အပြာစာအုပ်

အပြာစာအုပ်

လုပ်တိုင်းကောင်းတာဆိုလို့ တစ်ခုပဲရှိတယ်သိချင်လာခဲ့ရှင့်

ချယ်ရီ မြို့ ကြီး မှာ မွေးဖွား ခဲ့ ပေမယ့် တာဝန် ကျရာတော မြို့ လေးမှာ ပျော်နေ ပြီ ။ လေကောင်း လေသန့် ရှု ရင်း တောင်တန်း ကြီးတွေ […]

အပြာစာအုပ်

စားရင်းနဲ့ကို ထပ်စားချင်နေပြန်ပြီ သဲရယ်

“ အား ပြွတ် ဗြစ် ဗြစ်  ကျွတ် ကျွတ် “ ကေသီ သည် ပက်လက်လှန်ထားသောကျော်အောင်အပေါ်သို့တက်ခွ ၍ ကျော် အောင်၏ရင်ဘတ်ကိုလက်ထောက်လျက်ကုန်း၍သူမဖင် ကြီးကိုပင့်ပင့်၍ဆောင့်ချကာတက်လိုးနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ကေသီက အပေါ်ကတက်ခွလျက်စိတ်ကြိုက်လိုးပေးနေသော်လည်း ညီးတွား ရေရွတ်နေရသူမှာလည်းကေသီဖြစ်နေလေသည်။ကေသီသည် တင်ပါး အစုံကိုမြှောက်ကာကြွကာဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း

အပြာစာအုပ်

ဆက်ထိန်းမထားနိုင်တော့လို့ပါ ကိုရယ်

တက္ကစီ တစီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထား သော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။

အပြာစာအုပ်

ချော့မနေပါနဲ့တော့ ကြမ်းကြမ်းလေးပဲကောင်းတာမသိဘူးလားရှင်

”အ့ ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ တုံမနေတက်တော့ဘူး” ”အိတုံ ခံချင်နေပြီလား” ”အင်း” ”မကြားရဘူး ပြန်ပြော” ”ခံချင်နေပြီကိုမင်းရယ် ဟင့် အဟင့်” ”အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး” အိတုံလဲ လှဲနေရာမှအသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲအသာထည့်လိုက်ရင်း

အပြာစာအုပ်

ကျစ်လစ်သန်မာလွန်းတဲ့ ခယ်မလေးရယ်

ဒီလို ဖြစ်လာ လိမ့်မယ် လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။ မထင်တာတွေက ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ် ။ အမေရိကန်ပြည် အရှေ့ဖျားက မြို့ကြီးတ မြို့မှာ မြန်မာလူမျိုး တက်နေဝန်း နဲ့ ဇနီး ဇွန်ပန်းခိုင်တို့ နေနေကြတာ ဆယ်နှစ် မက

အပြာစာအုပ်

အ‌ဝေတည့်တော့လဲ သုံးဦးသုံးဖက်စလုံးကောင်းတာပေါ့ရှင်

“ကိုညီ . . မလုပ်နဲ့ တော့ … တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွား လိမ့်မယ် ”  “ ခန လေးပါ မီမွန်ရယ်” ကိုညီနောက်ကနေ… ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပြီးတော့…တင်ပါးပေါ်ကို..လရည်တွေတင်ပေးလိုက်တယ်။ “ကိုကြီး…သုတ်ပေးဦး” “အေးအေး” ကိုညီလဲမြန်မြန်သုတ်ပြီး

အပြာစာအုပ်

အရသာ ဘယ်လောက်ကွာတယ်ဆိုတာ သိသွားစေရမယ်ရှင့်

စိမ်းမြ ကြည်လင် နေသော ချောင်းရေပြင်ကို နှင်းအိ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက် ကြွေကျလာသော စကားပွင့်ကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်လှုပ်ခါသွားပြီး ကြည်လင်သောရေ၌ ထင်ဟပ်နေသော နှင်းအိရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာမှာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍ လှုပ်ခါသွားရသည်..။ သူမ၏ ရုပ်လွှာမှာ ခုလို တကယ်ပဲ

အပြာစာအုပ်

ဆရာပြုသမျှအချက်တိုင်းကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူပါ့မယ်ရှင်

မောင်နဲ့ကျမ ညားခဲ့တာ ၃နှစ်တင်းတင်း ပြည့်ခဲ့ပေမယ့် ခုထိကလေးမရသေးဘူး။ မောင်က ကလေးအရမ်းလိုချင်လို့ ဆေးပေါင်းစုံ နည်းပေါင်းစုံသုံးခဲ့ပေမယ့် မအောင်မြင်ခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမယ့် ချွင်းချက်က မောင့်ဘက်ကဖြစ်နေ တော့ ကျမလည်းဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ။ မောင်အရမ်းတောင်းတ တဲ့ မိသားစုဘဝလေးက ကျမတို့အတွက်

အပြာစာအုပ်

နေရာနှစ်ခုစလုံးကို တပြိုင်ထဲကျွေးပါ မောင်လေးရယ်

မမ အထဲကို ဝင်သွားပြီနော်…၊ ဒူးနှစ်ဖက်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး အသာကုန်းပေးပါ..၊ ဒါမှ နောက်က အကုန်ဝင် အောင် ထိုးသွင်းပြီး ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးလို့ ရမှာ…” “ အရမ်းကြီး ထိုးမသွင်းပါနဲ့အုံး ရှင်…ကြပ်နေတာ…၊ ဖြည်းဖြည်း ပဲ

Scroll to Top