ကျွန်မ ဘဝရဲ့ ရင်ခုန် ပျော်ရွှင်ခြင်း  ဆန္ဒတွေရဲ့ ပြည့်စုံခြင်း  မှားမှန်း သိပေ မယ့် ဆက်တိုး သွားခြင်နေ မိခြင်း များဖြင့် ရောထွေး နေသော စိတ် အာရုံကို ဖြစ်ပေါ် သွားစေ သည်မှာ

ကျမ နာမည် က တော့ ဖြူဖြူပါ ။ ကျမ ငယ်ရွယ် စဉ် ကျောင်းသူ ဘဝတည်း က ပင် ကျမ အပျိုရည် ပျက်ခဲ့ရတယ် ။ ဘာကြောင့် ဆိုတော့ ကျမ

ရွှေရည်လဲ့ သည် ဇော်မင်းကို ၏ ရဲ့ဟာကြီး ကို သေသေ ချာချာ ကိုင်ဆွ ပေးရင်း က ပိုပြီး စိတ်တွေ ကြွတက် လာရလေ သည် ။  “ လဲ့………ဇော့်……လီးကြီး ကို

သွပ်ပေါ် ကို တဖြောက်ဖြောက် ကျနေ တဲ့ မိုးရေစက် သံကို နားထောင် ပြီး အိပ်ဖူး လား ။ သိပ် အရသာ ရှိတယ် ။ ဂီတ သံ စည်းချက် တွေလိုပဲ

ဟဲ့  မိုးဇာ    နင် က ပစ္စည်း တွေ မသိမ်း ပဲနဲ့ အပြင် ထွက်ဦး မလို့ လား   သွားခါ နီးမှ ဟိုဟာ ကျန်ခဲ့ ဒီဟာ ကျန်ခဲ့ ဖြစ်ဦး