူးနော် … တံခါးလော့ကျလည်း စိမ်းဆီမှာ သော့အပိုတစ်ချောင်း ရှိပါတယ် ”
” မခတ်နဲ့တော့ … မမ … နန်းက ဂျူတီမရှိဘူး … ညကြမှပါ … လိုင်းခန်း မပြန်ချင်သေးတာနဲ့ ဒီလာနေတာ ”
တာဝန်ပြီးဆုံးကာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူနှင့် ဂျူတီချိန်းသော ဆရာဝန်မ ပြန်သွားပြီး ခဏအကြာ ဒေါက်တာနန်းသူဇာ တစ်ယောက် ဖုန်းဖွင့်ကာ ဖေ့ဘုတ်ဖွင့်ကြည့်နေသည်။ Fake acc မို့ အပြာစာပေ Page များ အပြာမူဗီ Page များ like လုပ်ထား၏။ အပြာစာရေးသူများကိုလည်း add ကာ seefirst လုပ်ထားသည်။ မောင်ခြိမ့်၏ ရှိသည် ဖြစ်သည် အပြာစာအုပ်လေးမှာ သူမတို့၏ ဖြစ်စဉ်များနှင့် တူနေသဖြင့် ဖတ်ရင်း အံ့အောမိနေရ၏။
ခဏအကြာတွင် မက်ဆေဂျာမှ တချွင်ချွင်နှင့် ပို့နေသော boy fri များ၏ လီးပုံများအား မျက်စိအရသာခံကာ ကြည့်ရှု့နေသည်။ သူမထံ ပုံတောင်းသူများကိုလည်း ထမိန်အောက်နားစအား အသာလေးမကာ ပေါင်ဂွတည့်တည့် ချိန်ရင် ရိုက်ပို့ပေး၏။ ဘောက်ဆာမှ xnxx link အား ရိုက်ကာ အပြာကားများ ဝင်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ ကြည့်ရင်း လိုင်းကျသွားလျင် သက်ဆိုင်ရာဆင်းကဒ် ကုမ္ပဏီများအား တီးတိုးဆဲနေသေးသည်။
အပြာကားများ ကြည့်ရင်း အချိန်မည်မျှ ကုန်သွားသည်မသိ သူမပုခုံးပေါ်သို့ လက်တဖက်ကျရောက်လာမှ ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လုံးလေးတုန်ကာ လှည့်ကြည်မိ၏။
…………………………………………….
အခန်း (၇)
” အမလေး … စိမ်းရယ် … လန့်လိုက်တာဟာ ”
” ခ်လ်း ခ်လ်း …… အမြဲတမ်း လိုးကားတွေပဲ ကြည့်နေတာလား … နန်းက ”
” အံအောပါ့တော် … အမြဲတမ်းတော့ မကြည့်ဖြစ်ပါဘူး … လင်တော်မောင် လာမယ့်ရက်လေးနီးမှ ကြည့်ဖြစ်တာပါ ”
” ဒီ ၁ ပတ်ရော … နန်းလူကြီးက … လာမှာတဲ့လား ”
” သင်္ကြန်ပြီး … ကွက်တိပဲလေ … လာမှာပါ ”
” ဟူးးး … အရေးပေါ်လူနာတွေကလည်း … များလိုက်တာ နန်းရယ် ”
” အင်း … ငယ်ငယ်က … ရုပ်ရှင်တွေ ဗွီဒီယိုတွေထဲ … ဆရာဝန်ခန်းတွေဆို … ကျော့ကျော့မော့မော့နဲ့ ကြည့်ပြီး အားကျမိတယ် … ကိုယ်တိုင်လည်းဖြစ်ရော … ယားလို့တောင် မကုတ်အားတော့တာ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”
” ကြံကြံဖန်ဖန် … နန်းရာ …… ခ်လ်း ခ်လ်း ”
” ကဲ … အထူးဆန်းလေး ပြောတော့ … နန်းဖြင့် ဘာမှ မစားပဲ … စောင့်နေရတာ ”
” ပြောပါ့မယ် … နန်းရယ် ”
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ ခင်ပွန်းနှင့် သားဖြစ်သူ မွေးရပ်မြေ ရေကန်တော့သွားကြရာ ပြန်မလာသေးကြောင်း မနေ့မနက်က ဆေးရုံကအပြန် ထူးဝေအား ကားဖြင့်ပွတ်မိကာ အိမ်ခေါ်လာစဉ် သူမအား ထူးဝေမှ အတင်းတက်လိုးကြောင်း အိမ်ထောင်သည်မှန်းသိသွားကာ သူမအားကြောက်ရွံ့၍ ခုထိအိမ်မှာပဲ သူမစကားအတိုင်း စောင့်နေသေးကြောင်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာနန်းသူဇာအား ပြောပြလိုက်တော့သည်။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ စကားအဆုံး ဒေါက်တာနန်းသူဇာ၏ မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာ၏။
” ဒါဆို … စိမ်းယောင်္ကျား … အိမ်ပြန်မလာသေးဘူးပေါ့ ”
” အင်း … ညနေမှ … ပြန်လာမှာ … အာ့မို့ … နေ့လည် စောစော … အိမ်ပြန်မလို့ … ခ်လ်းးး ”
” စိမ်းတစ်ယောက်ထဲ … မစားနဲ့လေ … နန်းလည်း ကျွေးဦး ”
” ဟမ် ”
” ဘာလဲ … စိမ်းက … အဲဒီကောင်လေးကို … ကြွေနေပြီလား ”
” မဟုတ်ပါဘူး … နန်းရယ် … ကိုယ့်သားလောက် အရွယ်လေးကို … ကြုံတုန်း sex ကိစ္စပဲ … စဉ်းစားတာပါ ”
” အင်းလေ … ပိုပျော်စရာ ကောင်းအောင် … စိမ်းပြန်ရင် နန်းပါ လိုက်ခဲ့မယ် … နန်းလည်း ဆန္ဒမပြည့်သေးတာ တစ်ခုရှိတယ် … အဲဒါကို ကြုံတုန်း … အကောင်ထည် ဖော်ချင်တာ ”
” အမ် … ဘယ်လို ”
” ဒီလိုကွာ ”
ထို့နောက် နန်းသူဇာမှာ စိမ်းလတ်သူအား သူမ အစီစဉ်များ ပြောပြလိုက်သည်။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာနန်းသူဇာ စကားများနားထောင်ရင်း မျက်လုံးလေး ပြူးလာလိုက် မျက်နှာလေးရဲလာလိုက် ခံစားမှုပေါင်းစုံဖြင့် နားထောင်နေရ၏။
” ဖြစ်ပါ့မလား … နန်းရယ် ”
” ဖြစ်ပါတယ် … စိမ်းရဲ့ … အိမ်ရောက်တာနဲ့ … အဲကောင်လေး ရှိနေသေးရင် … အဆင်ပြေပြီ ”
” ဘာဖြစ်လို့ ”
” စိမ်းကို အိမ်ထောင်သည်မှန်းသိပြီး ကြောက်လို့ စိမ်းစကားနားထောင်ရင် … အိမ်မှာ စောင့်နေမှာပေါ့ … မကြောက်တတ်တဲ့သူဆို စိမ်း ဆေးရုံလာတာနဲ့ သူလည်း ထွက်ပြေးမှာပဲ ”
” ဟုတ်တော့လည်း … ဟုတ်သား … ဒါပေမယ့် ”
” ဒါပေမယ့်မနေနဲ့ … နန်း ပြောတဲ့အတိုင်းသာ လုပ် … ကျန်တာ … နန်းပါသာ စီစဉ်မှာ ”
ကော်ဖီ ဝယ်သောက်ရင်း ဂျူတီပြည့်ကာနီး အရေးပေါ် ကုသဆောင်များရှိ လူနာများအား တစ်ခေါက်ပတ်ကြည့်ကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာနန်းသူဇာအား ခေါ်ပြီး ထမင်းကြော်နင့် အသားသုပ်တစ်ပွဲဝယ်ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့တော့သည်။ အိမ်နားမရောက်ခင် ဒေါက်တာနန်းသူဇာအား ကားပေါ်မှချကာ ခြံဝင်းရှေ့ ဟွန်းတီးလိုက်၏။ ဟွန်းသံကြားသည်နှင့် ထူးဝေတစ်ယောက် ပြေးထွက်လာကာ ခြံတခါးလာဖွင့်ပေးနေသည်။ ထူးဝေကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ မျက်နှာလေး ဝင်းလက်သွားရ၏။
