ထွန်းမောင်တို့ တစ်ရုံးလုံး စိတ်လှုပ်ရှား နေကြ သည် ။ ရုံးကိုစာဝင်ထားသည်။ အင်ဂျင်နီယာမမတစ်ယောက် အသစ်ဝင်လာမည်တဲ့။ အင်ဂျင်နီယာမမမရောက်ခင်တည်းက သူနေဖို့အခန်း ရေချိုးခန်းအိမ်သာကအစ ထွန်းမောင်တို့အဖွဲ့က ပြင်ဆင်ပေးထားကြရသည်။ မန်နေဂျာကြီးကတော့ ဒီနေ့လာမယ်လို့ထွန်းမောင်တို့ကို အသိပေးထားလေရဲ့။ အရင်တည်းက အွန်လိုင်း မှာ […]
ကျမ အပျို ဖြစ်ပေ မယ့် အပျို ဖော် မဝင်သေး ။ ရှုပ်သွားလား မသိဘူး။ အသက်က ၁၈ နှစ် ကျော်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် ရာသီသွေး မပေါ်သေးဘူး။ ကျမ နေတာကလည်း ရန်ကုန်
ခိခိ … မမထား … အဖုတ်ကြီး က အသံ တွေ ထွက်နေ တာ ” ” ထွက်မှာ ပေါ့ … မင်းပဲ မညှာ မ တာ …
ကျွန်မ က တော့ ခိုင်ခိုင်ဖြိုးပါ ။ အသက် က တော့ (၂၃) ဆိုပါ တော့ ။ အမျိုးသား က သဘောင်္သား အရာရှိ လေ ။ သူကအရာရှိဆိုတော့ ဝင်ငွေကတော့ကောင်းပါတယ်။
ဂွင်းထု နေတာ တန်းလန်း ကြီး မိနေ တော့ ဘာဖြေ ရမှန်းလဲ မသိဘူး မဆွေကအခန်းဂျက်ကိုပိတ်ပြီး အနားရောက်လာတော့ ပီုလန့်သွ့ားတယ်။ မဆွေက ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာပြီးတော့ ပုဆိုးကို ပြန်လှန်တယ်။ ပြီးတော့ လီးကိုကိုင်ပြီး `
ဇင်မာဝင့် တစ်ယောက် စာအုပ် ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေ နှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့်
ကိုကို အလုပ် ထွက်မည့်နေ့ ။ အလုပ်သာ ထွက်ရတာ ဒီအလုပ်ကိုသံယောဇဉ်ရှိသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း သူ့ သူငယ်ချင်းများ နှင့် လုပ်ငန်းစပ်တူ အဖြစ်ပထမဆုံး စလုပ်မှာမို့ ထွက်ရတာ ။ဒီနေ့တော့ အလုပ်နောက်ဆုံးလုပ်ခဲ့တဲ့ သူ့လစာ ကိုသွားထုတ်ရင်း ယူနီဖောင်းတွေ
“ သား … သား … . သား ရေ … ” “ ဒုန်း…ဒုန်း…ဒုန်း…..သား..သား ရေ . . ” တံခါး ကို တဒုန်းဒုန်း ထု
ကျွန်မ နာမည် လဲ့လဲ့ ပါ ။ ကျွန်မအမေက ဒေါ်အေးအေးအောင်တဲ့။ မိဘနှစ်ပါး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရပါတယ်။ တနေကုန် ထမင်းငတ်ခဲ့တာတွေ ကျောင်းသွားရင် မုန့်ဖိုးမပါတာတွေ ကျောင်းစိမ်းအကျီင်္အနွမ်းလေးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာတွေ အခုထိ မှတ်မိနေဆဲပါ။ဒါပေမဲ့