ကွင်းထဲ သို့ မအေးမြင့် မသွား ချင်တာ အမှန်ပင်။ မိုးကုန်သွားပြီဆိုပေမယ့် တစ်ညလုံးကျထားသော ဆောင်းနှင်းတွေကြောင့် ကန်ဇင်းရိုးတွင် ချော်ချော်ချွတ်ချွတ် ဖြစ်နေသေးသည်။သွားရမည့်အချိန်ကလည်း မနက်စောစောသွားဟု အရီးလေးက ခိုင်းထားသည်။ စီးနေကျ သားရေစိမ်းဖိနပ်ဆို ဝေးရော့…။ ဖိနပ်စီး၍ရသည့်ခရီးမဟုတ်..။ ဒါကိုဘဲ […]
(၁) ရက် မောင် အလုပ် က ပြန်လာ တော့ ဂျပ် ဗူးလေး တဗူး ပါလာ တာ ။ နွေး လည်း ဖုန်း နဲ့ ဆိုင်တဲ့ ပစ္စည်း မှတ်ပြီး
ကျုပ် က လင်းထင်ပါ ။ ကုမဏ္ဏီတစ်ခုရဲ့ အရောင်း ကိုယ်စားလှယ်ပေါ့။ ကျွန်တော့်မိန်းမက နွယ် တဲ့။ ချစ်ရကောင်းတယ်သူက။ ကျုပ်မှာ ငယ်စဉ်ကတည်းကပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ရှိတယ် ဝေဖြိုးတဲ့။ သူနဲ့ကျုပ်နဲ့က ဆိုးဖော်ဆိုးဖက်တွေ။ဒီကောင်ကမိန်းမ မရသေးဘူး။ ရမယ့်ပုံလည်းမရှိပါဘူး အရက်သမားကိုး။
“အား ရှီး ကျွတ် ” အမေ့ရေ… အ… သေပါပြီ” သင်ဇာ့ ပါးစပ်ကနေ ညည်းညူသံတွေ တရစပ်ထွက်ပေါ်နေသည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုမင်းနှင့်လက်ထပ်ပြီးလို့ သုံးနှစ်လောက် ကြာတာတောင် ဒီလောက်ထူးကဲတဲ့ အရသာကို သင်ဇာ မခံစားဖူးသေး။ အဘိုးကြီး
သော်တာ အိမ်ထဲ က နေ ထွက်လာပြီး သူမ ချစ်သူ မိုးဟိန်း ရှိရာ ကားလေး ဆီသို့ ခပ်သွက်သွက် လေး လှမ်းလာ နေသည် ။ သော်တာ့အရပ်က သာမန်မိန်းကလေးတွေထက်မြင့်သည် နက်မှောင်နေသည့်ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါးလယ်လောက်ထိရှည်ကျနေသည်။
တောင်တန်းသာ ရွာ က လေးသည် မြစ်ဝကျွန်း ပေါ်ဒေသတွင် ရှိသောရွာလေး တစ်ရွာဖြစ်သည် ။ အိမ်ခြေ မှာ (၅၀၀) ဝန်းကျင် ရှိပြီး ကရင် တိုင်းရင်းသား အများစု နေထိုင် ကြသည် ။
အသက် အစိတ်မှာ ပုခက် မချိတ်ရရင် တစ်သက် မနိတ်ဘူး ဆိုတဲ့ စကားရှိ ပေမယ့် ညိုမောင်အဖို့ က တော့ အသက်(၂၆) နှစ် ရောက်မှ ရှားရှား ပါးပါး ရည်းစား လေးတစ်ယောက် ရခဲ့ရသည်
ကျွန်မ နာမည်က သီတာပါ။ အသက်က ၂၅ ပေါ့။ ကိုကျော်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာ ၄ နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီ။ ကျွန်မဟာ အတော်လှတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ပြောရမယ်ဆို ကျောင်းတက်တုန်က Major Queen အပြင် အခြား Talent ပိုင်း
မိုးအောင်သူ မှာ မကြာ သေးမီ က မှ သချာၤ အဓိက နူင့် ကျောင်းပြီးခဲ့တာ ဖြစ်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း ဘာလုပ်စားရမည်မှန်း မသိ၊ နဂိုလ် ထဲက သူ့ အကို ကိုမောင်ဟန် တို့