အပြာစာအုပ်

သမီး ရေ ချစ်ယွန်းမေ …. ချစ်ယွန်းမေ ဆို သော (၁၅) နှစ် အရွယ် ကောင်မလေး ဖြူဖွေးနူးစွတ်ပီး အင်မတန်ချစ်ဖို့ ကောင်မလေး တစ်ယောက် ရှင်’မေကြီး…. သမီးစာသင်ဖို့ Guide ငှါးထား တယ် […]

ခပ် ချိူ ချို ဝိုင် တစ်ခွက် ကို တမြေ့မြေ့ သောက်ရင်း အတိတ် အကြောင်း ကို စဉ်းစား မိတိုင်း သေမတတ် နာကျင် ရတယ် ။ စုမာယာ ခပ်တိုးတိုး ခေါ်သံက

“ ဟိုင်း ဦးကိုကိုကြီး ” “ ဟုတ် ကိုရန်ပိုင် ဗျ ” “ ဟိုနေ့ က တင်တယ် ကပ်ကို ကွတ်ကိုး လေး မိုက်တယ်ဗျ ” “ ဟုတ်လား

တကယ် တော့ သက်လွင် လွန်သည် ဟု မဆိုသာပါ ။ မတ် က မရီးကို ကြံတာမျိုး က မမှန် ဟုသာ အရပ် စကား ကြားခဲ့ ဘူးပါသည် ။ အမှန်

ကျမ နာမည် က ဇင်ဇင်ပြုံးပါ . . ။ သိတဲ့ အတိုင်းပါဘဲ . . ။ ရင်အုံ ကြီးကြီး ၊ တင်သား ထွားထွား နဲ့ မြင်ရ တဲ့သူ

ကျွ န်တော့် ဘဝ ရဲ့ ပထမဦးဆုံး လူပျိုရည် ကိုစုပ်ယူ သောက်သုံးခွင့်ရလိုက် တဲ့ ကံထူး တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ကပညာတတ် အင်ဂျင်နီယာ မမ တစ်ယောက်ပေါ့ အသက် က ၃၄ နှစ်

အင်း ….. ဟင်း ….. ဟင်း …. အင်း …… ဟင်း .. ဝမ်းခေါင်း ထဲမှ လှိုက်လှိုက် လှဲလှဲ ညီးညူ သံကြီးကို ကြားလိုက် ရသောကြောင့် ဖိုးဇော် ကျောရိုး

ခံဝန်း ကျယ်ကြီး တစ်ခု ၊ နှစ် ဧကခန့် ကျယ်ဝန်း သည် ။ ထိုခြံဝန်း ကျယ်ကြီး အတွင်းရှိ တစ်ထပ် တိုက်လေးက စိမ်းပြာ ရောင် ဆေးသုတ် ထားသည် ။ တစ်ထပ်တိုက်

“ဘော် … ဘော်” “ဘူ … ဘူ” ကမ်းနားမှာ သင်္ဘော ကပ်ပြန်ပြီ။ ကိုကို ဒီသင်္ဘောနဲ့ ပြန်ပါလာမှာလား။ ညိုမီ စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ လူတွေသာ ကုန်သွားတယ်။ ကိုကို ပါမလားဘူး။