အပြာစာအုပ်

အသစ်အဆန်းတွေကိုမှ ကြိုက်လွန်းလို့ပါရှင်

မြင်လိုက် ရတဲ့ မြင်ကွင်း ကြောင့် ကျနော် အံ့သြတုန်လှုပ်သွားခဲ့ရတယ်။ရုံးက AEမွေးနေ့မို့ ရုံးသူရုံးသားတွေ နေ့လည်စာလိုက်ကျွေးရင် ကျနော့်က ဘီယာအမူးသောက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ။ကျနော်တို့ အိပ်ခန်းလင်မယားအိပ်တဲ့ကုတင်မှာ လီးက မပျော့မမာ အနေထားနဲ့ ပေါင်တွေဖြဲပြီး ကုတင်ဇောင်းမှာ ထိုင်နေတာ အရပ်ထဲက […]

အပြာစာအုပ်

သူနဲ့မှပဲ အထွဋ်အထိပ်ကို သေချာရောက်တော့တာပဲရှင်

ကျယ်ဝန်း သန့်ရှင်း သော ဟိုတယ်ခန်းတစ်ခုပါ။ မေက သောက်လက်စ ဝိုင်ခွက်ကို ချပြီး “ကို.. မေ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်.. ကိုရော အတူတူချိုးမလား..”“မေပဲ အရင်ချိုးလိုက်လေ.. သူ စောပြီး ရောက်လာရင် တံခါးဖွင့်ပေးဖို့လူမရှိဘဲ ဖြစ်နေမယ်..”အဝတ်အစားများ ချွတ်ပြီးနောက်

အပြာစာအုပ်

ကြော်ငြာမနေနဲ့ ဆော်သာထည့်လိုက်ပါ မောင်ရယ်

မန္တလေးမြို့ ရဲ့ မြို့သစ် ရပ်ကွက် တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့ အသက်က 19 နှစ် အဖေကတော့မရှိတော့ဘူူး အမေက နောင်ရေးစိတ်အေး ရအောင်လို့ဆိုပြီးဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာအလုပ်အပ်ပေးထားတာ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလ တစ်ခုထဲကိုရောက်ရှိခဲ့ပါပြီဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို

အပြာစာအုပ်

အကောင်းဆုံး အစီအစဉ်တွေနဲ့ ကိုကိုအတွက် အသင့်ပါပဲနော်

အဲဒီ နေ့က သောကြာ နေ့လေ နောက် နေ့ အလုပ် က လဲ ပိတ် တော့ လင်မယား နှစ်ယောက် ညဘက် ကလပ်ကို ချီတက်တာပေါ့ အိမ်မှာ ကလဲ ဧည့်သည် တွေ

အပြာစာအုပ်

အသဲခိုက်အောင် ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်

အန်တီ အိဖြူ ရဲ့ စောက်ဖုတ် ကြီးက စောက်ရည် တွေ နဲ့ ချွဲကျိ စိုရွှဲ နေ ပြီး ပူနွေး အိစက်နေတော့သူ့လီးကြီးတစ်ချက် တစ် ချက် ထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း အသဲ ခိုက်အောင်လိုးလို့ကောင်းတယ်။သူ့လိုး ချက်

အပြာစာအုပ်

တိမ်တိုက်တွေထဲ ရောက်သွားသလိုပါပဲလား ကိုကို

အော် ငါ့ အသက် အရွယ်က ဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျော်လို့ ဆယ့် ကိုးနှစ် တောင် ရောက်နေ ပြီပဲ  ကလေးလေး ဘဝ နဲ့ ဖေဖေ မေမေ တို့ရဲ့ ရင်ခွင် ထဲမှာပဲ ခိုအောင်းပြီး

အပြာစာအုပ်

ပုံစံမျိုးစုံပေးတတ်တဲ့ ခဲအိုတွေပါပဲရှင်

သူမ တို့ ညီ အစ်မ သုံးယောက် ရှိသည်။ မိဘ ဆုံးသွား တော့ ညီအစ်မ သုံးယောက် အတူတူ နေကြသည် ။ ပထမ အလတ် တစ်ယောက်ဖြစ်သူ ခင်မူ အိမ်ထောင် ကျသည်။

အပြာစာအုပ်

သွေးလက်ဝါးနဲ့ သူနာပြုဆရာမလေး

ဒေါက်တာအောင်ဇော်လင်း ခွဲခန်းထဲက ထွက်လာသည်။ သူ့ကို အကြောင်းသိသူများက သွေးလက်ဝါးဟု တင်စားခေါ်ဝေါ်ကြသည်။ သူနဲ့ ခွဲခန်းအတူတူဝင်တဲ့ ဆရာဝန်မ ငယ်ငယ်လေးတွေနဲ့ နပ်စ်မလေးတွေရဲ့ တင်ပါးနဲ့ ရင်ဘတ်တွေမှာ သွေးစွန်းနေတဲ့ လက်ဝါးရာကြီးတွေ တွေ့ရတတ်လို့ ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့လည်း သွေးလက်ဝါးတစ်ယောက်

အပြာစာအုပ်

တော်တော်လေးစွမ်းနိုင်မှ လာခဲ့နော်ကောင်းမကောင်းသိစေရမယ်

ငါ သိပ် အထီးကျန် တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့် နေတယ်။ “နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။

Scroll to Top