တကယ်တော့ ဘယ်လို အနေ အထားမျိုး နေပေး ရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ […]
၁၉၃၃ ခုနှစ် ၏ အေးမြသော ဆောင်းည တွင် ဖြစ်ပါသည်။ မီးလင်းဖိုမှ လွန့်လူးသောမီးရောင်သည် ဖြာကျလျက် ရှိနေ သည် ။ (၁၈) နှစ် သမီးလေး ထွေးငယ် သည် ခိုက်ခိုက်တုန် လျက်ရှိသည်။
အ ဟမ်း … အ ဟမ်း … အိမ်ထဲ မှာ နှစ်ယောက် ထဲ ရှိတုန်း ကေခိုင် နဲ့ ကျနော် ပတ်ဝန်းကျင် ကို မေ့လျော့ ကာ လျှာချင်း စီးချင်း
ထားထား သူမ လုပ်ချင် တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ ပေမဲ့ နေစိုးဝေ ကောင်မလေး တစ်ယောက်နဲ့ ငြိနေ တယ် ဆိုတဲ့ သတင်းလဲ ရရော မခံချိ မခံသာ ဖြစ်ပြီး နေစိုးဝေ ကို
ဒီ အကြောင်း ကိုပြောရမည် ဆိုရင် “ တော်ဝင်ပန်း ” အမျိုးသမီး ဘော်ဒါဆောင် က စရမည်မှာ သေချာ၏ ။ တော်ဝင် ပန်း ဆိုသည် မှာ ရန်ကုန်မြို့ ဆင်ခြေဖုံး ဆိတ်ငြိမ်
နေ က ဆယ်တန်း ကျောင်းသူ လေးပါ ( အဆောင်နေ ကျောင်းအိပ် ကျောင်းစားပါ ယောကျ်ား လေးတွေနဲ့ သပ်သပ် ဆီဆို တော့ မ ကမ္ဘာထဲမှာပဲ နေခဲ့ရသူပါ ။ ) ဆယ်တန်း
သူမ နာမည်က ညိုညိုအောင် ။ လှတယ် ။ မာန ကြီးတယ် ။ ကျောင်း တစ်ကျောင်း လုံး သူမကို အလှဆုံး လို့ ပြောကြ တယ် ။ သူမ က
အိုး ” ” ဆက် ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေး မလို လုပ် တဲ့ ချိုချို ရဲ့ ခါးသိမ် ကလေး ကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင် သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့
မနေ့ ညက တစ်ညလုံး လိုလို ဖောင်စီး လက်ဖွဲ့ ကိစ္စ ပြီးမြောက် ရေး အတွက် မကြည်ရှိန် နှင့် ကာမ ဆက်ဆံခြင်း အလုပ်ကို ပြုလုပ် ခဲ့ရာ မိုးလင်း ခါနီးမှ ကိစ္စ