တဆက်တည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာနန်းသူဇာ၏ အစီအစဉ်အား တွေးမိချိန် ရင်ခုန်သံ မြန်လာတော့သည်။ ကားလေးအား ခြံဝင်းထဲ မောင်းဝင်ရင်း ဂိုဒေါင်ထဲ သွင်းထားလိုက်၏။ သူမ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ထူးဝေတစ်ယောက် ထမင်းကြော်နှင့် အသားသုပ် ထည့်ပြင်ရန် မီးဖိုခန်းဘက် ပန်းကန်များ ဝင်ယူနေသည်။ ဧည့်ခန်းထဲရှိ စားပွဲခုံပေါ်မှ ထူးဝေချထားတော့ ခြံဝင်းတံခါးသော့အား ယူကာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် ခြံတံခါးပြေးဖွင့်ကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာနန်းသူဇာအား အမြန်ခေါ်သွင်းပြီး တံခါးပြန်သော့ခတ်လိုက်တော့၏။
” ကားရှေ့ခန်းမှာ … နန်းဖို့ … ထမင်းကြော်ဗူးရော ရေဗူးရောရှိတယ် … ဂိုဒေါင်သော့ ခတ်မထားဘူး … မြန်မြန်လာ ”
ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ နန်းသူဇာအား ခေါ်လာရင်း ကားဂိုဒေါင်ဘက်လိုက်ပို့ပြီးမှ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းဘက် ဝင်လာခဲ့သည်။ ခြံတံခါးသော့အား ထူးဝေမရိပ်မိရန် ခုံပေါ်ပြန်တင်ရင်း ထမင်းကြော် အတူစားကြ၏။ ခဏအကြာ စားသောက်ပြီးကာ ထူးဝေ ပန်းကန်ခွက်ရောက်များ သိမ်းနေစဉ် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာကာ မနက်က ဝတ်ဆင်ထားသော ပါတိတ်ဝမ်းဆက်အား ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဘော်လီနှင့်အတွင်းခံဘောင်းဘီပါ ချွတ်ကာ လက်တကိုင်းအင်္ကျီအပါးလေးအား ဝတ်ဆင်ထား၏။
အင်္ကျီလေးမှာ စကပ်နှင့်တွဲလျက်မို့ ပေါင်လယ်ထိဖုံးသဖြင့် ထမိန်မဝတ်တော့ပဲ တံခါးပေါက်ဘက် ကျောပေးရင်း ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစ်စောင်းလှဲကာ အနားယူနေတော့သည်။ ခဏအကြာ အခန်းတံခါး ဖွင့်သံနှင်အတူ လူတစ်ယောက်ဝင်လာကာ ကုတင်ပေါ်တက်ရင်း သူမနောက်ကျောဘက်မှ ခွလိုက်သည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်၏။ ယောင်္ကျားချွေးနံ့ သင်းသင်းလေး ရရှိနေသဖြင့် ထူးဝေမှန်း အတတ်သိနေသည်။ သို့သော် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်၏။
တဖြည်းဖြည်း ကိုယ်တစ်စောင်းလှဲထားသော သူမဖင်ကြားထဲ ထူးဝေလီးက ဇပ်ကနဲဇပ်ကနဲ့ တုန်ကာ လီးထိပ်က ပုဆိုးအတွင်းမှ ဟိုထိဒီထိဖြင့် စိတ်ကြွနေရှာသည်။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ သူမဆန္ဒအရ မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီး နမ်းရှိုက်ပွတ်သပ်ပေးချင်ပေမယ့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာနန်းသူဇာ မှာထားသဖြင့် စိတ်အား ချိုးနိမ်ထားလိုက်၏။ ခဏအကြာတွင် ထူးဝေတစ်ယောက် မနက်ထဲက လိုးချင်လွန်းလှသဖြင့် စောင့်နေရာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ အိပ်ပျော်နေသည်ထင်ပြီး ကာမစိတ်ကြွလာရန် ကိုယ်လုံးအားအောက်သို့ လျှောချရင်း ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ ဖင်ကြားအရောက် ပေါင်လယ်ဖုံးသော စကပ်အောက်နားစအား ဖင်ကြီးပေါ်အောင် ဆွဲတင်ပစ်သည်။
ဘေးတစ်စောင်းလှဲအိပ်နေသဖြင့် ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ စူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အားကြည့်ကာ မျက်နှာအပ်လိုက်တော့၏။ ထို့နောက် စောက်ပတ်အားလျှာဖြင့်ထိုးခွဲကာ ကန့်လန့်ဖျက် ဖိဆွဲပေးသည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား လျှာဖြင့်ထိုးကလိရာ တချက်တချက် ဖင်ဝလေးအား ထိုးမိသဖြင့် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေသော ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ အော်ဟစ်ညည်းတွားချင်သည့်စိတ်များ အတော်ထိန်းထားရသည်။
ထူးဝေတစ်ယောက် စောက်ပတ်ယက်ရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွကာ အင်္ကျီရော ပုဆိုးပါ တုံးလုံးချွတ်ချပစ်၏။ ကိုယ်တစ်စောင်းလှဲနေသော ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူအား ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်တန်များဖြဲရင်း ပေါင်ကြားထဲ လေးဘက်ထောက် နေရာယူပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများအား ဖြဲယက်တော့သည်။ ထိုစဉ် အခန်းတံခါး ဖွင့်သံနှင့်အတူ အသားဖြူဖြူ မျက်နာဖောင်းဖောင်းဖြင့် မိန်းမတစ်ယောက် ဝင်ရောက်လာ၏။
” ကျွီ … ဟင် … မင်း မင်း … ဘယ်သူလည်း … စိမ်း စိမ်း … ထစမ်း … ယောင်္ကျားမရှိခင် … ဖောက်ပြန်နေတာလား ”
” ဟာ ”
” ဟင် … နန်း … မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး … မင်း …… ခွေးကျင့်ခွေးကြံ … ကြံတာလား ထူးဝေ … အဟင့် ဟင့် ”
ထူးဝေမှာ ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားသော ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ အမူယာကြောင့် တကိုယ်လုံးတုန်ကာ ထထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားမှ တောင်ကာစလီးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ထားလိုက်သည်။
