ဘခက် အသက် (၄၀) အရွယ် လူပျို ကြီး… တွေ့မရှောင်ဆိုတဲ့ဘွဲ့ကတော့ ရင်းနှီးသူများပေးထားတာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်သည်။ ဘခက်ဆိုတဲ့လူက နုရွယ်စဉ်လူပျို ပေါက် ကတည်းက ပျို ပျို အိုအိုမရွေး ဘယ်မိန်းကလေးမဆို အထာပေးပါက ရှောင်လွှဲခဲ့ခြင်း အလျ […]
နှုတ်ဆော့ မိမှ တော့ မထူး တော့ပေ ။ သူ က လည်း စိန်ခေါ်ပြီလေ ။ ဒီ တော့ ဘွာခတ် နေလို့ ညံ့ရာ ကျသွားမှာပေါ့ ။ ဤသို့ ပင်
မောင်သက် ဆယ်တန်း စာမေးပွဲ ဖြေပြီး တော့ အဘွား တို့ ရွာသွား နေခဲ့သည် ။ ဒီမှာ က လွတ်လပ် တယ် အဘွားတို့ ကလဲ ဘာ လုပ်လုပ် မဆူ မဆဲ
ကျွန်မ က တော့ ခိုင်ခိုင်ဖြိုးပါ ။ အသက် က တော့ (၂၃) ဆိုပါ တော့ ။ အမျိုးသား က သဘောင်္သား အရာရှိ လေ ။ သူကအရာရှိဆိုတော့ ဝင်ငွေကတော့ကောင်းပါတယ်။
ကျမ ငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘတွေ ဆုံးသွားလို့ အဒေါ်နဲ့ ရင်းနီးတဲ့ ရန်ကုန်က ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုတစ်ခုက မွေးစားထားလို့ ရန်ကုန်ရောက်နေတာ… မွေးစားတယ် ဆိုပေမယ့် တစ်ကယ့်မိသားစုလိုဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲက ပြုစု စေါင့်ရှောက်လာကြတာပါ. ဘဝမှာ ဘာမှ လိုလေသေးမရှိဘူး…
ဒေါ်ကေသွယ် လဲ အလွန် အမင်း ကာမ ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြ ပြီး ထကြွ သောင်းကျန်း နေခဲ့ရတာ ကြာပြီ ဆို တော့ သိဒ္ဓိ လို တာဝန် ယူ ပေးမယ့် အား
အချိန် က ညနေဆည်းဆာ အချိန်ဖြစ် သည် ။ ရွာလမ်း တလျှောက် အသက်သုံးဆယ်လောက် ရှိသော အသား နီစပ်စပ်နှင့် တရုတ် ကပြားပုံ ပေါက်နေသော လူ တစ်ယောက် လျှောက် လို့လာသည်။ ထိုသူမှာ
ထပ်သွင်း ပေးဦး “ ရပြီလား ” “ ထပ်သွင်း ပေးဦး ” “ဒီလောက် ဆိုရင်ကော ” “ ထပ်သွင်း ပေးဦး ” “ ရော့ ” “
“ ဟိုင်း ဦးကိုကိုကြီး ” “ ဟုတ် ကိုရန်ပိုင် ဗျ ” “ ဟိုနေ့ က တင်တယ် ကပ်ကို ကွတ်ကိုး လေး မိုက်တယ်ဗျ ” “ ဟုတ်လား