ဆရာ့ကို မနိုင်တော့ပါဘူးရှင်
ကျတော် က ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ ။ နံမည်ကတော. အောင်မြတ်ပါ။ စစ်တပ်ကနေ ပြောင်းလာတဲ. ဆရာဝန်ကြီးပေါ.ဗျာ။ အသက်ကတော. ၃၅ နှစ်ဗျ။ မိန်းမလား ရှိတာပေါ.၊ အသက် ၂၅နှစ်အရွယ် ဆရာဝန်မလေးပေါ.ဗျာ။ ကျတော်လား သူ.အရင် အများကြီး […]
ကျတော် က ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ ။ နံမည်ကတော. အောင်မြတ်ပါ။ စစ်တပ်ကနေ ပြောင်းလာတဲ. ဆရာဝန်ကြီးပေါ.ဗျာ။ အသက်ကတော. ၃၅ နှစ်ဗျ။ မိန်းမလား ရှိတာပေါ.၊ အသက် ၂၅နှစ်အရွယ် ဆရာဝန်မလေးပေါ.ဗျာ။ ကျတော်လား သူ.အရင် အများကြီး […]
ကျွန်မ နာမည်က အေးမို့မို့ ။ ကျွန်မ ဟာ ဧရာဝတီတိုင်း ပုသိမ်ခရိုင် က ကျေးရွာလေးတစ်ခုမှာ နေထိုင်ပါတယ်။ အဖေအမေတို့က ဆန်စက်ထောင်ထားတဲ့သူတွေပါ။ ကျွန်မတို့ ဧရာဝတီတိုင်း ဟာ တိုင်းပြည်ရဲ့ထမင်းအိုးဟင်းအိုးလို့တော့ လူတွေပြောတာ ကြားဖူးပါတယ်။ နေထိုင်သူအများစုက
ကျွန်မ စိတ် ကသိကအောင့် ဖြင့် အခန်းထဲ ရောက်နေသည် မွေ့ယာ ထူထူဖြူဖြူ တွေက သဘောကျစရာ ဖြစ်ပေမယ့် စိတ်ထဲ မတင်မကျ အကိုနဲ့ စပြောလာတုန်းက နောက်ပြောင် နေသည် ဟု ထင်ခဲ့မိ သည်
မော်ကြီး ဇော်ဝိတ်တို့ အိမ်ကို အဝတ်တစ်ထည် ကိုယ်တစ်ခု နဲ့ ရောက်ခဲ့ တာပါ ။ ငယ် သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ သံယောဇဉ် နဲ့ ဇော်ဝိတ် က မော်ကြီး ကို သူတို့အိမ် မှာ
” ဘာဖြစ် နေတာလဲ … သဲရယ် … ပြောဆို လည်း မပြောဘူး ” ” ဟူးးးးးး …… ဘယ်လို ပြောရ မှန်းတောင် မသိပါဘူး …… သော်သော်ရယ် ”
အချိန် က ညနေဆည်းဆာ အချိန်ဖြစ် သည် ။ ရွာလမ်း တလျှောက် အသက်သုံးဆယ်လောက် ရှိသော အသား နီစပ်စပ်နှင့် တရုတ် ကပြားပုံ ပေါက်နေသော လူ တစ်ယောက် လျှောက် လို့လာသည်။ ထိုသူမှာ
ဆရာမလေး သဇင် က ဖုန်းထဲ မှ ဗိုလ်ကတော်မလေး ဝေဝေခေါ်သည် ကို ဖြေလိုက် သည် ။ ကိလေသာ နန်းတော် တွင် သဇင် ဆိုသည့် မိန်းကလေးပေါင်း ခြောက်ယောက်လောက် ရှိပြီး ဝေဝေ
လောက ကြီးမှာ ထင်တာ တွေက မဖြစ်လာပဲ မထင်တာ တွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်ဆိုတာ တကယ် ပါပဲ ကိုမောင်နဲ့ ချစ်ခဲ့ တာ ရပ်သိရွာ သိ (၇) နှစ် ကျော်တယ် သူလုပ်ချင်တာ တွေ
မီးရဲ့ နာမည် က နှင်းရတီ ။ အသက် က တော့ (23) နှစ် ။ မန်နေဂျာ လက်ထောက် ။ မီးက နယ်ကပါ။ ရေကြည်ရာမြက်နုဆိုသလို အလုပ်ကိုင် ပေါများရာ ရန်ကုန်ရွေမြို့တော်ကြီးဆီသို့