” တော်စမ်း … စိမ်း … စိမ်းယောင်္ကျားပြန်လာရင် … ဒီကိစ္စ … နန်းကိုယ်တိုင် ဖွင့်ပြောမယ် … ဖုန်းနဲ့လည်း ဓါတ်ပုံရိုက်ထားပြီးသား … ဟိုကောင်လေးလဲ … မယာခိုးမှုနဲ့ … ထောင်ထဲသွားရမယ် ”
” ဟို … ဟို … မလုပ်ပါနဲ့ … နန်းရယ် … မနေ့က … စိမ်းကားနဲ့ … တိုက်မိထားလို့ အိမ်ခေါ်ပြီး ဆေးကုပေးနေတာပါ … ခုဟာ … မမျှော်လင့်ပဲ … အဟင့် ဟင့် ”
” ဟုတ် … ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ … ခု လည်း … ဘာ မှ … မ ဖြစ် သေး ပါ ဘူး ”
ထူးဝေတစ်ယောက် မျက်စိမျက်နှာပျက်ကာ ထောင်ထဲဝင်ရမည်ကို တွေးရင်း ကြောက်လန့်ကာ အသံမျာတုန်ကာ ပြောရင်း တိမ်ဝင်သွား၏။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူနှင် ဒေါက်တာနန်းသူဇာ တို့မှာ မှင်သေသေနှင့် သရုပ်ဆောင် ကောင်းနေကြသည်။ နောက်ဆုံး ထူးဝေတစ်ယောက် ထောင်ထဲမဝင်ရပြီးရော ကြိုက်တဲ့အပစ် ပေးရန် ဒေါက်တာနန်းသူဇာအား မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် တတွတ်တွတ် တောင်းပန်နေတော့၏။
” ကောင်းပြီလေ … ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်း မင်းလုပ်နိုင်မလား ”
” လုပ်နိုင်ပါတယ်ဗျာ … ကြိုက်တာခိုင်းပါ … ကျနော်ကြိုးစားလုပ်မှာပါ … ထောင်ထဲ မပို့ပါနဲ့ ”
” အေးလေ … ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ ”
” ဟုတ် … ဟုတ် ”
ထူးဝေတစ်ယောက် စိတ်ထဲ ကြိတ်ပျော်မိသွားရသည်။ ထောင်ထဲမရောက်ပြီးရော ဘာခိုင်းခိုင်း လုပ်ဖို့ အားမွေးရင်း ဘေးနားမှ ပုဆိုးအား လှမ်းယူလိုက်၏။
” ဟိတ် … မင်း … ဒါ ဘာလုပ်တာလည်း ”
” ဟို … ဟို …… ပုဆိုးဝတ်မလို့ပါ ”
” ဘာ … …… မင်း ဘယ်သူက … ဝတ်ခိုင်းလို့လဲ … ဒီတိုင်းနေ … ခုချိန်က စပြီး မင်းက ငါ့ကျွန်ပဲ … နားလည်လား ”
” ဟုတ် ”
” အခု … ကုတင်ပေါ်က … လေးဖက်ထောက်ဆင်းစမ်း … ဟို တံခါးပေါက်နား … ကျောပေး ထိုင်နေ … ငါခေါ်မှ လာခဲ့ ”
ထူးဝေတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှ လေးဖက်ထောက် ဆင်းကာ ခေါင်းငုံ့ထားရင်း အခန်းတံခါးပေါက်နား ကျောပေးထိုင်နေတော့သည်။ ဒေါက်တာ နန်းသူဇာမှာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူအား မျက်ရိပ်မျက်ကဲပြကာ ဘယ်လိုလဲဟု မေးလိုက်၏။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူကလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာနန်းသူဇာအား လက်မလေးထောင်ပြကာ မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြနေသည်။ ထိုနောက် နှစ်ယောက်သား ကုတင်စောင်း ထိုင်ကာ ဘေးတိုက် မျက်နှာချင်းဆိုင် နမ်းနေကြ၏။ နားအောက် လည်တိုင်ဘေးသားလေးအား ပြိုင်တူနမ်းရင်း လျှာဖြင့် ထိုးစုပ်ကြသည်။
နမ်းရှိုက်ရင်း ဒေါက်တာနန်းသူဇာမှာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ လက်တကိုင်း အင်္ကျီအား ပင့်ချွတ်လိုက်သည်။ ဒေါက်တာနန်းသူဇာ တစ်ယောက် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ၏ ထွားကြိုင်းစူဖြိုးသော နို့အုံအား ကလေးတစ်ယောက်လို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်း သူမအင်္ကျီအား ချွတ်ပစ်နေ၏။ ထို့နောက် ဘော်လီချွတ်ကာ နို့သီးခေါင်းချင်း ထိကပ် ပွတ်ဆွဲပြန်သည်။ ထိုစဉ် ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ ဒေါက်တာနန်းသူဇာ ထမိန်အား ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ ထမိန်ကျွတ်သွားသည်နှင့် အောက်ခံစကပ် အပါးလေး ပေါ်ထွက်လာသည်။
စကပ်အပါးလေးမှာ ဒေါက်တာနန်းသူဇာ ပေါင်တန်အား ကပ်နေကာ ဖင်သားကြီးပေါ်မှ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပါ ခပ်ရေးရေး မြင်နေရ၏။ စကပ်အပါးလေးအားချွတ်ရာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူထက် ဖွေးသော ဖင်သားကြီးအား အတွင်းခံဘောင်းဘီ အညိုလေးက မနိုင်မနင်း ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း တစ်ယောက်ပေါင်ကြား တစ်ယောက်နိုက်ရာ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ ဒေါက်တာနန်းသူဇာ၏ အတွင်းခံလေးအား အောက်ဆွဲချစဉ် နန်းသူဇာမှာ ခေါင်းရမ်းပြလိုက်၏။
” ကောင်လေး … ဒီနား လေးဖက်ထောက်လာခဲ့ ”
…………………………………………
အခန်း (၈)
နန်းသူဇာက စိမ်းလတ်သူအား ခေါင်းရမ်းပြရင်း ထူးဝေအား အသံခပ်တင်းတင်းဖြင့် လှမ်းခေါ်နေသည်။ ထူးဝေမှာလည်း သူ့နာမည်ခေါ်သံကြားသည်နှင့် ချက်ချင်း လေးဖက်ထောက်ကာ ကုတင်နားလျှောက်လာခဲ့၏။ ကုတင်နား ရောက်သည်နှင့် ဒေါက်တာနန်းသူဇာမှ သူမခြေချောင်းများ စတင်ယက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခြေဖမိုးမှ တဆင့် ခြေသလုံးထိ ယက်ခိုင်းပြန်၏။ သူမ၏ ကိန်းအောင်းနေသော ကာမဆန္ဒများ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူကြောင့် အကောင်ထည်ဖော်ခွင့် ရရှိလိုက်သည်။ ထူးဝေ၏ လျှာနွေးနွေးလေးမှာ ဒူးခေါင်းနားရောက်ကာ အထက်မကျော်ရဲပဲ အောက်ပြန်ဆင်းနေ၏။
” အပေါ်ထိယက်လေ ”
