အပြာစာအုပ်

မေစိမ်း သည် ညီမ အငယ် ဆုံး မေညို က သူ့ ယောကျ်ား ဦးဆန်နီ ကြီးက ပန်းသေ နေတာ မို့ သူနဲ့ မအိပ်တာ ကြာပြီ ဆိုပြီး ညည်းပြခဲ့ဘူးသလို ညီမ […]

ထွန်းမောင်တို့ တစ်ရုံးလုံး စိတ်လှုပ်ရှား နေကြ သည် ။ ရုံးကိုစာဝင်ထားသည်။ အင်ဂျင်နီယာမမတစ်ယောက် အသစ်ဝင်လာမည်တဲ့။ အင်ဂျင်နီယာမမမရောက်ခင်တည်းက သူနေဖို့အခန်း ရေချိုးခန်းအိမ်သာကအစ ထွန်းမောင်တို့အဖွဲ့က ပြင်ဆင်ပေးထားကြရသည်။ မန်နေဂျာကြီးကတော့ ဒီနေ့လာမယ်လို့ထွန်းမောင်တို့ကို အသိပေးထားလေရဲ့။ အရင်တည်းက အွန်လိုင်း မှာ

ကျမ အပျို ဖြစ်ပေ မယ့် အပျို ဖော် မဝင်သေး ။ ရှုပ်သွားလား မသိဘူး။ အသက်က ၁၈ နှစ် ကျော်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် ရာသီသွေး မပေါ်သေးဘူး။ ကျမ နေတာကလည်း ရန်ကုန်

ခိခိ   …  မမထား  …  အဖုတ်ကြီး က အသံ တွေ ထွက်နေ တာ  ”  ”  ထွက်မှာ ပေါ့  … မင်းပဲ မညှာ မ တာ …

ကျွန်မ က တော့ ခိုင်ခိုင်ဖြိုးပါ ။ အသက် က တော့   (၂၃) ဆိုပါ တော့ ။ အမျိုးသား က သဘောင်္သား အရာရှိ လေ ။ သူကအရာရှိဆိုတော့ ဝင်ငွေကတော့ကောင်းပါတယ်။

ဂွင်းထု နေတာ တန်းလန်း ကြီး မိနေ တော့ ဘာဖြေ ရမှန်းလဲ မသိဘူး မဆွေကအခန်းဂျက်ကိုပိတ်ပြီး အနားရောက်လာတော့ ပီုလန့်သွ့ားတယ်။ မဆွေက ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာပြီးတော့ ပုဆိုးကို ပြန်လှန်တယ်။ ပြီးတော့ လီးကိုကိုင်ပြီး `

ဇင်မာဝင့် တစ်ယောက် စာအုပ် ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေ နှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့်

ကိုကို အလုပ် ထွက်မည့်နေ့ ။  အလုပ်သာ ထွက်ရတာ ဒီအလုပ်ကိုသံယောဇဉ်ရှိသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း သူ့ သူငယ်ချင်းများ နှင့် လုပ်ငန်းစပ်တူ အဖြစ်ပထမဆုံး စလုပ်မှာမို့ ထွက်ရတာ ။ဒီနေ့တော့ အလုပ်နောက်ဆုံးလုပ်ခဲ့တဲ့ သူ့လစာ ကိုသွားထုတ်ရင်း ယူနီဖောင်းတွေ

“ သား … သား … . သား ရေ … ”  “  ဒုန်း…ဒုန်း…ဒုန်း…..သား..သား ရေ . . ” တံခါး ကို တဒုန်းဒုန်း ထု