ကွင်းထဲ သို့ မအေးမြင့် မသွား ချင်တာ အမှန်ပင်။ မိုးကုန်သွားပြီဆိုပေမယ့် တစ်ညလုံးကျထားသော ဆောင်းနှင်းတွေကြောင့် ကန်ဇင်းရိုးတွင် ချော်ချော်ချွတ်ချွတ် ဖြစ်နေသေးသည်။သွားရမည့်အချိန်ကလည်း မနက်စောစောသွားဟု အရီးလေးက ခိုင်းထားသည်။ စီးနေကျ သားရေစိမ်းဖိနပ်ဆို ဝေးရော့…။ ဖိနပ်စီး၍ရသည့်ခရီးမဟုတ်..။ ဒါကိုဘဲ […]
ငအောင် ရေ သွားကူး မယ်လေ ကွာ ကောင်မလေးတွေက အရမ်းလန်းတယ်ကွ ဟေ့ကောင် ဘာငိုင်နေတာလဲ သက်နိုင်ဘန်ဂလိုထဲကနေပင်လယ်ပြင်ကို တစ်ယောက်ထဲ ငေးနေတုန်း သူငယ်ချင်းရဲနိုင်က လှမ်းခေါ်သည် ။ မင်းကွာဒီကမ်းခြေမှာ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်လောက် ရနိုင်တဲ့ဟာကို ငိုင်နေရတယ် လို့”သက်နိုင်
ကျမ နာမည် က တော့ ဖြူဖြူ ပါ ။ ကျမ ငယ်ရွယ်စဉ် ကျောင်းသူ ဘဝတည်း က ပင် ကျမ အပျိုရည် ပျက်ခဲ့ရတယ် ။ ကျမ ဘဝ ဆိုး
လက် တစ်ဖက်က ရေဖလားကိုကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင်ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။သူက မြေပြင်ပေါ်မှာ အုံးလက်အလယ်ကြောရိုး အရင်းပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ဖင်ခုပြီးထိုင်နေရာက လက်ထဲမှာ ဓားပါးလေးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားပြီး အုံးလက်လေးတွေကို
နေ က ဆယ်တန်း ကျောင်းသူ လေးပါ ( အဆောင်နေ ကျောင်းအိပ် ကျောင်းစားပါ ယောကျ်ား လေးတွေနဲ့ သပ်သပ် ဆီဆို တော့ မ ကမ္ဘာထဲမှာပဲ နေခဲ့ရသူပါ ။ ) ဆယ်တန်း
ထွေးအိ ထိုင် နေတာက ချောင်းစပ် ရှိ တရုတ် စကားပင် ကြီး၏ ခြေရင်းရေ စပ်ရှိ သစ်မြစ်ဆုံကြီးပေါ် တွင် ဖြစ် သည် . . ။ စိမ်းမြ ကြည်လင် နေသော
ဖြစ်ချင် တော့ ဖိတ်အကောင့် က ခင်တာပေါ့ဗျာ ကျွန်တော် က အထန်ဗျာ ။ မိန်းမ လဲ ရှိတယ် ။ ဒါပေမယ့် သူများ မယား ကိုလဲ လုပ်ချင် တယ် ။
မမြစိမ်း ဆိုတာ တရပ်ကွက် လုံးက လက်ဖျား ခါရတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက် ။ စံပြဈေး နောက်ဘက် ရပ်ကွက် လေး ထဲကို ပြောင်းရွေ့ လာတဲ့ မမြစိမ်း တို့ မိသားစု ကို
ဆိုင်းမန်… အဆင်ပြေလား အကူညီလိုရင် အကိုကြီးကိုပြောနော် သိလား ဟုတ်… ပြေပါတယ် အကိုကြီး ကောင်မလေးက မဝံမရဲနဲ့ ခေါင်းလေးငုံကာပြန်ဖြေတယ် နက်ဖြန်… ရုံးပိတ်တော့ အဆောင်မှာပဲနေမှာလား ဆိုင်းမန်မှ ဘယ်မှမသွားတတ်တာ …အဆောင်မှာပဲနေရမှာပေါ့ သိပါဘူး …အကိုကြီးက ချစ်ချစ်နဲ့များ