ဒေါက်တာနန်းသူဇာက ထူးဝေဆံပင်အား ဆွဲကာ သူမပေါင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ ထိုစဉ် ဘေးမှ စိမ်းလတ်သူမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ နို့အုံလေးစို့ပေးလိုက်ပြန်သည်။ နန်းသူဇာမှာ ပေါင်ရင်းနား ထူးဝေလျှာဖျားလေး ရောက်လာစဉ် နို့အုံအား စို့ခံရသဖြင့် ကာမစိတ်များ ရုန်းထလာ၏။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအား သူမပါသာ ဖင်ကြွချွတ်ရာ စောက်ပတ်လေးမှာ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဘက် ဖောင်းနေရင်း စောက်ခေါင်းဝလေးမှာ အရည်ကြည်များ အိုင်နေသည်။
” ဟယ် … ဘယ်လိုလေးလဲ နန်းရယ် … အူယားတာ ”
စိမ်းလတ်သူမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးအား ကြည့်ရင်း အံသြနေမိ၏။ နန်းသူဇာ စောက်ပတ်လေးမှာ ပန်းရောင်သန်းနေပြီး ဆီးခုံးပေါ်တွင် စောက်မွှေးပါးပါးလေးပေါက်ကာ အဖုတ်မျက်နှာပြင်တွင် ဘာအမွှေးမှ မရှိပေ။ ထူးဝေမှာလည်း စိမ်းလတ်သူစကားကြောင့် နန်းသူဇာ စောက်ပတ်အား မော့ကြည့်လိုက်ရင်း ယက်ချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေ၏။ သို့သော် နန်းသူဇာမှ ယက်ခွင့်မပေးသေးသဖြင့် ကြည့်ရုံကြည့်နေရသည်။
” ဟုတ်တယ် စိမ်းရဲ့ … ငယ်ငယ်ထဲက အဖုတ်ပေါ်အမွှေးမရှိတာ … ခ်ခ် ”
” ခ်လ်း ခ်လ်း … စောက်ပတ်ပြောင်တယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးနေမှာ ”
စိမ်းလတ်သူနှင့် နန်းသူဇာတို့က တစ်တစ်ခွခွပြောနေသဖြင့် ထူးဝေမှာ နားထောင်ရင်း လီးကထောင်နေတော့၏။
” ကောင်လေး … ဒီလို စောက်ဖုတ် မြင်ဖူးလားကွ ”
နန်းသူဇာက စိမ်းလတ်သူနှင့်ပြောရင်း သူမစောက်ဖုတ်အား ငေးကြည့်နေသော ထူးဝေအား လှမ်းမေးလိုက်သည်။
” မမြင်ဖူးပါဘူး … အန်တီ ”
” ခ်ခ် … မင်းက စောက်ဖုတ် ဘယ်နှစ်ခု မြင်ဖူးလို့လဲ ”
” ကျနော့်ချစ်သူရယ် … ဒီက အန်တီစိမ်း စောက်ဖုတ်ရယ် ဒါပဲ မြင်ဖူးတာပါ ”
” အခုရော ”
” အခု … အန်တီနန်း စောက်ဖုတ်ပါ မြင်ဖူးပါပြီ ”
” ယက်ချင်နေတာလား ”
” ဟုတ် ”
” ဒီတိုင်းတော့ မရဘူးကွ … ငါ့ ဖင်ကို အရင်ယက်ပေးရမယ် ”
” ဟုတ် … အန်တီနန်း ”
နန်းသူဇာမှာ ပြောရင်း ကုတင်ပေါ် ပတ်လက်လှဲချကာ ကုတင်စောင်းအား ခြေဖျားထောက်ရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးလိုက်တော့၏။
” ကဲ … ဖင် အရင်ယက်နော် ပြီးမှ စောက်ပတ်ယက်ရမယ် ”
ထူးဝေမှာ နန်းသူဇာ စကားဆုံးသည်နှင့် ဖင်ဝလေးအား လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးယက်ပစ်သည်။ နန်းသူဇာပေါင်နှစ်ဖက် ဆက်ကနဲ တုန်သွားရ၏။ အပြာကားများကြည့်ကာ ဖင်အယက်ခံချင်နေသည့် သူမဆန္ဒများ ပြည့်ဝခဲ့သည်။ ထူးဝေတစ်ယောက် ဖင်ဝလေးအား အထက်အောက်ယက်လိုက် လျှာထိပ်လေးဖြင့်ဝိုင်းပေးလိုက်နှင့် စူပွစူပွဖြစ်လာချိန် လျှာဖျားအား စုချွန်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ရသလောက် ထိုးမွှေပေးနေ၏။
” အားလား … ဟုတ်တယ် … အထဲမွှေကွာ … အ အားးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ကောင်လေးရာ ”
တဖြည်းဖြည်း နန်းသူဇာ စောက်စိလေးမှာ ထောင်ထွက်လာပြီး အစိခေါင်းလေး ပြူးထွက်လာသည်။ ပက်လက်အနေထားမို့ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရည်ကြည်များ အိုင်ထွက်လာရာ ဖင်ဝလေးထဲ စီးကျနေပြန်၏။ ထူးဝေက ဖင်ကြားထဲ စီးကျလာသော စောက်ရည်များအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ မျိုချပစ်သည်။ ထိုအချိန်ဘေးမှ ကြည့်နေသော စိမ်းလတ်သူမှာ နန်းသူဇာ၏ စောင်စိလေးအား မပြောမဆိုနှင့် ကုန်းစုပ်လိုက်၏။
” အားဟား …… အမလေးးး …… အအ ”
နန်းသူဇာတစ်ယောက် စောက်စိလေးအား အစုပ်ခံရင်း ဖင်ပေါက်လေးပါ ကလိခံနေရသဖြင့် အရသာနှစ်မျိုး တပြိုင်ထဲ ခံစားရကာ ခဏအကြာတွင် စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။ သူမဘဝတွင် အလိုးမခံရပဲ ပထမဆုံးအကြိမ် အထွဋ်ထိပ်ရောက်ခဲ့ရ၏။ စောက်စိလေးအား စုပ်နေသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စိမ်းလတ်သူ၏ ခေါင်းအား သူမမျက်နာအနီး ဆွဲယူကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်သည်။ စိမ်းလတ်သူနူတ်ခမ်းတဝိုက် ပေကပ်နေသော သူမစောက်ရည်များအား လျှာဖြင့်သိမ်းယက်ကာ ထူးဝေအား ဖင်ဆက်မရပ်ရန် တားလိုက်တော့၏။
” ကောင်လေး … ခဏ ရပ်ဦး ”
ထူးဝေမျက်နှာနှင့် သူမဖင်ကြီး ခွာသွားစဉ် စိမ်းလတ်သူအား ခပ်တိုးတိုး ပြောပြနေပြန်သည်။
” တကယ်ကောင်းတာ စိမ်းရဲ့ … လေးဖက်ကုန်းလိုက် ကုတင်စောင်းကို ”
စိမ်းလတ်သူလည်း နန်းသူဇာပြောသည့်အတိုင်း ကုတင်စောင်းတွင် လေးဖက်ထောက်ကာ ပေါင်ကားရင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ပေးထားလိုက်၏။
” ကောင်လေး … ဒီဘက်လာ … စိမ်းစောက်ဖုတ်ကြီး ယက်ပေးလိုက်ဦး ”
စိမ်းလတ်သူ ဖင်ကုန်းပေးသည်နှင့် နန်းသူဇာမှာ ထထိုင်ရင်း ထူးဝေအား စိမ်းလတ်သူစောက်ပတ်အား ယက်ခိုင်းနေသည်။ ထူးဝေးတစ်ယောက် ကုတင်အောက် ဒူးထောက်ကာ စိမ်းလတ်သူ အဖုတ်အားယက်ပေးစဉ် နန်းသူဇာမှာ ကုတင်ပေါ်တွင် စိမ်းလတ်သူ ဖင်ကြီးအား ဆွဲဖြဲလိုက်၏။ ထို့နောက် နန်းသူဇာတစ်ယောက် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စိမ်းလတ်သူ၏ ဖင်ဝညိုညိုလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးကလိပေးနေသည်။
