အပြာစာအုပ်

အပြာစာအုပ်

ကောင်းလွန်းလို့ ထပ်ခါထပ်ခါစားချင်တယ် ကိုကိုရယ်

ကျမ ဟာ ကိုကို့ ကို သိပ်ချစ် တယ် ။ အသည်း ထဲစွဲ အောင်ကို ချစ်တာရှင့် ။ ကိုကိုက သိပ်ကြင်နာတတ် တာလေ ။ ဒါကြောင့် လည်း ကျမ က […]

အပြာစာအုပ်

မိုးလင်းပေါက်အထိဆို နိုင်ရဲ့လားရှင့်

အသား ညိုညို မျက်နှာ က သိပ် အလှကြီး မဟုတ် ပေမယ့် အသက် ဆယ့်ခြောက် နှစ်လို့ မထင်ရ လောက်အောင် သာမာန်ထက် ထွားကြိုင်းတဲ့ မိန်းမ ပျိုလေး အထူး သဖြင့် က

အပြာစာအုပ်

ကိုကိုမောရင် ညီမအလှည့်ပဲ

ကျွန် မ ဘဝ ရဲ့ ရင်ခုန် ပျော်ရွှင်ခြင်း ဆန္ဒတွေရဲ့ ပြည့်စုံခြင်း မှားမှန်း သိပေ မယ့် ဆက်တိုး သွားခြင်နေ မိခြင်း များဖြင့် ရောထွေး နေသော စိတ် အာရုံကို ဖြစ်ပေါ်

အပြာစာအုပ်

စားချက်တွေကတော့ အားရစကောင်းလွန်းတယ်ကွယ်

အ သက် အစိတ် မှာ ပုခက် မချိတ်ရရင် တစ်သက် မနိတ်ဘူး ဆိုတဲ့ စကားရှိ ပေမယ့် ညိုမောင်အဖို့ က တော့ အသက်(၂၆) နှစ် ရောက်မှ ရှားရှား ပါးပါး ရည်းစား

အပြာစာအုပ်

လုပ်တိုင်းကောင်းတာဆိုလို့ တစ်ခုပဲရှိတယ်သိချင်လာခဲ့ရှင့်

ချယ်ရီ မြို့ ကြီး မှာ မွေးဖွား ခဲ့ ပေမယ့် တာဝန် ကျရာတော မြို့ လေးမှာ ပျော်နေ ပြီ ။ လေကောင်း လေသန့် ရှု ရင်း တောင်တန်း ကြီးတွေ

အပြာစာအုပ်

စားရင်းနဲ့ကို ထပ်စားချင်နေပြန်ပြီ သဲရယ်

“ အား ပြွတ် ဗြစ် ဗြစ်  ကျွတ် ကျွတ် “ ကေသီ သည် ပက်လက်လှန်ထားသောကျော်အောင်အပေါ်သို့တက်ခွ ၍ ကျော် အောင်၏ရင်ဘတ်ကိုလက်ထောက်လျက်ကုန်း၍သူမဖင် ကြီးကိုပင့်ပင့်၍ဆောင့်ချကာတက်လိုးနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ကေသီက အပေါ်ကတက်ခွလျက်စိတ်ကြိုက်လိုးပေးနေသော်လည်း ညီးတွား ရေရွတ်နေရသူမှာလည်းကေသီဖြစ်နေလေသည်။ကေသီသည် တင်ပါး အစုံကိုမြှောက်ကာကြွကာဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း

အပြာစာအုပ်

ဆက်ထိန်းမထားနိုင်တော့လို့ပါ ကိုရယ်

တက္ကစီ တစီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထား သော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။

အပြာစာအုပ်

ချော့မနေပါနဲ့တော့ ကြမ်းကြမ်းလေးပဲကောင်းတာမသိဘူးလားရှင်

”အ့ ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ တုံမနေတက်တော့ဘူး” ”အိတုံ ခံချင်နေပြီလား” ”အင်း” ”မကြားရဘူး ပြန်ပြော” ”ခံချင်နေပြီကိုမင်းရယ် ဟင့် အဟင့်” ”အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး” အိတုံလဲ လှဲနေရာမှအသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲအသာထည့်လိုက်ရင်း

Scroll to Top