ကွင်းထဲ သို့ မအေးမြင့် မသွား ချင်တာ အမှန်ပင်။ မိုးကုန်သွားပြီဆိုပေမယ့် တစ်ညလုံးကျထားသော ဆောင်းနှင်းတွေကြောင့် ကန်ဇင်းရိုးတွင် ချော်ချော်ချွတ်ချွတ် ဖြစ်နေသေးသည်။သွားရမည့်အချိန်ကလည်း မနက်စောစောသွားဟု အရီးလေးက ခိုင်းထားသည်။ စီးနေကျ သားရေစိမ်းဖိနပ်ဆို ဝေးရော့…။ ဖိနပ်စီး၍ရသည့်ခရီးမဟုတ်..။ ဒါကိုဘဲ […]
ကလင် ကလင် ကလင် ကလင် အလုပ် တက် ဘဲလ်သံ နဲ့ အတူ လုပ်ငန်းခွင် သို့ အပြေးလေး လှမ်း ဝင်ခဲ့ပြီး တနေ့တာ အလုပ်ခွင် ကို စတင် လိုက်ပါသည် ။
သွပ်ပေါ် ကို တဖြောက်ဖြောက် ကျနေတဲ့ မိုးရေစက် သံကို နားထောင် ပြီး အိပ်ဖူး လား ။ သိပ်အရသာ ရှိတယ် ။ ဂီတသံ စည်းချက် တွေလိုပဲ။ မိုးရေ ပေါက်သံ တွေကြောင့်
တ နေ့ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်လာ တော့ ညီဇော်တို့ လင်မယာ အိမ်ရောက် နေသည် ။ ညီဇော် က ပြုံးလျက် “ ကိုကောင်းမြတ် ကျွန် တော် မိန်းမ မှာ ကိုယ်ဝန်
နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့”
ကပိုင် ရွာ ဒိတ်ဒိတ် ကျဲ သူဌေး နှစ်ယောက် တွင် သား ၊ သမီး တစ်ယောက် စီရှိကြ သည် ။ ချောကြ လှ သည် ။ အရွယ် ရောက်
ချယ်ရီ မြို့ ကြီး မှာ မွေးဖွား ခဲ့ ပေမယ့် တာဝန် ကျရာတော မြို့ လေးမှာ ပျော်နေ ပြီ ။ လေကောင်း လေသန့် ရှု ရင်း တောင်တန်း ကြီးတွေ
အိမ် တွင် မမ မရှိ တုန်း အေးလွင် သူ့ ရည်းစား ငယ်ငယ် ကို စကားပြော ချင်၍ ဟု အကြောင်း ပြကာ အိမ်သို့ ခေါ်လာခဲ့သည် ။ အခု တော့
စိမ်းမြ ကြည်လင် နေသော ချောင်းရေပြင်ကို နှင်းအိ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက် ကြွေကျလာသော စကားပွင့်ကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်လှုပ်ခါသွားပြီး ကြည်လင်သောရေ၌ ထင်ဟပ်နေသော နှင်းအိရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာမှာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍ လှုပ်ခါသွားရသည်..။ သူမ၏ ရုပ်လွှာမှာ ခုလို တကယ်ပဲ