အပြာစာအုပ်

အပြာစာအုပ်

ဒါလေးတော့ ချမ်းသာပေးပါမောင်

အသား ညိုညို မျက်နှာကအမြဲ ပြုံးချိုနေပြီး သဘော ကောင်းမှန်း မြင်ရုံနဲ့ သိသာ စေတယ် ။ လုပ်ငန်းရှင် ပေါက်စ အိမ်ထောင် မရှိ သမီးရှင်တွေ မျက်စိကျ တဲ့ အပြင် သူ့ အနား

အပြာစာအုပ်

ဒါမျိုးနဲ့ဆိုကျိုးချင်တဲ့ဟာတွေ အကုန်ကျိုးပစေတော့ကွာ

ဆိုင်းမန်… အဆင်ပြေလား အကူညီလိုရင် အကိုကြီးကိုပြောနော် သိလား ဟုတ်… ပြေပါတယ် အကိုကြီး ကောင်မလေးက မဝံမရဲနဲ့ ခေါင်းလေးငုံကာပြန်ဖြေတယ် နက်ဖြန်… ရုံးပိတ်တော့ အဆောင်မှာပဲနေမှာလား ဆိုင်းမန်မှ ဘယ်မှမသွားတတ်တာ …အဆောင်မှာပဲနေရမှာပေါ့ သိပါဘူး …အကိုကြီးက ချစ်ချစ်နဲ့များ

အပြာစာအုပ်

ကျစ်လစ်သန်မာလွန်းတဲ့ ခယ်မလေးရယ်

ဒီလို ဖြစ်လာ လိမ့်မယ် လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။ မထင်တာတွေက ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ် ။ အမေရိကန်ပြည် အရှေ့ဖျားက မြို့ကြီးတ မြို့မှာ မြန်မာလူမျိုး တက်နေဝန်း နဲ့ ဇနီး ဇွန်ပန်းခိုင်တို့ နေနေကြတာ ဆယ်နှစ် မက

အပြာစာအုပ်

နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းလွန်းတယ်

မျိုးလှိုင် သည် သူအလုပ်လုပ်ရာ ရုံးမှ အလုပ်ပီး၍ အိမ်သို့ပြန်ခဲ့ပီး အိမ်ပေါ်တွင်ထမင်းပေါင်းအိုးဖြင့် တည်လိုက်သည် သူ၏ မိဘနှစ်ပါးသည် သူ ၁၅ နှစ်သားမှာပင်ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆုံးပါးကုန်ကြသဖြင့် ဆွေမျိုးသားချင်းလည်း မရှိ၍ သူ့အိမ်အောက်ထပ်ကို မုဆိုးမ သားအမိ နှစ်ယောက်အား

အပြာစာအုပ်

စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ အားရပါးရမှရှိရဲ့လားရှင်

ကိုတွတ်ကြီး သည် လက်မှ နာရီကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး ခပ်သုတ်သုတ် လမ်းကို ဆက်လျောက် နေသည် ။ အချိန် က ညနေ ငါးနာရီ ကျော်ကျော် သာ ရှိသေးသော် လည်း မိုးသာများ

အပြာစာအုပ်

စိန်ခေါ်လို့ကတော့ အံကြိတ်ပြီးဇိမ်ခံပြစ်လိုက်မယ်ရှင့်

ရွှေရည်လဲ့ သည် ဇော်မင်းကို ၏ ရဲ့ဟာကြီး ကို သေသေ ချာချာ ကိုင်ဆွ ပေးရင်း က ပိုပြီး စိတ်တွေ ကြွတက် လာရလေ သည် ။ “ လဲ့………ဇော့်……လီးကြီး ကို

Scroll to Top