အပြာစာအုပ်

တစ်ည လုံး သည်းသည်း မဲမဲ ရွာနေသော မိုးကား မိုးလင်းချိန် တွင် တော့ တဖြည်းဖြည်းချင်း စဲသွား ချေပြီ ။ ကလင် အိမ် အပေါ်ထပ် မှာ ပြတင်း တံခါးကို ဖွင့်နေသော […]

“ ဖြန်း   ” လွှတ်စမ်း ရသ နင် ငါ့ကို ခု လွှတ် ထူပူ သွားတဲ့ ဘယ်ဘက် ပါးကြောင့် မမ နဲ့ လူချင်း ခွာပြီး ကျနော် အမြတ် တနိုးကြည့်

ခရီး သိပ် မသွား ဘူးသူ မို့ ရထား စီး ပြီး ရထား ဂိတ် ဆုံး တော့ မော်တော် တဆင့် ထပ် စီးပြီးမှ သူတို့ သွား နေသော မြို့

အိပ် ခန်း ထဲမှာ မုန်တိုင်း ကျနေ သလို ထင်ရသည် ။ ဝါဝါမွန် တစ်ယောက် ကိုတင်မောင် ကျောပြင် ကို တင်းတင်းကြီး ဖက်တွယ်ပြီး တဏှာ ပြင်းပြင်းနှင့် သူမ ကို တအုန်းအုန်း

ကျွန် တော် အိမ်မက် ထဲမှာ နတ်သမီး လေး တစ်ပါး ကျွန်တော် ငပဲကို လာကိုင် ပြီး စုပ်ပေး နေတယ် ပြီးတော့ ညှစ်လိုက် သလို ခံစားမိ တော့ အိမ်မက် က

တစ်နေ့ တော့ ညနေ စာ စားပြီး ပျင်းတာ နဲ့ ကျုပ် ရွာ ထဲ လျှောက်လာ ခဲ့ တယ်  ။ အချိန် က မှောင်ရီ ပျိုးနေတဲ့ အချိန်  တစ်

အော် ငါ့ အသက် အရွယ်က ဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျော်လို့ ဆယ့် ကိုးနှစ် တောင် ရောက်နေ ပြီပဲ  ကလေးလေး ဘဝ နဲ့ ဖေဖေ မေမေ တို့ရဲ့ ရင်ခွင် ထဲမှာပဲ ခိုအောင်းပြီး

အသား စိုင်ချင်း အား ပါပါ ရိုက်သံ က တိတ်ဆိတ် သည့် ည ထဲ စည်းချက် မှန်မှန် ထွက်ပေါ် နေသည် ။  ပြွတ်ပြတ် ပြွတ်ပြတ် နှင့် ငဖယ် ထောင်းချိန်

အဲဒီနေ့ က တော့ လူ မရှိတဲ့ ရောင်းမဲ့ အိမ်ကြီး ထဲမှာ သူနဲ့  နမ်းဖြစ် ကြ သည်   ။  သူ့ ပေါင်ကြား က မာနေတဲ့ လိင်တန် ကို ဘောင်းဘီ