အပြာစာအုပ်

အပြာစာအုပ်

ကျစ်လစ်သန်မာလွန်းတဲ့ ခယ်မလေးရယ်

ဒီလို ဖြစ်လာ လိမ့်မယ် လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။ မထင်တာတွေက ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ် ။ အမေရိကန်ပြည် အရှေ့ဖျားက မြို့ကြီးတ မြို့မှာ မြန်မာလူမျိုး တက်နေဝန်း နဲ့ ဇနီး ဇွန်ပန်းခိုင်တို့ နေနေကြတာ ဆယ်နှစ် မက […]

အပြာစာအုပ်

အ‌ဝေတည့်တော့လဲ သုံးဦးသုံးဖက်စလုံးကောင်းတာပေါ့ရှင်

“ကိုညီ . . မလုပ်နဲ့ တော့ … တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွား လိမ့်မယ် ”  “ ခန လေးပါ မီမွန်ရယ်” ကိုညီနောက်ကနေ… ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပြီးတော့…တင်ပါးပေါ်ကို..လရည်တွေတင်ပေးလိုက်တယ်။ “ကိုကြီး…သုတ်ပေးဦး” “အေးအေး” ကိုညီလဲမြန်မြန်သုတ်ပြီး

အပြာစာအုပ်

အရသာ ဘယ်လောက်ကွာတယ်ဆိုတာ သိသွားစေရမယ်ရှင့်

စိမ်းမြ ကြည်လင် နေသော ချောင်းရေပြင်ကို နှင်းအိ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက် ကြွေကျလာသော စကားပွင့်ကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်လှုပ်ခါသွားပြီး ကြည်လင်သောရေ၌ ထင်ဟပ်နေသော နှင်းအိရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာမှာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍ လှုပ်ခါသွားရသည်..။ သူမ၏ ရုပ်လွှာမှာ ခုလို တကယ်ပဲ

အပြာစာအုပ်

ဆရာပြုသမျှအချက်တိုင်းကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူပါ့မယ်ရှင်

မောင်နဲ့ကျမ ညားခဲ့တာ ၃နှစ်တင်းတင်း ပြည့်ခဲ့ပေမယ့် ခုထိကလေးမရသေးဘူး။ မောင်က ကလေးအရမ်းလိုချင်လို့ ဆေးပေါင်းစုံ နည်းပေါင်းစုံသုံးခဲ့ပေမယ့် မအောင်မြင်ခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမယ့် ချွင်းချက်က မောင့်ဘက်ကဖြစ်နေ တော့ ကျမလည်းဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ။ မောင်အရမ်းတောင်းတ တဲ့ မိသားစုဘဝလေးက ကျမတို့အတွက်

အပြာစာအုပ်

နေရာနှစ်ခုစလုံးကို တပြိုင်ထဲကျွေးပါ မောင်လေးရယ်

မမ အထဲကို ဝင်သွားပြီနော်…၊ ဒူးနှစ်ဖက်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး အသာကုန်းပေးပါ..၊ ဒါမှ နောက်က အကုန်ဝင် အောင် ထိုးသွင်းပြီး ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးလို့ ရမှာ…” “ အရမ်းကြီး ထိုးမသွင်းပါနဲ့အုံး ရှင်…ကြပ်နေတာ…၊ ဖြည်းဖြည်း ပဲ

အပြာစာအုပ်

ခုချက်ချင်းကို ပြလိုက်ချင်ပြီကိုကြီးရယ်

မာမာနွယ် ကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကား လုပ်ထားစဉ် သူမထမီအောက်မှ ခေါင်းတစ်ခုကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို အရသာခံ သောက်နေ၏။ ဆေးလိပ်ငွေ့ကို အဆုတ်ထဲသို့ ရှိုက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်အဖုတ်ထဲမှ ကျင်ခနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်နှာတစ်ချက်

အပြာစာအုပ်

ရေဆေးလိုက်ရင် ပြောင်သွားမှာပေါ့ကလေးရယ်

တကယ်တော့  ဘယ်လို အနေ အထားမျိုး နေပေး ရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။

အပြာစာအုပ်

နင်ပြီးငါ့အလှည့်ပဲနော်

လက်ပတ် နာရီ ကို ချွတ်ရင်း မချိန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ညနေ လေးနာရီ ထိုးနေပြီ။ နာရီကိုဘေးက စားပွဲပေါ် အသာအယာ တင်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ အဖြူရောင် ကြွေပြားကြီးတွေ ကာထား ပြီး မီးခိုးရောင်

အပြာစာအုပ်

တစ်ကိုယ်လုံးနေရာလွတ် မရှိတော့အောင်ချစ်လိုက်ပြီဆရာမလေးရယ်

အလယ်တန်းပြ ဆရာမလေး ယမင်း မောင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျ တာ၂ပတ် ကျော် သွားပြီဖြစ် ၍ မောင် အလုပ်ဆင်းတိုင်း ယမင်း တစ်ယောက် တည်းအိမ်တွင် ကျန်ခဲ့ လေ့ရှိ သည် ။ နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက်

Scroll to Top