အပြာစာအုပ်

သစ်သားပြား လေးရဲ့ ချိုင့်နေတဲ့ အပိုင်းလေး တွေ ပေါ်မှာ ကျော့ရှင်း တဲ့ လည်တိုင် လေးရယ် လက်ကောက် ဝတ် နုနု လေးရယ်ကို တင်လိုက် သည်။ ဒေါက် က နဲ ထိပ်တုံး […]

မနေ့ ညက တစ်ညလုံး လိုလို ဖောင်စီး လက်ဖွဲ့ ကိစ္စ ပြီးမြောက် ရေး အတွက် မကြည်ရှိန် နှင့် ကာမ ဆက်ဆံခြင်း အလုပ်ကို ပြုလုပ် ခဲ့ရာ မိုးလင်း ခါနီးမှ ကိစ္စ

သီဟိုဠ် မှ ဉာဏ်ကြီးရှင် သည် အာယုဝဍ္ဎန ဆေးညွှန်း စာကို ဇလွန် ဈေးဘေး ဗာဒံပင် ထက် အဓိဋ္ဌာန် လျက် ဂဃနဏ ဖတ်ခဲ့သည် ။ ကျွန်တော် အိမ်မက် ထဲမှာ နတ်သမီး

(၁) ရက် မောင် အလုပ် က ပြန်လာ တော့ ဂျပ် ဗူးလေး တဗူး ပါလာ တာ ။ နွေး လည်း ဖုန်း နဲ့ ဆိုင်တဲ့ ပစ္စည်း မှတ်ပြီး

သိန်းအေး ၏ လီးကြီး က ထိပ်ဖူး ကြီး နီရဲ ပြောင်တင်း ကာ အရည်ကြည်များ ပေကျံ နေသဖြင့် စိုစွတ်ချောမွေ့ နေသည် ။ ထိုကြောင့် သွယ်သွယ် ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားသို့ အလွယ်တကူ

“ အဟင်း  …  အား … ကောင်း လိုက်တာ အောင်ရယ်  … .  ဘယ်လို တွေ လုပ်နေ တာလဲ ”  တိတ်ဆိတ် သော ညနှင့် အခန်းငယ် လေးထဲ

သမီး အမည် က (  လုံးလုံး  ) နာမည် နဲ့ လိုက်အောင် ခန္ဓာကိုယ် က လုံးပြီး ငရံ ကိုယ် လုံး အရပ်က  (၅) ပေ  (၄) လက်မ

အ သက် ငါးဆယ် မုဆိုးဖို ဦးခင်မောင် ။ မန္တလေး ရန်ကုန် ဟိုက်ဝေး ကားစီးပြီး ရန်ကုန် သွားနေပါ သည် ။ အသက်လေးရ သားသမီးတွေလည်း အိမ်ထောင်တွေနဲ့ ခွဲကုန်ကြပြီ။တကိုယ်တည်း ငြီးငွေ့လှ၍ရန်ကုန်ကညီကျောင်းမှာဘုန်းကြီးဝတ်ဘို့ဖြစ်သည်။ တ

နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့” “ကိုကလဲကွာ