အပြာစာအုပ်

ည …  အားလုံး တိတ်ဆိတ် ၍နေသည် ။ ခင်ဖုဏ်း သည် မျက်လုံး ကြောင်၍ နေ၏ ။  အိပ် မရသော် အကြောင်းအရင်း က လည်း ရှိနေသည် မဟုတ်ပါလား …… […]

“ ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ”  “ ဆရာ ၊  ဆရာ ၊ ဆရာ ကိုတာရာ ၊ ခြံရှေ့ မှာ ဧည့်သည် ရောက်နေ တယ် ။ ” 

မြမြက မောင်အေးနှင့်အိမ်နီးချင်း။သို့သော်ဘဝတွေမှာမိုးနဲ့မြေပမာကွာခြား၏။မြမြ တို့က ချမ်းသာသည်။ ယောက်ျားကဆန်ကုန်သည်။ကား ၂စီးရှိသည်။ရွှေပေါင် ငွေတိုးလည်း ပေးသည်။မောင်အေးတို့ကလင် မယား၂ ယောက်လုံးအလုပ်သမား။ မိန်းမက ဆေးလိပ်လိပ်။ မောင်အေး ကျဖမ်းသမား။ကားနောက်လိုက်သည်။လက်သမားလည်း မ တောက် တ ခေါက်။ထိုနေ့က မိုးက အ

အိမ် တွင် မမ မရှိတုန်း အေးလွင် သူ့ရည်းစား ငယ်ငယ် ကို စကားပြောချင်၍ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်သို့ခေါ်လာခဲ့သည်။ အခုတော့ သူအိပ်သော အခန်းထဲတွင်…… အေးလွင် က လီး ကို အငြိမ် မနေဘဲ

လွန်ခဲ့ သော  (၂)  နှစ်ခန့် က ဦးသာလှ မိန်းမ မအုံးရှင် သားအိမ် ကင်ဆာ ရောဂါ နှင့် ကွယ်လွန် ခဲ့ သည် ။ မအုံးရှင် မကွယ်လွန်ခင် ကပင် ဦး

ကျွန် တော့် နာမည် က ကျော်ကျော်သန်းပါ . . အပေါင်း အသင်းတွေ က တော့ ကျော်ကြီး လို့ ခေါ် ကြတာပေါ့ …. တက္ကစီ သမားလေး ကျော်ကြီး ပေါ့ဗျာ

“ မေလေး ”  “ ရှင့် ”  “ မောင်တို့ လက်ထပ် ရအောင် ၊ မောင် အလုပ်ရပြီ ”  “ မောင် ဖေဖေနဲ့ မေမေကို ပြောလေ ” 

အိမ် မှာ အလှုတစ်ခုရှိတော့ ဧည့်သည်တွေက အရမ်းများနေပြီး ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ အားလုံးဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ အိပ်ကြရတယ်၊ ယောက္ခမကတော့ သူအတွက်အိပ်စရာကို မီဖိုနားက စတိုခန်းလေးမှာ ပြင်ဆင်လိုက်တယ်လေ၊ ယောက္ခထီးနဲ့ ယောင်္ကျားကတော့ တစ်ခြား အမျိုးသားဧည့်သည်တွေနဲ့အတူ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာဘဲ အိပ်ကြတာပေါ့၊

“ဘော် … ဘော်” “ဘူ … ဘူ” ကမ်းနားမှာ သင်္ဘော ကပ်ပြန်ပြီ။ ကိုကို ဒီသင်္ဘောနဲ့ ပြန်ပါလာမှာလား။ ညိုမီ စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ လူတွေသာ ကုန်သွားတယ်။ ကိုကို ပါမလားဘူး။