အပြာစာအုပ်

ကျွန်တော် ဆယ်တန်း ကျောင်းသား ဘဝက ပဲခူးမှာ ကျောင်းတက် တယ်  နယ် က နေ ကျောင်းလာ တက်ပေမယ့် အသား က တော့ နဂိုဖြူတယ် အရပ် က (၅) ပေ […]

ည  အားလုံး တိတ်ဆိတ် ၍နေသည်   ။  ခင်ဖုဏ်း သည် မျက်လုံး ကြောင်၍ နေ၏ ။ အိပ် မရသော် အကြောင်းအရင်း က လည်း ရှိနေသည် မဟုတ်ပါလား  ကိုယ့် အပေါ်မှာ

မန္တလေး မြို့ရဲ့ မြို့သစ် ရပ်ကွက် တစ်ခုမှာ ကျွန်တော် က ဆိုင်ကယ် ဝပ်ရှော့ တစ်ခုမှာ ပညာသင် နေတဲ့ ပညာသင် တစ်ယောက်ပေါ့ ။ အသက်က (၁၉) နှစ် အဖေ က

တခြား ယောကျာ်း တွေတော့ မသိ ကျနော် က တော့ မိန်းမ လိုးရမယ်ဆိုရင် အပျို ထက် အိမ်ထောင်သည် မိန်းမ သို့မဟုတ် တစ်ခုလပ် မိန်းမတွေကို လိုးရတာ ပိုကြိုက် တယ်ဗျာ ။

အပ် ချုပ်စက်ခုံ ကို ကွယ်ပီး ထိုင်နေတဲ့ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကို အတင်း ဆွဲထုတ်ပီး ထူမ လိုက်တယ် ။ ဆက်တိုက် ဆိုသလိုပဲ ဘလောက် အင်းကျီ နှိပ်စိလေးတွေကို တဖျောက်ဖျောက်မြည်အောင် ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး

စိတ်တွေ လေးလံ စွာနဲ့ လေယဉ်ပေါ်ကို တတ်လာ ခဲ့သည် ။ ကျွန်တော် မြန်မာပြည်ကို ပြန်ရ တော့မယ် ဆိုတော့ ဝမ်းသာ သလိုလို ဝမ်းနည်း သလိုလို ဖြစ်နေ သည်  ။ အဓိက 

“  အစ် ကိုလေး  ”  အိပ် မပျော်ပဲ မျက်လုံး ကြောင်နေသော ကိုသက်အောင် လန့် သွားသည်  ။  “  ဟင်  ပုံ့ပုံ့  မအိပ် သေး ဘူးလား  ”  ကွယ်လွန်

ကျုပ် က လင်းထင်ပါ ။ ကုမဏ္ဏီတစ်ခုရဲ့ အရောင်း ကိုယ်စားလှယ်ပေါ့။ ကျွန်တော့်မိန်းမက နွယ် တဲ့။ ချစ်ရကောင်းတယ်သူက။ ကျုပ်မှာ ငယ်စဉ်ကတည်းကပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ရှိတယ် ဝေဖြိုးတဲ့။ သူနဲ့ကျုပ်နဲ့က ဆိုးဖော်ဆိုးဖက်တွေ။ဒီကောင်ကမိန်းမ မရသေးဘူး။ ရမယ့်ပုံလည်းမရှိပါဘူး အရက်သမားကိုး။

ဂျူန်း ဂျူန်း ဂျတ် ဂျတ် ရန်ကုန် က နေ မန်းလေး ရထားကြီး ဆန်တက် လေပြီ ဇော်ဇော် တစ်ယောက် စာရင်းကိုင်   (၁) ဘဝနဲ့ ရန်ကုန် က နေ မန်းလေး