” အားဟား … ဟုတ်တယ် …… နန်းရယ် … အမလေးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဇိမ်ပဲဟာ … ထူးဝေ …… အန်တီ အစိလေးကို မလွတ်နဲ့ စုပ်ထား …… အ အားးး ”
စိမ်းလတ်သူမှာ နန်းသူဇာကြောင့် ဖင်ရော အဖုတ်ရော အယက်ခံနေရရင်း မတူညီသော ကာမစည်းစိမ် နှစ်ခုအား တပြိုင်ထဲ ခံစားနေရ၏။ နန်းသူဇာမှာလည်း စိမ်းလတ်သူ ဖင်ဝလေးအား ကုန်းယက်ရင်း အဖုတ်ယက်နေသော ထူးဝေနှာခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။
ထူးဝေမှာလည်း စောက်စိလေးစုပ်ရင်း အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်း အတိုင်း လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးခွဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေပေးရင်း တဆက်တည်း သူ့နှာခေါင်းအားလှမ်းစုပ်သော နန်းသူဇာ နှုတ်ခမ်းနားလေး လျှာထိုးကလိပေး၏။ နန်းသူဇာမှာ စိမ်းလတ်သူဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိပ်လေးသွင်းနေစဉ် ထူးဝေလျှာဖျားလေးမှ နှုတ်ခမ်းနားရောက်လာသဖြင့် ဖမ်းစုပ်လိုက်သည်။
စိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် ကုတင်စောင်း ဖင်ကြီးထောင်ကာ သူမညာဘက်ဘေးမှ နန်းသူဇာက ဖင်ပေါက်ထဲ ကလိပေးနေပြီး သူမဖင်နောက်တည့်တည့် ထူးဝေက ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ကာ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံး ယက်ပေးသဖြင့် ခဏအကြာတွင် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းတော့၏။
” ကောင်လေး … စိမ်းစောက်ခေါင်းပေါက်လေးကို တေ့စုပ်လေ … မြန်မြန် ”
နန်းသူဇာမှာ ထောင်ပန်းနေသော စိမ်းလတ်သူ စောက်ရည်များအား နှမျောသည့်အနေဖြင့် ထူးဝေအား သောက်ခိုင်းနေသည်။ ထူးဝေကလည်း နန်းသူဇာ စကားအဆုံး စိမ်းလတ်သူ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား ပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ ထွက်လာသမျှစောက်ရည်များ စုပ်ယူမျိုချပစ်၏။
” အားးး …… အမလေးးး …… ကောင်းလိုက်တာနန်းရယ် …… အားလား …… အ အားးးးးးးး …… ရှီးးးးးး ”
စိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် ထူးဝေပါးစပ်ထဲ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရာ စောက်ရည်များကုန်စင်မှ သူမဖင်ကြီးအား ဘယ်ဘက်ဘေး စောင်းရင်း လှဲချပစ်လိုက်သည်။ မျက်လုံးမှိတ်ကာ မှေးနေစဉ် ခဏ အကြာ သူမဘေးမှ နန်းသူဇာ အော်သံလေးကြားလိုက်ရ၏။
” အ …… အားးး …… ဖြည်းဖြည်း ကောင်လေး …… မင်းဟာကြီးက … အန်တီ့ယောင်္ကျားထက် ထွားတယ် …… အမလေးးး …… မရဘူး …… ဖင်ထဲကပြန်ထုတ် စောက်ပတ်ပဲ လိုးဦး ”
စိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် အားယူမျက်လုံးဖွင့်ကာ ဘေးသို့ လှည့်ကြည်မိသည်။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ နန်းသူဇာမှာ လေးဖက်ကုန်းနေကာ နောက်မှ ထူးဝေက ခါးဆွဲကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဖင်ဆောင့်လိုးနေသည်ကို မြင်နေရ၏။
” အန်တီ မခံနိုင်သေးရင် … ပက်လက်လှန်လိုက်လေ … ကျနော် … စောက်ဖုတ်ကို အရင်လိုးပေးမယ် ”
ထူးဝေမှာ ပြောပြီးသည်နှင့် နန်းသူဇာ ဖင်ထဲမှာ လီးကြီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ လီးကျွတ်ထွက်သည်နှင့် တဘူဘူဖြင့် ဖင်ထဲမှ လေများ အမ်ထွက်လာ၏။
” ဖလွပ် … ဗွီ … ဘူ ဘူ ဘူ … ဗွိ ”
” ခ်လ်း … အရေးထဲ … နန်းဖင်က … နှုတ်ဆက်နေပါလား … ခ်လ်း ခ်လ်းးး ”
စိမ်းလတ်သူမှာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲကာ ပေါင်တန်များ မြှောက်ဖြဲနေသော နန်းသူဇာအား ဘေးမှ ကြည့်ရင်း လှမ်းစနေသည်။
” အဲဒါ … နှုတ်ဆက်တာ မဟုတ်ဘူး … စိမ်းရဲ့ … ခဏနေ … ပြန်လာကိုကိုလို့ … ဖင်ဘာသာနဲ့ မှာနေတာ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”
” ခ်လ်း ခ်လ်း ခ်လ်းးး ”
ခဏအကြာတွင် ထူးဝေလက်မောင်းအိုးကြီးဆွဲကာ နန်းသူဇာတစ်ယောက် ပက်လက်အနေထားနှင့် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ အလိုးခံနေတော့၏။
” အ ……… ကောင်းလိုက်တာ … ကောင်လေးရာ …… ရှီးးး ………… လိုး လိုး …… စောက်ဖုတ်က ခံနိုင်တယ်ကွ …… မင်း ကြိုက်သလောက်သာ လိုး …… မညှာနဲ့ …… အ အားးး …… ဟုတ်တယ် …… ဆောင့်ဆောင့် ”
နန်းသူဇာတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူလီးထက်ကြီးသော ထူးဝေလီးအား အရသာခံကာ ဆောင့်လိုးခိုင်းနေသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဘေးမှ စိမ်းလတ်သူပါ နန်းသူဇာအားကြည့်ရင်း ကာမမီးလေး ပြန်လည်တောက်လောင် နေတော့၏။
” စိမ်း … ယားနေပြီလား ”
” ဟုတ်တယ် … နန်းရယ် … ရှီးးး းးးး ”
” ခဏလေးနော် …… စိမ်း …… အ အ …… ကောင်လေးလီးက … ထွားလို့လား မသိဘူး …… အာဟား …… အတွင်းထဲ … စီးပိုင်နေတာ …… အမလေးးး …… ကောင်းချက်က … 9+ပဲ … အီစိမ့်နေတာ ”
” ဟူးးး …… မရတော့ဘူး …… နန်းရာ ”
