အပြာစာအုပ်

အပြာစာအုပ်

ပြီးခါနီးလေပိုကောင်းလေပဲ မမရယ်

သား ကိုကိုနဲ့ စေ့စပ်မဲ့ ကောင်မလေးပုံတဲ့ မေမေပြလာတဲ့ ဓတ်ပုံထဲကအပြုံးချိုချိုနဲ့ မိန်းခလေးတစ်ယောက် လှတာလားချစ်စရာကောင်းတာလား မဝေခွဲတတ်ပေမဲ့ ကြည့်လို့ကောင်းတဲ့မျက်နှာလေးပါ။ အသားဖြူစိမ့်စိမ့်လေးတွေပေါ်ကတီရှပ်ဖွေးဖွေးလေးပြီးတော့ ပြီးတော့ မို့မို့တစ်တစ်လေးဖောင်းနေတဲ့တီရှပ်ဖွေးဖွေးလေးထဲကရင်သားနှစ်မွာက ဓတ်ပုံထဲက မမရဲ့အလှကိုပိုလို့ပြည့်စုံသွားစေတယ်။ “ဟဲ့ ငါ့ကိုလဲပြပါအုံး တကယ်ပဲ ကို့အမဖြစ်တော့မယ့်သူကိုရှူ့စားနေလိုက်တာ နောက်ဆိုအိမ်ကိုရောက်လာမှာ […]

အပြာစာအုပ်

တားလို့ရမှာမဟုတ်တော့ဘူး ချစ်ဦးရယ်

သမီး အမည် ချိုချိုလတ် ပါ နယ်မှာလုပ်ငန်းအဆင်မပြေတော့ မြို့က အဒေါ် ဖြစ်တဲ့သူက သူ့ဆီ ထမင်းချက် အိမ်ကိစ္စ ဝိုင်းကူလုပ်ပေးဖို့ အမေဆီလာပြီး ထည့်ပေးဘို့ လစာကောင်းနဲ့ ပေးပြီး ကောင်းကောင်း မွန်မွန် နေထိုင်ဖို့ တောင်းဆိုပြီး

အပြာစာအုပ်

ဒီလိုခိုင်းစေမှုတွေကိုပဲ အရသာတွေ့နေတဲ့ဆရာမလေး

ည (၁၀) နာရီ တိတိ အိပ်ချင် ယောင် ဆောင်နေ သော ကျွန်မ ထထိုင်လိုက်သည်။ ဘေးကို လှည့်ကြည့်တော့ အတူတူအိပ်နေသော မျိုးပ ပတစ်ယောက်မရှိ။ ထို့ကြောင့်အိပ်နေရမှ အသံမမြည်အောင်ထကာ အိပ်ခန်းထဲကထွက်ပြီး အောက်ထပ်ကို ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး

အပြာစာအုပ်

သူနဲ့မှပဲ အထွဋ်အထိပ်ကို သေချာရောက်တော့တာပဲရှင်

ကျယ်ဝန်း သန့်ရှင်း သော ဟိုတယ်ခန်းတစ်ခုပါ။ မေက သောက်လက်စ ဝိုင်ခွက်ကို ချပြီး “ကို.. မေ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်.. ကိုရော အတူတူချိုးမလား..”“မေပဲ အရင်ချိုးလိုက်လေ.. သူ စောပြီး ရောက်လာရင် တံခါးဖွင့်ပေးဖို့လူမရှိဘဲ ဖြစ်နေမယ်..”အဝတ်အစားများ ချွတ်ပြီးနောက်

အပြာစာအုပ်

နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ စိတ်ကြိုက်ဖြစ်ရတဲ့ချစ်သူလေး

ကျနော့် နာမည် ကိုထက်ပါ ။ ကျနော် က ကတ်ကိုး စိတ်ကူး ရှိသူ ဖြစ်သော် လည်း ကျနော့်ချစ်သူ မြတ်နိုးကမူ အရှက်အကြောက်ကြီး သည်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လုံးအသက် ၂၄ နှစ်ပါ။ မြတ်နိုးက အရပ်

အပြာစာအုပ်

တင်းကျပ်လွန်းလာတော့ ဖောက်ထုတ်ရတာပေါ့နော်(စ/ဆုံး)

ကျွန်တော့် ဘဝမှာ မေ့ မရနိုင်တဲ့ ဖြစ်စဉ်ကြီး တစ် ခုကို ခင်ဗျားတို့ကို အစအဆုံးပြောပြမယ်ဗျာ။ ပြောသမျှအားလုံး အမှန်တွေချည်းပဲပြောမှာဖြစ်ပေမယ့် တချို့အချက်အလက်တွေကိုတော့ ကျွန်တော့်လုံခြုံမှုအတွက် ထိန်ချန်ထားပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့၁နှစ်လောက်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်တစ်ခုပါ။ ကျွန်တော့်မှာ အရမ်းချစ်ရတဲ့ဇနီးလေးတစ်ယောက် ရှိတယ်။ ချောလဲချောတယ်။

အပြာစာအုပ်

ဒီလောက်လေးတွေနဲ့တော့ တက်မလာကြနဲ့ရှင့်

ပက်လက် အိပ်နေ သော ညိုမောင် ၏ ရင်ဘတ် ပေါ်သို့ လေးငယ် က ပါးလေးအပ်ပြီး မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ နုညက်သောအထိအတွေ့နှင့်မွှေးပျံ့သောရနံ့တွေကြောင့် ညိုမောင်နိုးလာပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိသည်။ ““ဟင်……လေးငယ်…”” ညိုမောင်အံ့သြသွားသည်။ ““အစ်ကိုနိုးလာပြီလား…”” ““အင်း….လာ အိမ်ရှေ့သွားရအောင်….”” ညိုမောင်က

အပြာစာအုပ်

ဆန္ဒတွေပြည့်ဝခဲ့လို့ ပြောမပြတတ်အောင် ကျေနပ်လိုက်တာ

လက် တစ်ဖက်က ရေဖလားကိုကိုင်ပြီး ရေစည်ထဲတွင်ပြည့်လျှံနေသော ရေများထဲသို့ ထိုးနှစ်ကာ ခပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျမဟာ သူ့ကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရပါတယ်။သူက မြေပြင်ပေါ်မှာ အုံးလက်အလယ်ကြောရိုး အရင်းပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ဖင်ခုပြီးထိုင်နေရာက လက်ထဲမှာ ဓားပါးလေးတစ်ချောင်း ကိုင်ထားပြီး အုံးလက်လေးတွေကို

Scroll to Top