အပြာစာအုပ်

ဦးဘတုတ်

ဦးဘတုတ် အရမ်းကို သိချင်နေသည်။ အပြင်ကိုတော့ ထွက်မကြည့်ရဲ။ မတော်တဆ တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားလျှင် သူ့ရဲ့ လူကြီး လူကောင်း ဂုဏ်အင်ကို ထိပါးနိုင်သည်။ ထရံပေါ်မှာ အပေါက်လေး ရှိလိုရှိညား ရှာကြည့်သော်လည်း ဘာအပေါက်မှ မတွေ့။ ထိုကြောင့် […]

အပြာစာအုပ်

မမ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မောင်လေးရယ်

ဖြစ်ပုံက ဒီလိုလေးးးဗျ ကျနော် ပျင်းးလို့ဆို သူငယ်ချင်းးတွေနဲ့ ကလပ် သွားမူးပြီး က နေတုန်း ဘေးးနားး အသားးဖြူဖြူဒေါင်ကောင်းးကောင်းး ကိုယ်လုံးးလှလှ နဲ့အမျိုးးးသမီးးတစ်ဦးးးကနေတာတွေ့တော့ နည်းးနည်းးစိတ်ဝင်စားးသွားတယ်တစ်ချက်လှည့်ကြည့်မိတော့ သူအကျီၤ လည်ဟိုက်လေးး ကြားထဲက မို့ထွက်နေတဲ့ရင်သားလေးးက သူ့ရဲ့ ကခုန်မှုကြားမှာ

အပြာစာအုပ်

အကုန်လုံးသုတ်မပစ်ပါနဲ့ သူငယ်ချင်းမလေးရယ်

ငါ သိပ် အထီး ကျန်တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့် နေတယ်။ “နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။

အပြာစာအုပ်

အ‌ဝေတည့်တော့လဲ သုံးဦးသုံးဖက်စလုံးကောင်းတာပေါ့ရှင်

“ကိုညီ . . မလုပ်နဲ့ တော့ … တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွား လိမ့်မယ် ”  “ ခန လေးပါ မီမွန်ရယ်” ကိုညီနောက်ကနေ… ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပြီးတော့…တင်ပါးပေါ်ကို..လရည်တွေတင်ပေးလိုက်တယ်။ “ကိုကြီး…သုတ်ပေးဦး” “အေးအေး” ကိုညီလဲမြန်မြန်သုတ်ပြီး

Scroll to Top