” ဒီလိုလုပ်ကွာ … နန်းမျက်နှာပေါ် ခွထိုင်လိုက် … စိမ်း စောက်ဖုတ်ကို … ယက်ပေးထားမယ် ”
စိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် နန်းသူဇာ စကားအဆုံး ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ နန်းသူဇာ၏ မျက်နှာဖောင်းဖောင်းလေးပေါ် ခွထိုင်ကာ မျက်နှာတပြင်လုံး ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ်လေးဖြင့် ဖိပွတ်နေတော့သည်။
…………………………………………
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
နန်းသူဇာတစ်ယောက် စိမ်းလတ်သူ၏ စောက်ပတ်နှင့် မျက်နှာ အပွတ်ခံရင်း အလိုးခံနေတော့၏။
” ဘွတ် …… ဗျစ် ဗျစ် …… ဖွပ်ဖွပ် …… ဘွတ် ”
ထူးဝေမှာလည်း နန်းသူဇာနှင့် စိမ်းလတ်သူတို့၏ ကာမ ပြင်းထန်ပုံကို ကြည့်ရင်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေ၏။
” ဟူးးးး ………… ရှီးးးး ……… စိမ်း မ ရ တော့ ဘူး နန်းရယ် ”
စိမ်းလတ်သူမှာ နန်းသူဇာ စောက်ဖုတ်ထဲ ထူးဝေလီးကြီး ဝင်ထွက်နေပုံကို ကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ထကြွလာရသည်။ နန်းသူဇာ မျက်နှာပေါ်မှ ထရပ်ကာ ဗိုက်ပေါ်တက်ခွပြီး ထူးဝေဘက် ဖင်ကြီးထောင်ပေးလိုက်တော့၏။ ထူးဝေတစ်ယောက် ပက်လက်အနေထားနှင့် နန်းသူဇာအား လိုးရင်း နန်းသူဇာ ဗိုက်ပေါ်မှ စိမ်းလတ်သူ ဖင်ကြီးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။
” ပွတ်နေတော့မှာလား ထူးဝေရာ … အန်တီ စောက်ပတ်ကြီး ကြည့်လိုက်ပါဦး ”
စိမ်းလတ်သူက စကားပြောရင်း ခါးခွက်ပြလိုက်ပြန်၏။ ဖင်းစိုင် အလယ်တွင် ဖင်ဝနီညိုလေးမှာ ချိုင့်ဝင်နေလျက် ဖင်ဝအောက်ဖက် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ အရည်ကြည်များ အိုင်နေကာ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်မှာ ဖောင်းကြွနေသည်ကို မြင်နေရသည်။
ထူးဝေတစ်ယောက် စိမ်းလတ်သူ စကားကြောင့် နန်းသူဇာ၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ စိမ်းလတ်သူ စောက်ပတ်ထဲ ပြောင်းလိုးတော့၏။ အချက် ၈၀ လောက်တွင် နန်းသူဇာမှ သူမအား လိုးရန် ပြောလာသဖြင့် နန်းသူဇာ စောက်ပတ်အား တခါပြန်ပြောင်း လိုးပေးရပြန်သည်။
နန်းသူဇာ နှင့် စိမ်းလတ်သူတို့အား ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်စီ ပြောင်းလိုးရင်း ထူးဝေတစ်ယောက် ၂ ချီမြောက်တွင် ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားတော့၏။ သို့သော် ခဏသာ အနားရပြီး နန်းသူဇာက လီးအား ထောင်မတ်နေအောင် စုပ်ပေးကာ အပေါ်မှ ခွလိုးပြန်သည်။ နန်းသူဇာ ခွလိုးစဉ် စိမ်းလတ်သူမှာ ထူးဝေမျက်နှာပေါ် ခွကာ စောက်ဖုတ်ယက်ခိုင်းပြန်၏။ စိမ်းလတ်သူနှင့် နန်းသူဇာတို့ တလှည့်စီ နေရာချင်း ချိန်းကာ ခွလိုးလိုက် စောက်ဖုတ်အယက်ခံလိုက်နှင့် ကာမစည်းစိမ်ယူနေကြရာ ညနေပိုင်း အရောက် ထူးဝေတစ်ယောက် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ကာ အိပ်ပျော်သွားရှာသည်။
သို့သော် ကြာကြာ မအိပ်လိုက်ရပေ စိမ်းလတ်သူ ခင်ပွန်း ပြန်လာနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း ဖုန်းလာသဖြင့် ထူးဝေမှာ စိမ်းလတ်သူတို့ အိမ်မှ ပြန်လာခဲ့တော့၏။
……………………………………………………..
” စိမ်းရေ … စိမ်းလေး ”
” ဟော … မောင် ပြန်လာပြီလား ”
အိပ်ခန်းထဲမှ ထမိန်ရင်လျားလေးနှင့် ထွက်လာကာ ခင်ပွန်းသည် ဦးမိုးကျော် လက်ထဲမှ အိတ်များ ကူသည်လိုက်သည်။ လင်ဖြစ်သူနောက်တွင် အသက် ၆၀ နှစ်ခန့် ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် မျက်မှန်ကိုင်း အနက်ကြီး တပ်ထားသော လူကြီးတစ်ဦး ကပ်ပါလာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
” လာပြီ စိမ်းရေ … သားလေးက … နေရစ်ခဲ့တယ် … သင်္ကြန်ပြီးမှ လာမယ်ထင်တယ် … ဘကြီးကျော်အုန်း က … ဒီမှာနေမယ်ဆိုလို့ ခေါ်လာခဲ့တာ ”
ဦးကျော်အုန်းမှာ ဦးမိုးကျော်၏ အမေ့ဘက်မှ ဦးလေးတော်စပ်သူ ဖြစ်ပြီး ဇနီးဆုံးသွားသည်မှာ ၆ လ ခန့်သာ ရှိသေး၏။ ဦးမိုးကျော် မွေးရပ်မြေသို့ ရေလာကန်တော့ရာ အပြန်တွင် စိတ်ပြေလက်ပျောက် လိုက်နေရန် လိုက်လာခဲ့သည်။
” စိမ်းလေး ”
” ပြောလေ … မောင် ”
” မောင့် ဘကြီး… အိမ်နေတဲ့ချိန် … ဂရုစိုက်ပေးနော် ”
” အင်းပါ … မောင်ရယ် … မောင့်ဘကြီးဆိုတော့ စိမ်း ဘကြီးပဲပေါ့ ”
” ဟိုမှာ … အဒေါ်ဆုံးတော့ ဘကြီးလည်း အတော်စိတ်ညစ်နေရှာတာ … ထင်တယ် … မောင့်အစ်မ အိမ်က အလုပ်သမားတွေနဲ့မို့ … မောင်တို့အိမ် လာနေဖို့ ဆုံးဖြတ်တာ ထင်တာပဲ ”
ဒီမြို့လေးတွင် ဦးမိုးကျော်၏ အစ်မဝမ်းကွဲ တစ်ယောက်ရှိရာ ထိုအစ်မတော်သူမှာ ဖိနပ်လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်သဖြင့် အချိန်ပြည့် အလုပ်သမားများဖြင့် ဆူညံနေတတ်သည်။ ညပိုင်းစားသောက်ပြီး အိပ်ယာဝင်ချိန် ဦးမိုးကျော် နှင့် စိမ်းလတ်သူတို့ ကုတင်ပေါ် စကားပြောနေကြ၏။
” ကဲပါ … မောင်ရယ် … စိမ်းမှာလည်း မိဘတွေမရှိတော့ပါဘူး အစ်ကိုနဲ့ အစ်မ တစ်ယောက်ပဲ ရှိတော့တာ … မောင့်ဘကြီးကို စိမ်း မိဘလို သဘောထားရမှာပေါ့ … စိတ်ရှုပ်ခံမနေနဲ့ … စိမ်း ဂရုစိုက်ပေးပါ့မယ် ”
