အ သက် ငါးဆယ် မုဆိုးဖို ဦးခင်မောင် ။ မန္တလေး ရန်ကုန် ဟိုက်ဝေး ကားစီးပြီး ရန်ကုန် သွားနေပါ သည် ။ အသက်လေးရ သားသမီးတွေလည်း အိမ်ထောင်တွေနဲ့ ခွဲကုန်ကြပြီ။တကိုယ်တည်း ငြီးငွေ့လှ၍ရန်ကုန်ကညီကျောင်းမှာဘုန်းကြီးဝတ်ဘို့ဖြစ်သည်။ တ […]
အဲဒီ တုန်းက ကျနော်၉တန်းအောင်ခါစ နယ်သို့ ဦးလေးလင်မယားအလည်လာကြရင်းက ရန်ကုန်သို့လိုက်လည်ရန်မရမကခေါ်သဖြင့် လိုက်ခဲ့တယ် ဦးလေးတို့လင်မယားကသားသမီးမရှိတော့ကျနော့်ကို ပိုဂရုတစိုက်လုပ်ပေးတယ် ကျနော့်ဦးလေးဦးရဲထွန်း နှင့်ဒီအရွယ်အထိဆုံဖူးတာဆို၍ ၄ကြိမ်လောက်ဦးလေးမိန်းမ အန်တီစန်းစန်းနဲ့ကအခုတခါ ဦးလေးရုံးသွားပြီဆို အန်တီစန်းစန်းကအဖော်ပြုတယ် သို့သော်အစမို့မရင်းနှီးကျနော့်ပုံကကိုရိုးပုံရိုးအ စကားသိပ်ပြောလေ့မရှိ စိတ်ထဲမှာစကားလုံးတွေစီရင်းသာ အချိန်ကုန်လေ့ရှိတာမျိုးဒါပေသည့်ကျနော့်မှာအရည်အချင်း တစ်ခုမွေးရာပါပြောရမလားဘယ်သူကဘယ်လိုဘယ်လိုဆက်ဆံဘယ်လိုပြော
ဂျူန်း ဂျူန်း ဂျတ် ဂျတ် ရန်ကုန် က နေ မန်းလေး ရထား ကြီး ဆန်တက် လေပြီ ဇော်ဇော် တစ်ယောက် စာရင်းကိုင် ( ၁ ) ဘဝနဲ့ ရန်ကုန်
ဂွင်းထု နေတာ တန်းလန်း ကြီး မိနေ တော့ ဘာဖြေ ရမှန်းလဲ မသိဘူး မဆွေကအခန်းဂျက်ကိုပိတ်ပြီး အနားရောက်လာတော့ ပီုလန့်သွ့ားတယ်။ မဆွေက ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာပြီးတော့ ပုဆိုးကို ပြန်လှန်တယ်။ ပြီးတော့ လီးကိုကိုင်ပြီး `
မမမိုး စိတ်လေ နေပါ သည် ယောက်ျားကမလေးရှားမှာအလုပ်သွားလုပ်တာ၆လပဲရှိသေးသည်.. တနေ့တခါတောင်ဖုန်းမဆက်ဘူး.အလုပ်များလို့ဆိုပီး အကြောင်းပြနေသည်.. ဒီကြားထည်းကိုဗစ်ကပေါ်လာပြန် သည်..အိမ်မှာယောက်္ခမရယ်..ယောက်ျားရဲ့ညီရယ်.မမိုးရယ်သုံးယောက်ထည်းရှိသည်.. …..အသက်၅၀ယောက်ခမကစာအုပ်ဖတ်လိုက်အိပ်လိုက်နှင့်ဟုတ်နေသည် . . မတ်တော် မောင် ကလည်းဖုန်းပွတ်လိုက် အိပ်လိုက်နှင့်သာယာနေကြသည်.. ကိုဗစ်ရောဂါကြောင့်ဘယ်မှမထွက်ချင်ကြအိမ်တွင်းအောင်းကာလဖြစ်ပေသည်.. တိုက်ခန်းမှာနေကြသဖြင့်အခန်းသုံးခန်း မှာတယောက်တခန်းအောင်းရင်အချိန်ဖြုန်းနေရတာငြီးငွေ့စရာပေ… …….တနေ့တနေ့ဖေ့ဘွတ်နဲ့တင်အချိန်ကုန်လေသည်..
ကျွန်မ ကျူရှင် ကို နောက် ကျ မှ ရောက်သွား ပြန်သည် ။ တံခါး ကို ဖွင့်ကာ စာသင်ခန်းထဲ ဝင်ရန် ခွင့်တောင်းလိုက်တော့ ဆရာက သင်နေတာကိုရပ်ပြီး လှမ်းကြည့်သည်။ ”မင်း ထပ်ပြီးနောက်ကျပြန်ပြီ။လာ
အလယ် တန်းပြ ဆရာမ လေး ယမင်းမောင် နှင့် အိမ်ထောင် ကျ တာ (၂)ပတ် ကျော် သွားပြီဖြစ် ၍ မောင် အလုပ်ဆင်းတိုင်း ယမင်း တစ်ယောက် တည်းအိမ်တွင် ကျန်ခဲ့ လေ့ရှိ
အင်း ….. ဟင်း ….. ဟင်း …. အင်း …… ဟင်း .. ဝမ်းခေါင်း ထဲမှ လှိုက်လှိုက် လှဲလှဲ ညီးညူ သံကြီးကို ကြားလိုက် ရသောကြောင့် ဖိုးဇော် ကျောရိုး
ကျွန်တော် (၁၀) တန်း နှစ် ရောက် တော့ အိမ်က စီးပွားရေး မကောင်း တာနဲ့ နယ်က အိမ်ကိုရောင်းပြီး ရန်ကုန် ကို မိသားစုလိုက် တက်လာ ခဲ့ကြတယ် ။ ရန်ကုန် ကဆင်ခြေဖုံး