ပက်လက် အိပ်နေ သော ညိုမောင် ၏ ရင်ဘတ် ပေါ်သို့ လေးငယ် က ပါးလေးအပ်ပြီး မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ နုညက်သောအထိအတွေ့နှင့်မွှေးပျံ့သောရနံ့တွေကြောင့် ညိုမောင်နိုးလာပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိသည်။ ““ဟင်……လေးငယ်…”” ညိုမောင်အံ့သြသွားသည်။ ““အစ်ကိုနိုးလာပြီလား…”” ““အင်း….လာ အိမ်ရှေ့သွားရအောင်….”” ညိုမောင်က […]
ညီညီမင်းခ လဘက်ရည် ဆိုင်ထဲ ဝင်တာ နဲ့ ဆိုင်ထောင့်စား ပွဲ မှာ ထိုင်နေ တဲ့ ဖဝင်းမောင် ကို တွေ့လိုက်သည် ။ ” ဗိုက်ဆာ နေ ပြီလား ကွ ”
လက် တစ်ဖက်က ရေဖလားကိုကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင်ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။သူက မြေပြင်ပေါ်မှာ အုံးလက်အလယ်ကြောရိုး အရင်းပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ဖင်ခုပြီးထိုင်နေရာက လက်ထဲမှာ ဓားပါးလေးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားပြီး အုံးလက်လေးတွေကို
သား ဖြစ်သူ တိုးမောင်က နေပြည်တော်ကို သင်တန်း ၂ ပါတ်သွားရမှာမို့ အိမ်မှာမိန်းမသား၂ ယောက်ထဲရှိလို့ အိမ်လာစောင့်ပေးပါဦး အဖေဆိုလို့ မုဆိုးဖိုကြီး ဦးမြမောင်တစ်ယောက်ရန်ကုန်ကို ဘုရားဖူးလိုသဘောထားပီးရောက်လာခဲ့တယ်။အသက်၆၀ ကျော်ဆိုပေမယ့် သန်တုန်းမြန်တုန်းဆိုပါတော့။ ငယ်စဉ်ကအားကစားလိုက်စားခဲ့၍ ခုချိန်ထိခန္ဒာကိုယ်က ကျစ်လစ်ပီးသန်မာဆဲ။ သားတို့
သော်တာ အိမ်ထဲ က နေ ထွက်လာပြီး သူမ ချစ်သူ မိုးဟိန်း ရှိရာ ကားလေး ဆီသို့ ခပ်သွက်သွက် လေး လှမ်းလာ နေသည် ။ သော်တာ့အရပ်က သာမန်မိန်းကလေးတွေထက်မြင့်သည် နက်မှောင်နေသည့်ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါးလယ်လောက်ထိရှည်ကျနေသည်။
“ အဟင်း … အား… ကောင်းလိုက်တာ အောင်ရယ်…. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ” တိတ်ဆိတ်သော ညနှင့် အခန်းငယ်လေးထဲတွင် ရမ္မက် သံတို့ဖြင့် လွှမ်းခြုံနေပေသည်။ ကိုအောင်တစ်ယောက် သူမိန်းမ အင်ကြင်းကို ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲပြီး အားရပါးရနှင့်ကို
ကျွန်တော် တို့ နှစ်ယောက် လက်ထပ် ခဲ့ တာ အချိန်တော်တော်ကြာခဲ့ပြီပေါ့ဗျာ။ အခုချိန်ထိတိုင်အောင် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြန်အလှန်နားလည်မှုတွေနဲ့ ချစ်နေကြတုန်းပါပဲ။ ကျွန်တော် ရဲ့ဟိုမုန်းချွတ်ယွင်းချက်ကြောင့် ကလေးမရကြပါဘူး။ကျွန်တော် နာမည်ကဦးကိုကိုပါ အသက်ကတော့၄၀နည်းနည်းစွန်းပြီပေါ့ဗျာ ကျွန်တော့်ရဲ့ရှု့မငြီးတဲ့ ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကတော့ အသက်၃၂
မညိုမြိုင် က အသက် သုံးဆယ်ကျော် မှ ယောကျား ယူတာ။ ငယ်တုန်းက အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်တုန်းကတော့ အိမ်နီးနားချင်း အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့ သုံးလေးငါးရက်လောက် လိုက်ပြေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ အိမ်က အချိန်မီ တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုက်ခွဲပြီး ရှမ်းပြည်ဖက်က အမျိုးတွေဆီပို့
မိုးတွေ အုန်းအုန်း နှင့် ရွာနေသည် ။ ကျူရှင် က ဆရာမ နေမကောင်း ၍ မသင်တော့ ဘူးဆိုလို့ စောစော ပြန်လာရသည် ။ အိမ်ရောက် တော့ ဘယ်သူမှ မရှိ ။