စိမ်းလတ်သူမှာ ပြောရင်း ပက်လက်လှဲနေသော လင်ဖြစ်သူအား ခွရာ လင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးကျော် ပေါင်ကြားရှိ လီးအား ဒူးခေါင်းဖြင့် ဖိမိလိုက်သည်။ ခပ်နွေးနွေး ခွေနေသော လီးအား ဒူးခေါင်းလေးဖြင့် ဖိပွတ်ရာ ခဏအကြာတွင် ခြေသလုံးအတွင်းသားလေးအား လီးထိပ်က ထိကပ်နေသည်ကို ခံစားသိရှိနေ၏။ ဒူးခေါင်း ကြွလိုက်စဉ် သူမထင်သည့်အတိုင်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးက ထောင်မတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
ဦးမိုးကျော် မှာလည်း ညနေပြန်ရောက်ကတည်းက မယားဖြစ်သူ၏ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ လိုးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေ၏။ ခဏအကြာတွင် လင်ဖြစ်သူ ခါးပုံစအား ဖြည်ကာ ပေါင်လယ်ထိ လျှောချကာ လက်နှင့် ၁၀ ချက်ခန့် ဂွင်းထုပေးလိုက်၏။ ဦးမိုးကျော်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ ဂွင်းထုမပေးခင်တည်းက တောင်နေရာ ဟန်မဆောင်တော့ပေ။ စိမ်းလတ်သူ ပေါင်ကြားနေရာယူကာ ထမိန်အောက်နားစအား ပေါင်ရင်းထိ လှန်တင်လိုက်သည်။ အိပ်ခန်းတွင်း ဖန်ချောင်းမီး အလင်းရောင်လေးအောက် မယားဖြစ်သူ စိမ်းလတ်သူ၏ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားမှ စောက်မွှေးပါးပါးလေးဖြင့် ဖုံးထားသော အဖုတ်နီတာရဲလေးအား တွေ့လိုက်ရတော့၏။
တောင်မတ်နေသော လီးထိပ်အား တေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်သည်။ စိမ်းလတ်သူမှာ သူမအဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်သည်နှင့် ဦးမိုးကျော် ပုခုံးအားဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား အနည်းငယ် ထပ်ဖြဲပေး၏။ တအားအား တအီးအီး ညည်းသံလေးများနှင့် လီးဝင်လီးထွက်သံလေးများ ဆူညံလာကာ အတော်လေးကြာမှ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။
……………………………………………………..
” ဟဲလို … မာမီလား ”
စိမ်းလတ်သူ ထမင်းဟင်းချက်ပြီး ဧည့်ခန်းတွင်း ခဏနားနေစဉ် ဖုန်းလာသဖြင့် ဖွင့်ကြည့်ရာ သားဖြစ်သူ နိုင်ဦးထံမှ ဖြစ်နေတော့သည်။
” ဟုတ်ပါ့ရှင် … သားလေး ပြန်မလာသေးဘူးလား ”
” မလာသေးဘူး … မာမီ … နောက် ၁ လ လောက်နေမှ ပြန်လာတော့မယ် ”
” သားဆီကလား … စိမ်း ”
” ဟုတ်ပါ့ … ရှင့်သားက ရှင်တို့ဆီမှာ ပျော်နေတာ သင်္ကြန်ပြီးတာတောင် ၁ လကျော်နေပြီ … အခုလည်း မလာသေးဘူးတဲ့ ”
” ကောင်းပါတယ်ကွာ … ဒီမှာဆို မောင့်အလုပ်ထဲ နေရရှာတာ … သူလည်း ကျောင်းမပြီးသေးတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေပါစေ … အော် … စိမ်း … မောင် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ နက်ဖန် ခရီးထွက်ဦးမယ် … ၁၀ ရက်လောက် ကြာမှာ … ဘကြီးကို ဂရုစိုက်လိုက်ဦး ”
” အင်းပါ … မောင်ရယ် ”
နောက်ရက် မနက် ဦးမိုးကျော် ခရီးထွက်သွားပြီး ၁၀ ရက်ခန့်နေမှ ပြန်ရောက်လာသည်။
………………………………………………………
” ဘကြီးရော … စိမ်းလေး ”
” မနက်စာ စာပြီး … လက်ဖက်ရည်သောက် ထွက်ပြီထင်တယ် ”
” မောင်မရှိတုန်း … ဂရုစိုက်ရဲ့လား ဘကြီးကို ”
” စိုက်ပါသတဲ့ရှင် … ဟွန့် ”
” ယုံပါတယ် … စိမ်းလေးရယ် … မောင့်မိန်းမ ဘယ်လောက်ဂရုစိုက်လဲ … ဆိုတာ … အိမ်ရောက်တာ ၂ လ မပြည့်သေးဘူး … ဘကြီး မျက်နှာလေး ကြည်လင်နေတာ … ခိခိ … ”
” ဘာ ခိခိလည်း … မောင်နော် ”
စိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးကျော် စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ နှုတ်ခမ်းလေး စူထားလိုက်၏။ သူမ၏ တိတ်တခိုး ကာမဇတ်လမ်းလေးအား စဉ်းစားမိသွားပြန်သည်။
စိမ်းလတ်သူမှာ ဒီအသက်ရွယ်ထိ ပုရိသ အပေါင်း၏ ပစ်မှားခြင်း ခံနေရသူဖြစ်ရာ အရပ်မနိမ့်မမြင့်နှင့် မျက်ခုံးထူထူ နှာတံစင်းစင်းလေးက သူမ ထူးခြားချက်ဖြစ်၏။ နို့အုံစူစူလေးနှင့် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်က ဖင်ကြီးမှာ အိမ်ထောင်သည်ဘဝထိ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်များအား ဖမ်းစားနိုင်သည်။ ထို ပုရိသများထဲတွင် ဦးမိုးကျော်၏ ဘကြီး ဦးကျော်အုန်း တစ်ယောက် ပါနေသည်ကို ဦးမိုးကျော် မသိရှိသေးပေ။
ဦးမိုးကျော် ခရီးပန်းကာ ခဏအကြာ အိပ်ပျော်သွားသည်နှင့် စိမ်းလတ်သူမှာ ဦးကျော်အုန်းနှင့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များအား ပြန်စဉ်းစားနေမိပြန်၏။
ဦးကျော်အုန်း တစ်ယောက် ရောက်ကတည်းက သူမကိုယ်ခန္ဓာအား ခိုးခိုး ကြည့်နေသည်ကို စိမ်းလတ်သူ တစ်ယောက် သတိထားမိနေသည်။ သို့သော် လူကြီးပိုင်းမို့ သာမာန်လောက်သာ သဘောထားပြီး ပါသည်ပါသာ နေခဲ့လိုက်သည်။ ရောက်ပြီး ၂ ပတ်အကြာ ခေါင်းမူးသည်ဟု ပြောသဖြင့် ဦးကျော်အုန်းအား သွေးပေါင်ချိန်ပေးရာ မမျှော်လင့်သော အဖြစ်ပျက်များ ရင်ဆိုင်လိုက်ရတော့၏။
” သွေးက … နည်းနည်းလေးတိုးတာပါ … ဘဘရယ် … ဘာမှ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ”
” အင်း … အထိုင်အထ ရိပ်ကနဲ ရိပ်ကနဲ့ … ဖြစ်ဖြစ်နေတာ ”
ဦးကျော်အုန်းမှာ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ပေါ်တွင် စွပ်ကျယ်နှင့် ကချင်ပုဆိုးအကွက်လေး ဝတ်ကာ ပက်လက်လှန်ထားလျက် စိမ်းလတ်သူမှ သွေးပေါင် ချိန်ပေးနေသည်။ ဆေးရုံနားရက်မို့ အိမ်တွင် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အင်္ကျီအပါးလေးနှင့် တွဲလျက် စကပ်ဒူးဖုံးလေး ဝတ်ဆင်ထားမိ၏။ စိမ်းလတ်သူ၏ အင်္ကျီ အပါးလေးအောက်မှ နို့အုံလေးအား ကြည့်ကာ ဦးကျော်အုန်း ပေါင်ကြားမှ လီးက အမြှောင်းလိုက် ကြွတက်လာနေသည်။ စိမ်းလတ်သူမှာလည်း အမှတ်တမဲ့ ဦးကျော်အုန်းပေါင်ကြား ကြည့်မိကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ခံစားနေရ၏။
သွေးပေါင်ချိန်ပြီးသည်နှင့် စိမ်းလတ်သူမှာ သံပရာရည်ဖျော်ပြီး နောက်တခေါက် အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်လာခဲ့ရာ ကုတင်ပေါ်တွင် ဦးကျော်အုန်း တစ်ယောက် ပုဆိုးအောက်နားစအား ဗိုက်ပေါ်လှန်တင်ကာ ထောင်မတ်နေသော လီးအား ဂွင်းထုနေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။ ရောက်ကတည်းက တူဖြစ်သူ၏ မိန်းမ ဆရာဝန်မစိမ်းလတ်သူ၏ ဖင်ကြီးအား မြင်ကာ ခိုးခိုး ဂွင်းထုနေမိ၏။ အခုလည်း သွေးပေါင်ချိန်စဉ် စိမ်းလတ်သူ၏ နို့အုံအား အနီးကပ်မြင်မိရာ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ စိမ်းလတ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် ဂွင်းမှန်းထုနေတော့သည်။
” အိုရ် ”
” ဟာ … တူမကြီး … ဆောရီးနော် ”
အိပ်ခန်းပေါက်မှ စိမ်းလတ်သူ၏ အိုရ် ဟူသော အသံကြောင့် ဦးကျော်မိုးတစ်ယောက် ပုဆိုးအား အမြန်ဖုံးကာ တောင်းပန်နေ၏။ စိမ်းလတ်သူမှာ စကားမပြောပဲ ဦးကျော်အုန်း၏ ကုတင်နား လျှောက်လာပြီး သံပရာရည် ဖန်ခွက်လေးအား ကုတင်ခေါင်းရင်းဘေး စားပွဲခုံပေါ် တင်ထားလိုက်သည်။
” ဘဘ … သံပရာရည် သောက်ပြီး ခဏ အိပ်လိုက်နော် … အမူးပြေသွားမှာပါ ”
စမ်းလတ်သူမှ ခေါင်းငုံထားရင်း ဦးကျော်အုန်းအား ပြောကာ လှည့်ထွက်လိုက်၏။ သို့သော် သူမလက်မောင်းတဖက်အား ဆွဲခံရကာ ကုတင်ပေါ် ကိုယ်လုံး ပစ်ကျသွားတော့သည်။
” အာ …… ဘဘ …… မသင့်တော်ပါဘူး … လွတ်ပါ ”
စိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် ဦးကျော်အုန်း ရင်ခွင်မှ ရုန်းကန်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အသံလေး တိတ်ဆိတ်သွားရသည်။ အသက် ၆၀ ခန့်မို့ ဒီလောက် အားအင်ပြည့်ဖြိုးနေမည်ဟု မထင်ထားပေ။ မထင်မှတ်သော အနေထားမို့ သတိပြန်ကပ်ချိန် သူမစောက်ပတ်လေးထဲ ဦးကျော်အုန်း လီးက တဝက်ကျော် မြုပ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ထို့နောက် မျက်လုံးမှိတ်ကာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် ခေါင်းလေးလွဲကာ ဦးကျော်အုန်း၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအား အံသြစွာ ခံယူလိုက်တော့သည်။
ဦးကျော်အုန်းမှာ မယားဖြစ်သူ မဆုံးခင်ကတည်းက စောက်ပတ်နှင့် ဝေးနေရာ ဒုတိယအကြိမ် ကာမစိတ်များ ပြင်းထန်စွာ ထကြွလာပြီး အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် မီးပွင့်မတတ် ပစ်လိုးနေ၏။ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း စိမ်းလတ်သူ အင်္ကျီအပါးလေး အောက်မှ နို့အုံများ တုန်ခါနေရာ နို့အုံနှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် ညှစ်ရင်း မနားတမ်း လိုးနေပြန်သည်။ စိမ်းလတ်သူမှာ မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်ခဲ့ရတော့၏။ ထိုနေ့မှစ၍ ဦးကျော်အုန်းမှာ လင်ဖြစ်သူဦးကျော်မိုး လစ်သည်နှင့် စိမ်းလတ်သူအား ခိုးခိုးလိုးတတ်လာသည်။
ရေချိုးခန်း အိပ်ခန်း ကားဂိုဒေါင်များထဲတွင် စိမ်းလတ်သူမှာလည်း အခွင့်ရေးများ ဖန်တီးကာ အလိုးခံနေတော့၏။ ထူးဝေနှင့် လိုးပြီး နောက်ပိုင်း သူစိမ်းယောင်္ကျားများပေါ် ရဲတင်းလာခဲ့သည်။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ နန်းသူဇာ၏ အဆက်အသွယ်ဖြင့် တခါတရံ ခပ်ချောချော ကောင်လေးများအား ခိုးစားတတ်သေး၏။ ဇယားမကပ်ရန် အစစ အရာရာ သတိထားနေသဖြင့် ခုချိန်ထိ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးမိုးကျော်တစ်ယောက် မရိပ်မိသေးပေ။
………………………………………………………
” အို့ … ဘဘကလည်း … မောင် ဧည့်ခန်းထဲမှာ … မနက်စာ စားနေတုန်းရှိသေး ”
စိမ်းလတ်သူ တစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူဦးမိုးကျော် မနက်စာ စားပြီး ကော်ဖီသောက်ရန် မီးဖိုခန်းထဲ ကော်ဖီဖျော်နေစဉ် ဦးကျော်အုန်းမှာ သူမနောက်ကျောဘက် ဒူးထောက်ထိုင်လျက် ညဝတ်စကပ်လေးအား မကာ ဖင်သားစိုင်ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်အား လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ယက်ပေးနေသည်။
” ခဏ နေပါဦး … ဘဘရယ် … ရှီးးးး ကျွတ်ကျွတ် ”
သူမတားနေစဉ် ဦးကျော်အုန်းမှာ ဖင်နှစ်ခြမ်းဆွဲဖြဲကာ ဖင်ဝနီညိုလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးကလော်လိုက်သဖြင့် တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် ညည်းလိုက်ရ၏။ စိမ်းလတ်သူတစ်ယောက် ခင်ပွန်းသည် ဧည့်ခန်းထဲ ရှိနေသော်လည်း ကာမစိတ်လေးများ ထကြွ ဖြစ်ပေါ်နေရတော့သည်။
ပြီးပါပြီ။